ಈಶ್ವರ ಉವಾಚ |
ಆರಾಧ್ಯ ಮಾತಶ್ಚರಣಾಂಬುಜೇ ತೇ
ಬ್ರಹ್ಮಾದಯೋ ವಿಸ್ತೃತಕೀರ್ತಿಮಾಪುಃ |
ಅನ್ಯೇ ಪರಂ ವಾ ವಿಭವಂ ಮುನೀಂದ್ರಾಃ
ಪರಾಂ ಶ್ರಿಯಂ ಭಕ್ತಿಭರೇಣ ಚಾನ್ಯೇ || 1
ನಮಾಮಿ ದೇವೀಂ ನವಚಂದ್ರಮೌಳೇ-
-ರ್ಮಾತಂಗಿನೀಂ ಚಂದ್ರಕಳಾವತಂಸಾಂ |
ಆಮ್ನಾಯಪ್ರಾಪ್ತಿಪ್ರತಿಪಾದಿತಾರ್ಥಂ
ಪ್ರಬೋಧಯಂತೀಂ ಪ್ರಿಯಮಾದರೇಣ || 2 ||
ವಿನಮ್ರದೇವಾಸುರಮೌಳಿರತ್ನೈ-
-ರ್ನೀರಾಜಿತಂ ತೇ ಚರಣಾರವಿಂದಂ |
ಭಜಂತಿ ಯೇ ದೇವಿ ಮಹೀಪತೀನಾಂ
ವ್ರಜಂತಿ ತೇ ಸಂಪದಮಾದರೇಣ || 3 ||
ಕೃತಾರ್ಥಯಂತೀಂ ಪದವೀಂ ಪದಾಭ್ಯಾ-
-ಮಾಸ್ಫಾಲಯಂತೀಂ ಕೃತವಲ್ಲಕೀಂ ತಾಂ |
ಮಾತಂಗಿನೀಂ ಸದ್ಧೃದಯಾಂ ಧಿನೋಮಿ
ಲೀಲಾಂಶುಕಾಂ ಶುದ್ಧನಿತಂಬಬಿಂಬಾಂ || 4 ||
ತಾಲೀದಳೇನಾರ್ಪಿತಕರ್ಣಭೂಷಾಂ
ಮಾಧ್ವೀಮದೋದ್ಘೂರ್ಣಿತನೇತ್ರಪದ್ಮಾಂ |
ಘನಸ್ತನೀಂ ಶಂಭುವಧೂಂ ನಮಾಮಿ
ತಟಿಲ್ಲತಾಕಾಂತಿಮನರ್ಘ್ಯಭೂಷಾಂ || 5 ||
ಚಿರೇಣ ಲಕ್ಷ್ಯಂ ನವಲೋಮರಾಜ್ಯಾ
ಸ್ಮರಾಮಿ ಭಕ್ತ್ಯಾ ಜಗತಾಮಧೀಶೇ |
ವಲಿತ್ರಯಾಢ್ಯಂ ತಮ ಮಧ್ಯಮಂಬ
ನೀಲೋತ್ಪಲಾಂಶುಶ್ರಿಯಮಾವಹಂತ್ಯಾಃ || 6 ||
ಕಾಂತ್ಯಾ ಕಟಾಕ್ಷೈಃ ಕಮಲಾಕರಾಣಾಂ
ಕದಂಬಮಾಲಾಂಚಿತಕೇಶಪಾಶಂ |
ಮಾತಂಗಕನ್ಯಾಂ ಹೃದಿ ಭಾವಯಾಮಿ
ಧ್ಯಾಯೇಯಮಾರಕ್ತಕಪೋಲಬಿಂಬಂ || 7 ||
ಬಿಂಬಾಧರನ್ಯಸ್ತಲಲಾಮವಶ್ಯ-
-ಮಾಲೀಲಲೀಲಾಲಕಮಾಯತಾಕ್ಷಂ |
ಮಂದಸ್ಮಿತಂ ತೇ ವದನಂ ಮಹೇಶಿ
ಸ್ತುತ್ಯಾನಯಾ ಶಂಕರಧರ್ಮಪತ್ನೀಂ || 8 ||
ಮಾತಂಗಿನೀಂ ವಾಗಧಿದೇವತಾಂ ತಾಂ
ಸ್ತುವಂತಿ ಯೇ ಭಕ್ತಿಯುತಾ ಮನುಷ್ಯಾಃ |
ಪರಾಂ ಶ್ರಿಯಂ ನಿತ್ಯಮುಪಾಶ್ರಯಂತಿ
ಪರತ್ರ ಕೈಲಾಸತಲೇ ವಸಂತಿ || 9 ||
ಉದ್ಯದ್ಭಾನುಮರೀಚಿವೀಚಿವಿಲಸದ್ವಾಸೋ ವಸಾನಾಂ ಪರಾಂ
ಗೌರೀಂ ಸಂಗತಿಪಾನಕರ್ಪರಕರಾಮಾನಂದಕಂದೋದ್ಭವಾಂ |
ಗುಂಜಾಹಾರಚಲದ್ವಿಹಾರಹೃದಯಾಮಾಪೀನತುಂಗಸ್ತನೀಂ
ಮತ್ತಸ್ಮೇರಮುಖೀಂ ನಮಾಮಿ ಸುಮುಖೀಂ ಶಾವಾಸನಾಸೇದುಷೀಂ || 10 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀರುದ್ರಯಾಮಲೇ ಮಾತಂಗೀ ಸ್ತೋತ್ರಂ |
ಶ್ರೀ ಮಾತಂಗೀ ಸ್ತೋತ್ರಂ ರುದ್ರಯಾಮಲ ತಂತ್ರದಿಂದ ಉದ್ಭವಿಸಿದ ಅತ್ಯಂತ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರವಾದ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ಇದು ದಶಮಹಾವಿದ್ಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂಬತ್ತನೆಯವರಾದ ಮಾತಂಗೀ ದೇವಿಯನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ ಪರಮೇಶ್ವರನು ಸ್ವತಃ ಮಾತಂಗೀ ದೇವಿಯ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾ, ಆಕೆಯ ಆರಾಧನೆಯಿಂದ ದೊರೆಯುವ ಫಲಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಮಾತಂಗೀ ದೇವಿಯು ವಾಕ್, ಸಂಗೀತ, ಕಲೆ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಅಧಿದೇವತೆಯಾಗಿದ್ದು, ಭಕ್ತರಿಗೆ ಸಕಲ ಸಿದ್ಧಿಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಐಶ್ವರ್ಯವನ್ನು ಕರುಣಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಮೊದಲ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಈಶ್ವರನು ಮಾತಂಗೀ ದೇವಿಯ ಚರಣಕಮಲಗಳನ್ನು ಆರಾಧಿಸುವವರು ಬ್ರಹ್ಮಾದಿ ದೇವತೆಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕೀರ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಮುನಿಶ್ರೇಷ್ಠರು ಆಕೆಯ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪರಮ ಐಶ್ವರ್ಯ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಮಾತಂಗೀ ದೇವಿಯನ್ನು ಚಂದ್ರಕಲೆಯ ಕಿರೀಟದಿಂದ ಶೋಭಿಸುವವಳು, ವೇದಗಳ ಗೂಢಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಬೋಧಿಸುವವಳು ಎಂದು ಎರಡನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ವರ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆಕೆಯು ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪ್ರಕಟಪಡಿಸುವ ವಾಕ್ ದೇವತೆಯ ಸಾಕಾರ ರೂಪ.
ಮೂರನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ದೇವತೆಗಳು ಮತ್ತು ಅಸುರರು ಸಹ ತಮ್ಮ ರತ್ನಖಚಿತ ಕಿರೀಟಗಳಿಂದ ಆಕೆಯ ಚರಣಾರವಿಂದಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ರಾಜರು ಆಕೆಯ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಅಪಾರ ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ನಾಲ್ಕನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ವೀಣೆಯನ್ನು ನುಡಿಸುತ್ತಾ ಭಕ್ತರ ಹೃದಯಗಳನ್ನು ಆನಂದಪಡಿಸುವ, ಲಾವಣ್ಯಮಯಿ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ ಸೌಂದರ್ಯದ ಮಾತಂಗೀ ದೇವಿಗೆ ನಮಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆಕೆಯು ಕಲೆ ಮತ್ತು ಸಂಗೀತದ ಸಾಕಾರ ರೂಪವಾಗಿದ್ದಾಳೆ.
ಐದನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಆಕೆಯ ದಿವ್ಯ ರೂಪವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ: ತಾಳೀ ಎಲೆಗಳ ಕಿವಿಯೋಲೆಗಳು, ಮಧುರವಾದ ಮದದಿಂದ ತುಂಬಿದ ಕರುಣಾಭರಿತ ಕಮಲದಂತಹ ಕಣ್ಣುಗಳು, ಶಂಕರನ ಪ್ರಿಯ ವಧು, ಮಿಂಚಿನಂತೆ ಹೊಳೆಯುವ ದೇಹ ಮತ್ತು ಅಮೂಲ್ಯ ಆಭರಣಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದವಳು. ಆರನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ನೀಲೋತ್ಪಲದಂತೆ ಕಾಂತಿಯುಕ್ತವಾಗಿರುವ, ಮೂರು ಸುಂದರ ರೇಖೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಸೊಂಟವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಆ ದೇವಿಯನ್ನು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಸ್ಮರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಏಳನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಕದಂಬ ಹೂವಿನ ಮಾಲೆಗಳಿಂದ ಅಲಂಕೃತವಾದ ಕೇಶರಾಶಿ, ಕಮಲದಂತಹ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಬೀರುವ ಮಾತಂಗ ಕನ್ಯೆಯನ್ನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಎಂಟನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಕೆಂಪು ಬಿಂಬದಂತಹ ಅಧರಗಳು, ಸುಂದರವಾದ ನಗು ಮತ್ತು ಮಧುರ ಮುಖಕಾಂತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮಹೇಶ್ವರಿ, ಶಂಕರನ ಪತ್ನಿ ದೇವಿಯನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತದೆ.
ಒಂಬತ್ತನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಮಾತಂಗೀ ದೇವಿಯನ್ನು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಸ್ತುತಿಸುವವರು ಪರಮ ಶ್ರೇಯಸ್ಸನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪರಲೋಕದಲ್ಲಿ ಕೈಲಾಸ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ನಿವಾಸಿಸುವ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಹತ್ತನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಉದಯಿಸುವ ಸೂರ್ಯನಂತಹ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಉನ್ನತ ಸ್ತನಗಳು, ಸುಮುಖವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಶವದ ಮೇಲೆ ಆಸೀನಳಾಗಿ, ಮಧುರ ನಗುವಿನಿಂದ ಪ್ರಕಾಶಿಸುವ ಸುಮುಖೀ ದೇವಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಮಾತಂಗೀ ದೇವಿಯ ಸೌಂದರ್ಯ, ಶಕ್ತಿ, ಕರುಣೆ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದಾತೃತ್ವವನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...