ಧ್ಯಾನಂ –
ಗಲದ್ರಕ್ತಮುಂಡಾವಳೀಕಂಠಮಾಲಾ
ಮಹಾಘೋರರಾವಾ ಸುದಂಷ್ಟ್ರಾ ಕರಾಳಾ |
ವಿವಸ್ತ್ರಾ ಶ್ಮಶಾನಾಲಯಾ ಮುಕ್ತಕೇಶೀ
ಮಹಾಕಾಲಕಾಮಾಕುಲಾ ಕಾಳಿಕೇಯಂ || 1 ||
ಭುಜೇವಾಮಯುಗ್ಮೇ ಶಿರೋಽಸಿಂ ದಧಾನಾ
ವರಂ ದಕ್ಷಯುಗ್ಮೇಽಭಯಂ ವೈ ತಥೈವ |
ಸುಮಧ್ಯಾಽಪಿ ತುಂಗಸ್ತನಾ ಭಾರನಮ್ರಾ
ಲಸದ್ರಕ್ತಸೃಕ್ಕದ್ವಯಾ ಸುಸ್ಮಿತಾಸ್ಯಾ || 2 ||
ಶವದ್ವಂದ್ವಕರ್ಣಾವತಂಸಾ ಸುಕೇಶೀ
ಲಸತ್ಪ್ರೇತಪಾಣಿಂ ಪ್ರಯುಕ್ತೈಕಕಾಂಚೀ |
ಶವಾಕಾರಮಂಚಾಧಿರೂಢಾ ಶಿವಾಭಿ-
-ಶ್ಚತುರ್ದಿಕ್ಷುಶಬ್ದಾಯಮಾನಾಽಭಿರೇಜೇ || 3 ||
ಸ್ತುತಿಃ –
ವಿರಂಚ್ಯಾದಿದೇವಾಸ್ತ್ರಯಸ್ತೇ ಗುಣಾಸ್ತ್ರೀನ್
ಸಮಾರಾಧ್ಯ ಕಾಳೀಂ ಪ್ರಧಾನಾ ಬಭೂವುಃ |
ಅನಾದಿಂ ಸುರಾದಿಂ ಮಖಾದಿಂ ಭವಾದಿಂ
ಸ್ವರೂಪಂ ತ್ವದೀಯಂ ನ ವಿಂದಂತಿ ದೇವಾಃ || 1 ||
ಜಗನ್ಮೋಹಿನೀಯಂ ತು ವಾಗ್ವಾದಿನೀಯಂ
ಸುಹೃತ್ಪೋಷಿಣೀ ಶತ್ರುಸಂಹಾರಣೀಯಂ |
ವಚಸ್ತಂಭನೀಯಂ ಕಿಮುಚ್ಚಾಟನೀಯಂ
ಸ್ವರೂಪಂ ತ್ವದೀಯಂ ನ ವಿಂದಂತಿ ದೇವಾಃ || 2 ||
ಇಯಂ ಸ್ವರ್ಗದಾತ್ರೀ ಪುನಃ ಕಲ್ಪವಲ್ಲೀ
ಮನೋಜಾಸ್ತು ಕಾಮಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ಪ್ರಕುರ್ಯಾತ್ |
ತಥಾ ತೇ ಕೃತಾರ್ಥಾ ಭವಂತೀತಿ ನಿತ್ಯಂ
ಸ್ವರೂಪಂ ತ್ವದೀಯಂ ನ ವಿಂದಂತಿ ದೇವಾಃ || 3 ||
ಸುರಾಪಾನಮತ್ತಾ ಸುಭಕ್ತಾನುರಕ್ತಾ
ಲಸತ್ಪೂತಚಿತ್ತೇ ಸದಾವಿರ್ಭವತ್ತೇ |
ಜಪಧ್ಯಾನಪೂಜಾಸುಧಾಧೌತಪಂಕಾ
ಸ್ವರೂಪಂ ತ್ವದೀಯಂ ನ ವಿಂದಂತಿ ದೇವಾಃ || 4 ||
ಚಿದಾನಂದಕಂದಂ ಹಸನ್ಮಂದಮಂದಂ
ಶರಚ್ಚಂದ್ರಕೋಟಿಪ್ರಭಾಪುಂಜಬಿಂಬಂ |
ಮುನೀನಾಂ ಕವೀನಾಂ ಹೃದಿ ದ್ಯೋತಯಂತಂ
ಸ್ವರೂಪಂ ತ್ವದೀಯಂ ನ ವಿಂದಂತಿ ದೇವಾಃ || 5 ||
ಮಹಾಮೇಘಕಾಳೀ ಸುರಕ್ತಾಪಿ ಶುಭ್ರಾ
ಕದಾಚಿದ್ವಿಚಿತ್ರಾಕೃತಿರ್ಯೋಗಮಾಯಾ |
ನ ಬಾಲಾ ನ ವೃದ್ಧಾ ನ ಕಾಮಾತುರಾಪಿ
ಸ್ವರೂಪಂ ತ್ವದೀಯಂ ನ ವಿಂದಂತಿ ದೇವಾಃ || 6 ||
ಕ್ಷಮಸ್ವಾಪರಾಧಂ ಮಹಾಗುಪ್ತಭಾವಂ
ಮಯಾ ಲೋಕಮಧ್ಯೇ ಪ್ರಕಾಶೀಕೃತಂ ಯತ್ |
ತವ ಧ್ಯಾನಪೂತೇನ ಚಾಪಲ್ಯಭಾವಾತ್
ಸ್ವರೂಪಂ ತ್ವದೀಯಂ ನ ವಿಂದಂತಿ ದೇವಾಃ || 7 ||
ಯದಿ ಧ್ಯಾನಯುಕ್ತಂ ಪಠೇದ್ಯೋ ಮನುಷ್ಯ-
-ಸ್ತದಾ ಸರ್ವಲೋಕೇ ವಿಶಾಲೋ ಭವೇಚ್ಚ |
ಗೃಹೇ ಚಾಷ್ಟಸಿದ್ಧಿರ್ಮೃತೇ ಚಾಪಿ ಮುಕ್ತಿಃ
ಸ್ವರೂಪಂ ತ್ವದೀಯಂ ನ ವಿಂದಂತಿ ದೇವಾಃ || 8 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀಮಚ್ಛಂಕರಾಚಾರ್ಯ ವಿರಚಿತಂ ಶ್ರೀ ಕಾಳಿಕಾಷ್ಟಕಂ ||
ಶ್ರೀ ಕಾಳಿಕಾಷ್ಟಕಂ, ಆದಿ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರಿಂದ ರಚಿತವಾದ ಈ ಮಹಾ ಸ್ತೋತ್ರವು, ಕಾಳಿಕಾ ದೇವಿಯ ರಹಸ್ಯಮಯ, ಉಗ್ರ ಮತ್ತು ಕರುಣಾಮಯಿ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಯೋಗಮಾಯೆ ಮತ್ತು ಪರಮಶಕ್ತಿಯ ಆಳವಾದ ಭಕ್ತಿಯ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಈ ಅಷ್ಟಕವು ಕಾಳಿಕಾ ಮಾತೆಯ ಭೀಕರ ರೂಪದ ಹಿಂದಿರುವ ಅಗಾಧವಾದ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ರಕ್ಷಣೆಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಶ್ಮಶಾನದಲ್ಲಿ ವಿಹರಿಸುವ, ರಕ್ತಮಯ ಮುಂಡಮಾಲೆ ಧರಿಸಿದ ಕಾಳಿಕಾ ದೇವಿಯು ಮಹಾಕಾಲನೊಂದಿಗೆ ಆಲಿಂಗನಗೊಂಡಿರುವ ದೃಶ್ಯವು ಸೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತು ವಿನಾಶದ ಚಕ್ರದ ಅಧಿಪತಿಯಾಗಿ ಆಕೆಯ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಆಕೆಯ ಉಗ್ರ ರೂಪದ ನಡುವೆಯೂ, ಆಕೆಯ ನಗು ಭಕ್ತರ ಮೇಲಿನ ಅಪಾರ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.
ಮೊದಲ ಧ್ಯಾನ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ತಾಯಿಯು ಕುತ್ತಿಗೆಯಲ್ಲಿ ರಕ್ತ ಒಸರುವ ಮುಂಡಮಾಲೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಅತ್ಯಂತ ಭೀಕರವಾದ ಧ್ವನಿಯಿಂದ ಕೂಡಿ, ದೊಡ್ಡ ಕೋರೆಹಲ್ಲುಗಳಿಂದ ಭಯಾನಕವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಆಕೆಯು ವಸ್ತ್ರರಹಿತಳಾಗಿ, ಶ್ಮಶಾನದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿ, ಬಿಚ್ಚಿದ ಕೇಶಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದು, ಮಹಾಕಾಲನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಆಕುಲಳಾಗಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ವರ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎರಡನೇ ಧ್ಯಾನ ಶ್ಲೋಕವು ಆಕೆಯ ಎಡಗೈಗಳಲ್ಲಿ ಖಡ್ಗ ಮತ್ತು ಛೇದಿಸಿದ ಮಸ್ತಕವನ್ನು, ಬಲಗೈಗಳಲ್ಲಿ ವರ ಮತ್ತು ಅಭಯ ಮುದ್ರೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿರುವ ರೂಪವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಆಕೆಯ ದೇಹವು ಯೌವನದಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದು, ರಕ್ತಸ್ರಾವಗಳ ಅಲಂಕಾರದಿಂದ ದಿವ್ಯವಾಗಿ ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಭೀಕರತೆ ಮತ್ತು ಸೌಂದರ್ಯದ ಸಮ್ಮಿಲನವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ರೂಪವು ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿ, ಭಕ್ತರಿಗೆ ರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಇಷ್ಟಾರ್ಥಗಳನ್ನು ನೀಡುವ ಆಕೆಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.
ಮೂರನೇ ಧ್ಯಾನ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ತಾಯಿಯು ಶವಗಳನ್ನು ಕರ್ಣಾಭರಣಗಳಾಗಿ ಧರಿಸಿ, ಶವದ ಆಕಾರದ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ನೃತ್ಯ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. ನಾಲ್ಕು ದಿಕ್ಕುಗಳಿಂದ ನರಿಗಳ (ಶಿವಾ) ಶಬ್ದಗಳು ಕೇಳಿಸುತ್ತಿರುವಾಗಲೂ ಆಕೆಯು ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಈ ರೂಪವು ಜೀವನ ಮತ್ತು ಮರಣದ ಆಚೆಗಿನ ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು, ಯಾವುದೇ ದ್ವಂದ್ವಗಳಿಗೆ ಅತೀತವಾದ ಯೋಗಮಾಯೆಯ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಸ್ತುತಿ ಭಾಗದ ಮೊದಲ ಶ್ಲೋಕವು, ಬ್ರಹ್ಮ, ವಿಷ್ಣು, ಶಿವನಂತಹ ದೇವತೆಗಳಿಗೂ ಸಹ ತಾಯಿಯ ಅನಾದಿ ಮತ್ತು ಮೂಲ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಘೋಷಿಸುತ್ತದೆ. ಅವಳು ಮೂರು ಗುಣಗಳಿಗೆ (ಸತ್ವ, ರಜಸ್, ತಮಸ್) ಕಾರಣಕರ್ತೆಯಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವಳ ಮೂಲ ರೂಪವು ದೇವತೆಗಳಿಗೂ ಅಗೋಚರವಾಗಿದೆ.
ಎರಡನೇ ಸ್ತುತಿ ಶ್ಲೋಕವು ಕಾಳಿಕಾ ದೇವಿಯನ್ನು ಜಗನ್ಮೋಹಿನಿ ಎಂದು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ, ಅಂದರೆ ಅವಳು ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನೇ ಮೋಹಿಸುವ ಶಕ್ತಿ. ಅವಳು ವಾಕ್ಸಿದ್ದಿ ನೀಡುವವಳು, ಸತ್ಯವಾಕ್ಯಕ್ಕೆ ಮೂಲಭೂತ ಶಕ್ತಿ. ಭಕ್ತರಿಗೆ ಪೋಷಕಿಯಾಗಿ ಮತ್ತು ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಸಂಹರಿಸುವವಳಾಗಿ, ವಾಕ್ಸ್ತಂಭನ ಮತ್ತು ಉಚ್ಚಾಟನ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ನೀಡುವವಳಾಗಿ ಆಕೆಯು ಎಲ್ಲಾ ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಮೂರನೇ ಸ್ತುತಿ ಶ್ಲೋಕವು ಕಾಳಿಕಾ ದೇವಿಯನ್ನು ಸ್ವರ್ಗಪ್ರದಾಯಿನಿ, ಅಂದರೆ ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಆನಂದವನ್ನು ನೀಡುವವಳು, ಮತ್ತು ಕಲ್ಪವಲ್ಲಿಯಂತೆ ಭಕ್ತರ ಎಲ್ಲಾ ಇಷ್ಟಾರ್ಥಗಳನ್ನು ನೆರವೇರಿಸುವವಳು ಎಂದು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತದೆ. ಭಕ್ತರನ್ನು ಸದಾ ಕೃತಾರ್ಥರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವ ಆಕೆಯ ಶಕ್ತಿಯು ದೇವತೆಗಳಿಗೂ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅರ್ಥವಾಗದು.
ನಾಲ್ಕನೇ ಸ್ತುತಿ ಶ್ಲೋಕವು ಶಕ್ತಿ ಸಾಧಕರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಕಾಳಿಕಾ ತಾಯಿಯು ಸದಾ ನೆಲೆಸಿರುತ್ತಾಳೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಜಪ, ಧ್ಯಾನ, ಪೂಜೆಗಳಿಂದ ಮನಸ್ಸು ಶುದ್ಧವಾದಾಗ ಕಾಳಿಕಾ ತಾಯಿಯು ಭಕ್ತರ ಎದುರು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಳಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಐದನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಆಕೆಯ ಮಂದಹಾಸ, ಚಿದಾನಂದದ ಸ್ವರೂಪ ಮತ್ತು ಕೋಟಿ ಚಂದ್ರರ ಕಾಂತಿಗೆ ಸಮಾನವಾದ ಪ್ರಕಾಶವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಲಭಿಸುವ ದಿವ್ಯಾನಂದವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಮುನಿಗಳು, ಕವಿಗಳು ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನಿಗಳು ಧ್ಯಾನಿಸುವ ರೂಪ ಇದೇ. ಆರನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಆಕೆಯ ಯೋಗಮಾಯಾ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ; ಅವಳು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕಪ್ಪು, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ರಕ್ತವರ್ಣ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಶುದ್ಧ ಶ್ವೇತ ವರ್ಣದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ಕಾಲ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಬಾಲೆ ಅಲ್ಲ, ವೃದ್ಧೆ ಅಲ್ಲ, ಕಾಮರಹಿತೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಪಠಣವು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಕಾಳಿಕಾ ದೇವಿಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕೃಪೆಯನ್ನು ತರುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...