ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶ ಕರಾವಲಂಬ ಸ್ತೋತ್ರಂ

ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶ ಕರಾವಲಂಬ ಸ್ತೋತ್ರಂ ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶನಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿತವಾದ ಅತ್ಯಂತ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಾಗಿದೆ. ಶ್ರೀ ನೃಸಿಂಹ ಭಾರತಿ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ರಚಿಸಿದ ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಕ್ತರು ತಮ್ಮ ಕಷ್ಟಕಾರ್ಪಣ್ಯಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯಲು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ದೈವಿಕ ಹಸ್ತದ ಆಸರೆಯನ್ನು (ಕರಾವಲಂಬ) ಕೋರಲು ಒಂದು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ಸಾಧನವಾಗಿದೆ. ಶೇಷಾದ್ರಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ನಾರಾಯಣ, ಅಚ್ಯುತ, ಕಮಲನಯನ ಹರಿ, ತಮ್ಮ ಲೀಲಾಕಟಾಕ್ಷದಿಂದ ಸಮಸ್ತ ಲೋಕಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶನನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಭಕ್ತನು ತನ್ನ ಪೋಷಕನಾಗಿ, ರಕ್ಷಕನಾಗಿ ಭಾವಿಸಿ ಮೊರೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಶ್ಲೋಕವೂ ಭಗವಂತನ ವಿವಿಧ ಗುಣಗಳು, ಮಹಿಮೆಗಳು ಮತ್ತು ರೂಪಗಳನ್ನು ವೈಭವೀಕರಿಸುತ್ತದೆ, ಜೊತೆಗೆ ಭಕ್ತನ ಆಳವಾದ ಶರಣಾಗತಿಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

ಈ ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ, ಭಕ್ತನು ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶನನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮಾದಿ ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಡುವ ಪಾದಕಮಲಗಳುಳ್ಳವನು, ಶಂಖ-ಚಕ್ರಧಾರಿ, ಸುದರ್ಶನದಿಂದ ಪ್ರಕಾಶಿಸುವ ದಿವ್ಯ ಹಸ್ತವುಳ್ಳವನು, ಕರುಣಾಸಾಗರ, ಮತ್ತು ಶರಣಾಗತ ರಕ್ಷಕ ಎಂದು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾನೆ. ತನ್ನನ್ನು ಭವಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಿರುವವನಂತೆ ಭಾವಿಸಿ, ಭಗವಂತನ ದಯೆಯ ಹಸ್ತದಿಂದ ಮೇಲೆತ್ತಲು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ವೇದಾಂತದ ಮೂಲಕ ಅರಿಯಲ್ಪಡುವ ಸತ್ಯಸ್ವರೂಪಿ, ಭವಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟಿಸುವ ನಾವಿಕ, ಪದ್ಮನಾಭ, ಲಕ್ಷ್ಮಿಯಿಂದ ಪೂಜಿತವಾದ ಪಾದಕಮಲಗಳುಳ್ಳವನು ಎಂದು ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾ, ಪಾಪಬಂಧನಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ನೀಡುವಂತೆ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಲಕ್ಷ್ಮೀಪತಿ, ಕಾಮ, ಕ್ರೋಧಾದಿ ದೋಷಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ನೀಡುವ ವಾಸುದೇವನಾಗಿ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶನನ್ನು ಭಕ್ತನು ಆಶ್ರಯಿಸುತ್ತಾನೆ.

ವಜ್ರಖಚಿತ ಕಿರೀಟ, ಕಸ್ತೂರಿ ತಿಲಕದಿಂದ ಶೋಭಿತವಾದ ಲಲಾಟ, ಚಂದ್ರನಂತೆ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ಮುಖಕಮಲವುಳ್ಳ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶನ ರೂಪವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾ, ಭಕ್ತನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ತನ್ನನ್ನು ಕರುಣೆಯಿಂದ ರಕ್ಷಿಸುವಂತೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಸ್ತುತಿಸಲ್ಪಡುವ ಮಾಧುರ್ಯಪೂರ್ಣ ವಾಕ್ಕು, ರತ್ನಮಾಲೆಗಳಿಂದ ಅಲಂಕೃತವಾದ ಕಂಠ, ತೋಳುಗಳಲ್ಲಿ ಕೇಯೂರ ರತ್ನಗಳು, ಭುಜದ್ವಯಗಳಲ್ಲಿ ದಿವ್ಯಾಂಗದಗಳು, ನಾಗರತ್ನಗಳಿಂದ ಮಾಡಿದ ಕಂಕಣಗಳು – ಹೀಗೆ ಭಗವಂತನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಅಂಗಶೋಭೆಯನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾ, ಅವನ ದಿವ್ಯಹಸ್ತದ ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು ಯಾಚಿಸುತ್ತಾನೆ. ಪೀತಾಂಬರಧಾರಿ, ಸೂರ್ಯನಂತೆ ಪ್ರಕಾಶಿಸುವ ಕೋಮಲ ರೂಪವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ವೇಂಕಟೇಶನನ್ನು, ರತ್ನಖಚಿತ ಕಟಿಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ಮಾಣಿಕ್ಯಗಳಿಂದ ಶೋಭಿಸುವ ಜಾನುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಲೋಕಮೋಹನ ಸ್ವರೂಪಿ ಎಂದು ಭಕ್ತನು ಕೊಂಡಾಡುತ್ತಾನೆ.

ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಈ ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ ಭಕ್ತನು ತನ್ನನ್ನು ಕಾಮ, ಕ್ರೋಧಾದಿ ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಜಯಿಸಿದವನಾಗಿ, ದಾರಿದ್ರ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡವನಾಗಿ ಭಾವಿಸಿ, ಭಗವಂತನ ದಯಾದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅನುಗ್ರಹಿಸುವಂತೆ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಶ್ರೀಮನ್ನೃಸಿಂಹ ಭಾರತಿ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ರಚಿಸಿದ ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಪಠಿಸುವ ಭಕ್ತರು ಪರಮಪದವನ್ನು, ಅಂದರೆ ಮುರಾರಿಯ ಪಾದಸೇವೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಫಲಶ್ರುತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸ್ತೋತ್ರವು ಮುಕ್ತಾಯಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಆಳವಾದ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಒಂದು ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಭಕ್ತನು ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ಭಾರವನ್ನು ಆತನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿ, ಆಸರೆಯನ್ನು ಕೋರುತ್ತಾನೆ.

ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):

• ಸಂಕಷ್ಟ ನಿವಾರಣೆ: ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ನಿರಂತರ ಪಠಣದಿಂದ ಭಕ್ತರು ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎದುರಾಗುವ ಸಂಕಷ್ಟಗಳು, ದುಃಖಗಳು ಮತ್ತು ಅಡೆತಡೆಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಭಗವಂತನ ಕರಾವಲಂಬದಿಂದ ಎಲ್ಲ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ನಿವಾರಣೆಯಾಗುತ್ತವೆ.
• ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ರಕ್ಷಣೆ: ಕಾಮ, ಕ್ರೋಧ, ಲೋಭ, ಮೋಹ ಮುಂತಾದ ಆಂತರಿಕ ಶತ್ರುಗಳಿಂದ ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಯ ದುಷ್ಟ ಶಕ್ತಿಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಣೆ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಭಗವಂತನ ದೈವಿಕ ಹಸ್ತವು ಭಕ್ತನನ್ನು ಸದಾ ಕಾಯುತ್ತದೆ.
• ಆರ್ಥಿಕ ಸಮೃದ್ಧಿ: ದಾರಿದ್ರ್ಯ ನಿವಾರಣೆಯಾಗಿ, ಧರ್ಮಬದ್ಧವಾದ ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಸಮೃದ್ಧಿಯು ಲಭಿಸುತ್ತದೆ. ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಐಹಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಮೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಕರುಣಿಸುತ್ತಾನೆ.
• ಮಾನಸಿಕ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನ: ಭಗವಂತನ ಸ್ಮರಣೆಯಿಂದ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಶಾಂತಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ, ಅಜ್ಞಾನ ದೂರವಾಗಿ ಜ್ಞಾನೋದಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಭವಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟಲು ಬೇಕಾದ ವಿವೇಕ ಮತ್ತು ಧೈರ್ಯ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ.
• ಮೋಕ್ಷ ಪ್ರಾಪ್ತಿ: ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ನಿಷ್ಠಾವಂತ ಪಠಣದಿಂದ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಪಾದಸೇವೆಯ ಭಾಗ್ಯ ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಪರಮಪದವನ್ನು ತಲುಪಲು ದಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.