ರತ್ನೈಃ ಕಲ್ಪಿತಮಾಸನಂ ಹಿಮಜಲೈಃ ಸ್ನಾನಂ ಚ ದಿವ್ಯಾಂಬರಂ
ನಾನಾರತ್ನವಿಭೂಷಿತಂ ಮೃಗಮದಾಮೋದಾಂಕಿತಂ ಚಂದನಂ |
ಜಾತೀಚಂಪಕಬಿಲ್ವಪತ್ರರಚಿತಂ ಪುಷ್ಪಂ ಚ ಧೂಪಂ ತಥಾ
ದೀಪಂ ದೇವ ದಯಾನಿಧೇ ಪಶುಪತೇ ಹೃತ್ಕಲ್ಪಿತಂ ಗೃಹ್ಯತಾಂ || 1 ||
ಸೌವರ್ಣೇ ನವರತ್ನಖಂಡರಚಿತೇ ಪಾತ್ರೇ ಘೃತಂ ಪಾಯಸಂ
ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಪಂಚವಿಧಂ ಪಯೋದಧಿಯುತಂ ರಂಭಾಫಲಂ ಪಾನಕಂ |
ಶಾಕಾನಾಮಯುತಂ ಜಲಂ ರುಚಿಕರಂ ಕರ್ಪೂರಖಂಡೋಜ್ಜ್ವಲಂ
ತಾಂಬೂಲಂ ಮನಸಾ ಮಯಾ ವಿರಚಿತಂ ಭಕ್ತ್ಯಾ ಪ್ರಭೋ ಸ್ವೀಕುರು || 2 ||
ಛತ್ರಂ ಚಾಮರಯೋರ್ಯುಗಂ ವ್ಯಜನಕಂ ಚಾದರ್ಶಕಂ ನಿರ್ಮಲಂ
ವೀಣಾಭೇರಿಮೃದಂಗಕಾಹಲಕಲಾ ಗೀತಂ ಚ ನೃತ್ಯಂ ತಥಾ |
ಸಾಷ್ಟಾಂಗಂ ಪ್ರಣತಿಃ ಸ್ತುತಿರ್ಬಹುವಿಧಾ ಹ್ಯೇತತ್ಸಮಸ್ತಂ ಮಯಾ
ಸಂಕಲ್ಪೇನ ಸಮರ್ಪಿತಂ ತವ ವಿಭೋ ಪೂಜಾಂ ಗೃಹಾಣ ಪ್ರಭೋ || 3 ||
ಆತ್ಮಾ ತ್ವಂ ಗಿರಿಜಾ ಮತಿಃ ಸಹಚರಾಃ ಪ್ರಾಣಾಃ ಶರೀರಂ ಗೃಹಂ
ಪೂಜಾ ತೇ ವಿಷಯೋಪಭೋಗರಚನಾ ನಿದ್ರಾ ಸಮಾಧಿಸ್ಥಿತಿಃ |
ಸಂಚಾರಃ ಪದಯೋಃ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣವಿಧಿಃ ಸ್ತೋತ್ರಾಣಿ ಸರ್ವಾ ಗಿರೋ
ಯದ್ಯತ್ಕರ್ಮ ಕರೋಮಿ ತತ್ತದಖಿಲಂ ಶಂಭೋ ತವಾರಾಧನಂ || 4 ||
ಕರಚರಣಕೃತಂ ವಾಕ್ಕಾಯಜಂ ಕರ್ಮಜಂ ವಾ
ಶ್ರವಣ ನಯನಜಂ ವಾ ಮಾನಸಂ ವಾಪರಾಧಂ |
ವಿಹಿತಮವಿಹಿತಂ ವಾ ಸರ್ವಮೇತತ್ ಕ್ಷಮಸ್ವ
ಜಯ ಜಯ ಕರುಣಾಬ್ಧೇ ಶ್ರೀಮಹಾದೇವ ಶಂಭೋ || 5 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀಮಚ್ಛಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಕೃತಂ ಶ್ರೀ ಶಿವ ಮಾನಸಪೂಜಾ ಸ್ತೋತ್ರಂ |
“ಶ್ರೀ ಶಿವ ಮಾನಸ ಪೂಜಾ ಸ್ತೋತ್ರಂ” ಆದಿ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರಿಂದ ರಚಿತವಾದ ಅತ್ಯಂತ ಪವಿತ್ರವಾದ ಮತ್ತು ಆಳವಾದ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ಣ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಗವಾನ್ ಶಿವನಿಗೆ ಭೌತಿಕ ವಸ್ತುಗಳಿಲ್ಲದೆ, ಕೇವಲ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದಲೇ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಬೋಧಿಸುತ್ತದೆ. ನಿಜವಾದ ಪೂಜೆಯು ಬಾಹ್ಯ ಅರ್ಪಣೆಗಳಿಗಿಂತ ಭಕ್ತಿಯ ಹೃದಯದಿಂದ ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಇದು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ. ಆಂತರಿಕ ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ಶರಣಾಗತಿಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಸಾರುವ ಮೂಲಕ, ಇದು ಭಕ್ತನಿಗೆ ಶಿವನೊಂದಿಗೆ ಆಳವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ.
ಈ ಮಾನಸ ಪೂಜೆಯಲ್ಲಿ, ಭಕ್ತನು ಮೊದಲು ರತ್ನಗಳಿಂದ ಅಲಂಕೃತವಾದ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು, ಶುಭ್ರವಾದ ಹಿಮಜಲದಿಂದ ಸ್ನಾನವನ್ನು, ದಿವ್ಯ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು, ಸುಗಂಧಭರಿತ ಚಂದನವನ್ನು, ಅರಳಿದ ಪುಷ್ಪಗಳನ್ನು, ಸುಗಂಧ ಧೂಪವನ್ನು ಮತ್ತು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ದೀಪವನ್ನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ಶಿವನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಕೇವಲ ಭೌತಿಕ ವಸ್ತುಗಳಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಭಕ್ತನ ಶುದ್ಧ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ನಿರ್ಮಲ ಭಾವನೆಗಳ ಸಂಕೇತಗಳಾಗಿವೆ. ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಮಾಡುವ ಈ ಅರ್ಪಣೆಗಳು, ಬಾಹ್ಯ ಆಚರಣೆಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಿಯವಾದವು ಎಂಬುದು ಇದರ ಹಿಂದಿನ ಆಳವಾದ ಅರ್ಥ.
ನಂತರ, ಭಕ್ತನು ಚಿನ್ನದ ಪಾತ್ರೆಗಳಲ್ಲಿ ನವರತ್ನಗಳಿಂದ ಅಲಂಕೃತವಾದ ಪಾಯಸ, ತುಪ್ಪ, ಪಂಚಭಕ್ಷ್ಯಗಳು, ಹಣ್ಣುಗಳು, ಸಿಹಿ ಪಾನೀಯಗಳು, ರುಚಿಕರವಾದ ಜಲ ಮತ್ತು ಕರ್ಪೂರದ ಜ್ವಾಲೆಯಿಂದ ಬೆಳಗಿದ ತಾಂಬೂಲವನ್ನು ಶಿವನಿಗೆ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದಲ್ಲದೆ, ಛತ್ರ, ಚಾಮರ, ಸ್ವಚ್ಛವಾದ ಕನ್ನಡಿ, ವೀಣೆ, ಭೇರಿ, ಮೃದಂಗ, ಕಹಳೆ ಮುಂತಾದ ವಾದ್ಯಗಳ ಸಂಗೀತ, ನೃತ್ಯ ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ಸ್ತೋತ್ರಗಳ ಮೂಲಕ ಸ್ತುತಿಯನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಸಮರ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅಷ್ಟಾಂಗ ಪ್ರಣಾಮಗಳನ್ನೂ ಸಹ ಸಂಕಲ್ಪದಿಂದಲೇ ಮಾಡಿ, "ಪ್ರಭುವೇ, ನನ್ನ ಈ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸು" ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಅರ್ಪಣೆಯೂ ಭಕ್ತನ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಮೂಡಿಬರುವ ಶುದ್ಧ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಗೌರವವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.
ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ ಭಾಗವೆಂದರೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಶರಣಾಗತಿಯ ಘೋಷಣೆ. ಭಕ್ತನು ತನ್ನ ಆತ್ಮವೇ ಶಿವ, ತನ್ನ ಬುದ್ಧಿಯೇ ಪಾರ್ವತಿ, ತನ್ನ ಪ್ರಾಣಗಳು ಶಿವನ ಸೇವಕರು, ತನ್ನ ದೇಹವೇ ಶಿವನ ದೇವಾಲಯ, ವಿಷಯ ಭೋಗಗಳೆಲ್ಲವೂ ಶಿವನ ಆರಾಧನೆ, ನಿದ್ರೆಯೇ ಸಮಾಧಿ ಸ್ಥಿತಿ, ತನ್ನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸಂಚಾರವೂ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ, ಮತ್ತು ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಮಾತುಗಳೂ ಸ್ತೋತ್ರಗಳು ಎಂದು ಘೋಷಿಸುತ್ತಾನೆ. "ನಾನು ಮಾಡುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕರ್ಮವೂ, ಶಂಭೋ, ನಿನ್ನ ಆರಾಧನೆಯೇ ಆಗಿದೆ" ಎಂದು ಹೇಳುವ ಮೂಲಕ, ತನ್ನ ಇಡೀ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಶಿವನಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಪೂಜೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಜೀವನದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷಣವನ್ನೂ ದೈವಿಕ ಸೇವೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವ ಅದ್ಭುತವಾದ ಜೀವನ ವಿಧಾನ.
ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಭಕ್ತನು ಕೈಗಳು, ಕಾಲುಗಳು, ಮಾತು, ದೇಹ, ಮನಸ್ಸು, ಕಣ್ಣುಗಳು, ಕಿವಿಗಳು ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಮೂಲಕ ತಿಳಿದೋ ತಿಳಿಯದೆಯೋ ಮಾಡಿದ ಎಲ್ಲಾ ಅಪರಾಧಗಳಿಗೆ ಕ್ಷಮೆಯನ್ನು ಯಾಚಿಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ಕ್ಷಮಾಪಣೆಯು ಭಕ್ತನ ನಮ್ರತೆ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧೀಕರಣದ ಬಯಕೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಮಾನಸ ಪೂಜೆಯು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಆಳವಾದ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಒಂದು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ, ಇದು ಭೌತಿಕ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...