ಶ್ರೀ ಶಿವ ಸ್ತೋತ್ರಂ (ಅಸಿತ ಕೃತಂ)

ಶ್ರೀ ಶಿವ ಸ್ತೋತ್ರಂ (ಅಸಿತ ಕೃತಂ) ಎಂಬುದು ಮಹರ್ಷಿ ಅಸಿತರು ಪರಮಶಿವನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿದ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ಬ್ರಹ್ಮದೇವರಿಂದ ಪ್ರಚೇತಸರಿಗೆ, ಅವರಿಂದ ತಮ್ಮ ಪುತ್ರ ಅಸಿತರಿಗೆ ಉಪದೇಶಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಈ ಪವಿತ್ರ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಶಿವನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಸಾರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಸಿತರು ಇಲ್ಲಿ ಶಿವನನ್ನು ಜಗದ್ಗುರು, ಯೋಗೇಶ್ವರ ಹಾಗೂ ಕಾಲಾತೀತ ತತ್ವವಾಗಿ ವೈಭವೀಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಈ ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ, ಮುನಿವರರಾದ ಅಸಿತರು ಪರಮಶಿವನ್ನು ಜಗದ್ಗುರು, ಯೋಗೀಶ್ವರ, ಯೋಗಿಗಳಿಗೆ ಗುರುಗಳ ಗುರು ಎಂದು ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾ, ಭಕ್ತಿ, ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಕೃತಜ್ಞತೆಯಿಂದ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾರೆ. ಶಿವನು ಶುಭವನ್ನು ನೀಡುವವನು, ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಪರಿಪೂರ್ಣನಾದವನು ಮತ್ತು ಸೃಷ್ಟಿ-ಸ್ಥಿತಿ-ಲಯಗಳಿಗೆ ಆಂತರಿಕ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿರುವವನು ಎಂದು ಅಸಿತರು ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಶಿವನು 'ಮೃತ್ಯೋರ್ಮೃತ್ಯು' — ಮರಣಕ್ಕೇ ಮರಣ. ಜಗತ್ತನ್ನು ಬಂಧಿಸುವ ಸಂಸಾರ-ಮರಣ-ಬಂಧವನ್ನು ಛೇದಿಸುವ ಮಹಾ ಶಕ್ತಿ ಆತನದೇ. ಮೃತ್ಯು ಬೀಜವನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವ ಮೃತ್ಯುಂಜಯ ಸ್ವರೂಪನಾದ ಶಿವನಿಗೆ ಅಸಿತರು ಶರಣಾಗುತ್ತಾರೆ. ಈ ಶ್ಲೋಕವು ಮರಣಭಯದಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ನೀಡುವ ಶಿವನ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

ನಂತರ, ಶಿವನನ್ನು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾಲನೂ, ಕಾಲಕರ್ತನೂ, ಕಾಲಪಾಲಕನೂ ಆದವನಾಗಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕಾಲಕ್ಕಿಂತಲೂ ಅತೀತನಾದ ನಿತ್ಯ ತತ್ವವೇ ಶಿವ. ಕಾಲವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಮತ್ತು ಕಾಲದ ಎಲ್ಲ ಬಂಧಗಳನ್ನು ಮೀರಿದ ಪರಮಾತ್ಮನು ಶಿವನೆಂದು ಅಸಿತರು ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಶಿವನು ಗುಣಾತೀತನಾದರೂ, ಗುಣಾಧಾರನೂ ಹೌದು. ಗುಣಗಳಿಂದಲೇ ಪ್ರಪಂಚವು ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಗುಣಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ನಿಲ್ಲುವ ತತ್ವವೇ ಶಿವತತ್ವ. ಗುಣವಂತರ ಗುರುವಾಗಿರುವ ಪರಮೇಶ್ವರನು ಜ್ಞಾನದ ಮೂಲತತ್ವವಾಗಿದ್ದು, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಂತರಿಕ ಜ್ಯೋತಿಯಾಗಿ ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತಾನೆ.

ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪನಾದ ಶಿವನನ್ನು, ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನಿ, ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮತತ್ವದಲ್ಲಿ ನಿತ್ಯ ಸ್ಥಿತನಾದ ಆತನನ್ನು ಅಸಿತರು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾರೆ. ಬ್ರಹ್ಮಬೀಜ, ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ಮೂಲಕಾರಣ, ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಸ್ವರೂಪನಾದ ಶಿವನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾ ಅಸಿತರು ಶರಣಾಗತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ತದನಂತರ, ಅಸಿತರು ಧ್ಯಾನಮುಗ್ಧರಾಗಿ, ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ, ರೋಮಾಂಚನದಿಂದ ಶಿವನ ಎದುರು ನಿಲ್ಲುತ್ತಾರೆ — ಇದು ಅವರ ಭಕ್ತಿಗಾಢತೆಯನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಕೇವಲ ಸ್ತುತಿಯಲ್ಲದೆ, ಭಕ್ತನ ಅಂತರಂಗದ ಅನುಭವವನ್ನು ಸಹ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.

ಫಲಶ್ರುತಿಯಲ್ಲಿ, ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ, ಹವಿಷ್ಯಾಶಿ (ಸತ್ಯಶುದ್ಧಿ)ಯಿಂದ ಒಂದು ವರ್ಷ ಪಠಿಸಿದರೆ ಅನೇಕ ವರಗಳು ಲಭಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ಶಾಸ್ತ್ರೋಕ್ತವಾಗಿ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ವೈಷ್ಣವ ಸ್ವರೂಪನಾದ ಜ್ಞಾನಿ ಪುತ್ರ, ಚಿರಾಯುಷ್ಯ, ಧನವಂತತೆ, ದುಃಖರಹಿತತ್ವ, ಮೂರ್ಖನೂ ಪಂಡಿತನಾಗುವುದು, ಪತ್ನಿಯಿಲ್ಲದವರಿಗೆ ಸದ್ಗುಣಶೀಲಳಾದ ಪತ್ನಿ ಲಭಿಸುವುದು — ಇವೆಲ್ಲವೂ ಶಿವಾನುಗ್ರಹದ ಫಲಗಳು. ಇದು ಕೇವಲ ಐಹಿಕ ಲಾಭಗಳಲ್ಲದೆ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಶಿವನ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯ ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷ ಪ್ರಾಪ್ತಿಗೆ ದಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):

• ಮರಣಭಯ ಮತ್ತು ಸಂಸಾರ ಬಂಧ ವಿಮೋಚನೆ: ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಪಠಣವು ಮೃತ್ಯುಂಜಯನಾದ ಶಿವನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಮರಣಭಯವನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿ, ಸಂಸಾರ ಚಕ್ರದಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆ ನೀಡುತ್ತದೆ.
• ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿ ಪ್ರಾಪ್ತಿ: ಶಿವನು ಜ್ಞಾನದ ಮೂಲ ಮತ್ತು ಯೋಗಿಗಳಿಗೆ ಗುರುವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಆತನ ಸ್ತುತಿಯು ಅಂತರಂಗದ ಜ್ಞಾನ, ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಧೈರ್ಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.
• ಸದ್ಗುಣ ಸಂತಾನ ಮತ್ತು ದೀರ್ಘಾಯುಷ್ಯ: ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪಠಿಸುವವರಿಗೆ ಜ್ಞಾನಿ ಮತ್ತು ಸದ್ಗುಣಶೀಲ ಪುತ್ರ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ದೀರ್ಘಾಯುಷ್ಯದ ಭಾಗ್ಯ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.
• ಧನಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ದುಃಖ ನಿವಾರಣೆ: ಆರ್ಥಿಕ ಸಮೃದ್ಧಿ, ದುಃಖಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಕಲ ಸೌಭಾಗ್ಯಗಳನ್ನು ಶಿವನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಪಡೆಯಬಹುದು.
• ಮೋಕ್ಷ ಮತ್ತು ಶಿವ ಸನ್ನಿಧಿ: ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ನಿರಂತರ ಪಠಣವು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ಸುಖವನ್ನು ನೀಡಿ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಪರಮಪದವಾದ ಶಿವನ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯವನ್ನು ಕರುಣಿಸುತ್ತದೆ.