ಶಿವ ಹರೇ ಶಿವರಾಮಸಖೇ ಪ್ರಭೋ
ತ್ರಿವಿಧತಾಪನಿವಾರಣ ಹೇ ವಿಭೋ |
ಅಜಜನೇಶ್ವರಯಾದವ ಪಾಹಿ ಮಾಂ
ಶಿವ ಹರೇ ವಿಜಯಂ ಕುರು ಮೇ ವರಂ || 1 ||
ಕಮಲಲೋಚನ ರಾಮ ದಯಾನಿಧೇ
ಹರ ಗುರೋ ಗಜರಕ್ಷಕ ಗೋಪತೇ |
ಶಿವತನೋ ಭವಶಂಕರ ಪಾಹಿ ಮಾಂ
ಶಿವ ಹರೇ ವಿಜಯಂ ಕುರು ಮೇ ವರಂ || 2 ||
ಸುಜನರಂಜನಮಂಗಲಮಂದಿರಂ
ಭಜತಿ ತೇ ಪುರುಷಃ ಪರಮಂ ಪದಂ |
ಭವತಿ ತಸ್ಯ ಸುಖಂ ಪರಮಾದ್ಭುತಂ
ಶಿವ ಹರೇ ವಿಜಯಂ ಕುರು ಮೇ ವರಂ || 3 ||
ಜಯ ಯುಧಿಷ್ಠಿರವಲ್ಲಭ ಭೂಪತೇ
ಜಯ ಜಯಾರ್ಜಿತ ಪುಣ್ಯಪಯೋನಿಧೇ |
ಜಯ ಕೃಪಾಮಯ ಕೃಷ್ಣ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ
ಶಿವ ಹರೇ ವಿಜಯಂ ಕುರು ಮೇ ವರಂ || 4 ||
ಭವವಿಮೋಚನ ಮಾಧವ ಮಾಪತೇ
ಸುಕವಿಮಾನಸಹಂಸ ಶಿವಾರತೇ |
ಜನಕಜಾರತ ರಾಘವ ರಕ್ಷ ಮಾಂ
ಶಿವ ಹರೇ ವಿಜಯಂ ಕುರು ಮೇ ವರಂ || 5 ||
ಅವನಿಮಂಡಲಮಂಗಳ ಮಾಪತೇ
ಜಲದಸುಂದರ ರಾಮ ರಮಾಪತೇ |
ನಿಗಮಕೀರ್ತಿಗುಣಾರ್ಣವ ಗೋಪತೇ
ಶಿವ ಹರೇ ವಿಜಯಂ ಕುರು ಮೇ ವರಂ || 6 ||
ಪತಿತಪಾವನ ನಾಮಮಯೀ ಲತಾ
ತವ ಯಶೋ ವಿಮಲಂ ಪರಿಗೀಯತೇ |
ತದಪಿ ಮಾಧವ ಮಾಂ ಕಿಮುಪೇಕ್ಷಸೇ
ಶಿವ ಹರೇ ವಿಜಯಂ ಕುರು ಮೇ ವರಂ || 7 ||
ಅಮರತಾಪರದೇವ ರಮಾಪತೇ
ವಿಜಯತಸ್ತವ ನಾಮಧನೋಪಮಾ |
ಮಯಿ ಕಥಂ ಕರುಣಾರ್ಣವ ಜಾಯತೇ
ಶಿವ ಹರೇ ವಿಜಯಂ ಕುರು ಮೇ ವರಂ || 8 ||
ಹನುಮತಃ ಪ್ರಿಯಚಾಪಕರ ಪ್ರಭೋ
ಸುರಸರಿದ್ಧೃತಶೇಖರ ಹೇ ಗುರೋ |
ಮಮ ವಿಭೋ ಕಿಮು ವಿಸ್ಮರಣಂ ಕೃತಂ
ಶಿವ ಹರೇ ವಿಜಯಂ ಕುರು ಮೇ ವರಂ || 9 ||
ಅಹರಹರ್ಜನ ರಂಜನಸುಂದರಂ
ಪಠತಿ ಯಃ ಶಿವರಾಮಕೃತಸ್ತವಂ |
ವಿಶತಿ ರಾಮರಮಾಚರಣಾಂಬುಜೇ
ಶಿವ ಹರೇ ವಿಜಯಂ ಕುರು ಮೇ ವರಂ || 10 ||
ಪ್ರಾತರುತ್ಥಾಯ ಯೋ ಭಕ್ತ್ಯಾ ಪಠೇದೇಕಾಗ್ರಮಾನಸಃ |
ವಿಜಯೋ ಜಾಯತೇ ತಸ್ಯ ವಿಷ್ಣುಮಾರಾಧ್ಯಮಾಪ್ನುಯಾತ್ || 11 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀರಾಮಾನಂದವಿರಚಿತಂ ಶ್ರೀಶಿವರಾಮಸ್ತೋತ್ರಂ |
ಶ್ರೀ ಶಿವರಾಮಾಷ್ಟಕಂ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಶಿವ ಮತ್ತು ಶ್ರೀರಾಮರ ದಿವ್ಯ ಒಕ್ಕೂಟ, ಪರಸ್ಪರ ಭಕ್ತಿ, ಮತ್ತು ಪರಮ ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಒಂದೇ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಹರಿಹರರ ಅಭೇದ ತತ್ವವನ್ನು ಸಾರುತ್ತದೆ, ಶಿವನು ರಾಮನ ಭಕ್ತನಾಗಿ ಮತ್ತು ರಾಮನು ಶಿವನ ಆರಾಧಕನಾಗಿ ಹೇಗೆ ಒಂದಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಅಷ್ಟಕವು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಲೌಕಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಕಷ್ಟಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ನೀಡಿ, ವಿಜಯ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕರುಣಿಸುವ ದಿವ್ಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದು ಶಿವ-ರಾಮರ ಪರಸ್ಪರ ಗೌರವ, ಸ್ನೇಹ ಮತ್ತು ಸಮಗ್ರ ದೈವತ್ವವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುವ ಅಪ್ರತಿಮ ಕೀರ್ತನೆಯಾಗಿದೆ.
ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಪ್ರತಿ ಶ್ಲೋಕವೂ ಶಿವ ಮತ್ತು ರಾಮರ ಕಲ್ಯಾಣ ಗುಣಗಳನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಮೊದಲ ಮತ್ತು ಎರಡನೇ ಶ್ಲೋಕಗಳು ಶಿವ ಮತ್ತು ರಾಮರನ್ನು ತ್ರಿವಿಧ ತಾಪಗಳನ್ನು (ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ, ಆಧಿಭೌತಿಕ, ಆಧಿಡೈವಿಕ) ನಿವಾರಿಸುವ ಪರಮ ದೈವಗಳೆಂದು, ಭಕ್ತರಿಗೆ ರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ವಿಜಯವನ್ನು ನೀಡುವವರೆಂದು ತಿಳಿಸುತ್ತವೆ. ರಾಮನ ಕಮಲ ಸದೃಶ ನೇತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ದಯಾ ಗುಣ, ಶಿವನ ಭವಬಂಧನ ಭಂಜಕ ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲಿ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಮೂರನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವ-ರಾಮರನ್ನು ಭಜಿಸುವ ಸಜ್ಜನರಿಗೆ ಲಭಿಸುವ ಅಸಾಧಾರಣ ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಸುಖವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಅವರ ಅನುಗ್ರಹವು ಪುಣ್ಯ ವೃದ್ಧಿ, ರಾಜ್ಯ ಸ್ಥಾಪನೆ, ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ವಿಜಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಾಲ್ಕನೇ ಶ್ಲೋಕ ಹೇಳುತ್ತದೆ.
ಐದನೇ ಮತ್ತು ಆರನೇ ಶ್ಲೋಕಗಳು ಶ್ರೀರಾಮನನ್ನು ಹಂಸಮತಿಗಳಾದ ಜ್ಞಾನಿಗಳ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಆತ್ಮರಮಣೀಯನನ್ನಾಗಿ, ಭವಬಂಧನ ವಿಮೋಚಕನನ್ನಾಗಿ, ಜಗತ್ತಿನ ಕಲ್ಯಾಣವನ್ನು ಕಾಪಾಡುವ ಮಹಾನುಭಾವನನ್ನಾಗಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತವೆ. ಶಿವನು ಗಿರಿಜೆಯ ಪತಿಯಾಗಿ, ಭಯವನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವವನಾಗಿ, ಸಮಸ್ತ ಜೀವಿಗಳ ರಕ್ಷಕನಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಏಳನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವ-ರಾಮರ ನಾಮಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ; ಅವರ ಪವಿತ್ರ ನಾಮವು ಪತಿತರನ್ನು ಸಹ ಪಾವನಗೊಳಿಸುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಅಂತಹ ನಾಮಮೂರ್ತಿಗಳಾದ ಶಿವ-ರಾಮರು ಭಕ್ತನನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಕೈಬಿಡಲಾರರು ಎಂಬ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಇದು ನೀಡುತ್ತದೆ, ಅವರ ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯಿಂದ ಅಶುದ್ಧರೂ ಪವಿತ್ರರಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ.
ಎಂಟನೇ ಮತ್ತು ಒಂಬತ್ತನೇ ಶ್ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿ, ಭಕ್ತನು ತನ್ನ ದೌರ್ಬಲ್ಯ, ಲೌಕಿಕ ಆಸಕ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ದೈವಿಕ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ರಾಮನು ಕರುಣಾಮಯಿ ಸರ್ವೇಶ್ವರನೆಂದೂ, ಶಿವನು ಗಂಗಾ-ಚಂದ್ರರನ್ನು ಧರಿಸಿದ ದಯಾಸಾಗರನೆಂದೂ ಸ್ತುತಿಸಿ, "ಓ ರಾಮ, ಓ ಶಿವ... ನಾನು ಏಕೆ ಮರೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ?" ಎಂದು ಭಕ್ತನು ಹೃದಯದಿಂದ ಪ್ರಲಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದು ದೈವಿಕ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಶರಣಾಗತಿಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪಠಿಸುವವರು ರಾಮ ಮತ್ತು ರಮಾದೇವಿಯ ಚರಣಗಳನ್ನು ಸೇರಿ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವಿಜಯ, ಶಾಂತಿ, ಮತ್ತು ವಿಷ್ಣು ಕೃಪೆಗೆ ಪಾತ್ರರಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಕೊನೆಯ ಶ್ಲೋಕಗಳು ಭರವಸೆ ನೀಡುತ್ತವೆ. ಮುಂಜಾನೆ ಏಕಾಗ್ರತೆಯಿಂದ ಪಠಿಸುವುದರಿಂದ ಯಶಸ್ಸು, ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಶಿವ-ವಿಷ್ಣುಗಳ ಅನುಗ್ರಹ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...