ಕೃಷ್ಣಾರ್ಜುನಾವೂಚತುಃ |
ನಮೋ ಭವಾಯ ಶರ್ವಾಯ ರುದ್ರಾಯ ವರದಾಯ ಚ |
ಪಶೂನಾಂ ಪತಯೇ ನಿತ್ಯಮುಗ್ರಾಯ ಚ ಕಪರ್ದಿನೇ |
ಮಹಾದೇವಾಯ ಭೀಮಾಯ ತ್ರ್ಯಂಬಕಾಯ ಚ ಶಾಂತಯೇ || 1 ||
ಈಶಾನಾಯ ಭಗಘ್ನಾಯ ನಮೋಽಸ್ತ್ವಂಧಕಘಾತಿನೇ |
ಕುಮಾರಗುರವೇ ತುಭ್ಯಂ ನೀಲಗ್ರೀವಾಯ ವೇಧಸೇ || 2 ||
ಪಿನಾಕಿನೇ ಹವಿಷ್ಯಾಯ ಸತ್ಯಾಯ ವಿಭವೇ ಸದಾ |
ವಿಲೋಹಿತಾಯ ಧೂಮ್ರಾಯ ವ್ಯಾಧಾಯ ನಪರಾಜಿತೇ || 3 ||
ನಿತ್ಯಂ ನೀಲಶಿಖಂಡಾಯ ಶೂಲಿನೇ ದಿವ್ಯಚಕ್ಷುಷೇ |
ಹೋತ್ರೇ ಪೋತ್ರೇ ತ್ರಿನೇತ್ರಾಯ ವ್ಯಾಧಯೇ ವಸುರೇತಸೇ || 4 ||
ಅಚಿಂತ್ಯಾಯಾಂಬಿಕಾಭರ್ತ್ರೇ ಸರ್ವದೇವಸ್ತುತಾಯ ಚ |
ವೃಷಧ್ವಜಾಯ ಮುಂಡಾಯ ಜಟಿನೇ ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣೇ || 5 ||
ತಪ್ಯಮಾನಾಯ ಸಲಿಲೇ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಾಯಾಜಿತಾಯ ಚ |
ವಿಶ್ವಾತ್ಮನೇ ವಿಶ್ವಸೃಜೇ ವಿಶ್ವಮಾವೃತ್ಯ ತಿಷ್ಠತೇ || 6 ||
ನಮೋ ನಮಸ್ತೇ ಸೇವ್ಯಾಯ ಭೂತಾನಾಂ ಪ್ರಭವೇ ಸದಾ |
ಬ್ರಹ್ಮವಕ್ತ್ರಾಯ ಸರ್ವಾಯ ಶಂಕರಾಯ ಶಿವಾಯ ಚ || 7 ||
ನಮೋಽಸ್ತು ವಾಚಸ್ಪತಯೇ ಪ್ರಜಾನಾಂ ಪತಯೇ ನಮಃ |
ನಮೋ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಪತಯೇ ಮಹತಾಂ ಪತಯೇ ನಮಃ || 8 ||
ನಮಃ ಸಹಸ್ರಶಿರಸೇ ಸಹಸ್ರಭುಜಮನ್ಯವೇ |
ಸಹಸ್ರನೇತ್ರಪಾದಾಯ ನಮೋಽಸಂಖ್ಯೇಯಕರ್ಮಣೇ || 9 ||
ನಮೋ ಹಿರಣ್ಯವರ್ಣಾಯ ಹಿರಣ್ಯಕವಚಾಯ ಚ |
ಭಕ್ತಾನುಕಂಪಿನೇ ನಿತ್ಯಂ ಸಿದ್ಧ್ಯತಾಂ ನೋ ವರಃ ಪ್ರಭೋ || 10 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀಮನ್ಮಹಾಭಾರತೇ ದ್ರೋಣಪರ್ವಣಿ ಅರ್ಜುನಸ್ವಪ್ನದರ್ಶನೇ ಅಶೀತಿತಮೋಽಧ್ಯಾಯೇ ಶರ್ವ ಸ್ತುತಿಃ ||
ಶ್ರೀ ಶರ್ವ ಸ್ತುತಿ (ಕೃಷ್ಣಾರ್ಜುನ ಕೃತಂ) ಯು ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ಮಹಾಬಲಶಾಲಿ ಅರ್ಜುನರಿಂದ ಮಹಾದೇವನಾದ ಶಿವನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವ ಒಂದು ಅತ್ಯಂತ ಪವಿತ್ರ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ, ಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ಅರ್ಜುನರು ಒಟ್ಟಾಗಿ, ಶಿವನನ್ನು ವಿಶ್ವದ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಶಕ್ತಿ, ಅಸಂಖ್ಯಾತ ರೂಪಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗುವ ಪರಮಾತ್ಮ ಎಂದು ಕೊಂಡಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಕೇವಲ ನಾಮಗಳ ಸ್ಮರಣೆಯಲ್ಲದೆ, ಶಿವನ ದಿವ್ಯ ಲಕ್ಷಣಗಳು, ಕಾರ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಅನಂತ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ, ಭಕ್ತರಿಗೆ ಶಿವನ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಕತ್ವವನ್ನು ಅರಿಯಲು ನೆರವಾಗುತ್ತದೆ.
ಈ ಸ್ತುತಿಯಲ್ಲಿ, ಭಗವಾನ್ ಶಿವನನ್ನು ಭವ, ಶರ್ವ, ರುದ್ರ, ವರದ ಎಂಬ ವಿವಿಧ ನಾಮಗಳಿಂದ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಭವನು ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಕಾರಣನಾದರೆ, ಶರ್ವನು ಸಕಲ ದುಃಖಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವವನು. ರುದ್ರನು ಭಯಂಕರ ರೂಪದಲ್ಲಿ ದುಷ್ಟರನ್ನು ಸಂಹರಿಸುವವನು ಮತ್ತು ವರದನು ಭಕ್ತರಿಗೆ ವರಗಳನ್ನು ನೀಡುವವನು. ಅವರನ್ನು ಪಶುಪತಿಯೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಅಂದರೆ ಸಮಸ್ತ ಜೀವಿಗಳ ರಕ್ಷಕ. ಕಪರ್ದಿ ಎಂದರೆ ಜಟಾಧಾರಿ, ತಪಸ್ವಿ ರೂಪವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ತ್ರ್ಯಂಬಕನು ಮೂರು ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು, ಅಂದರೆ ಮೂರು ಲೋಕಗಳನ್ನು ದಿವ್ಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡುವವನು. ಅಂಧಕಾಸುರನನ್ನು ಸಂಹರಿಸಿದ ಈಶಾನ, ಸೃಷ್ಟಿಯ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ವಿಷವನ್ನು ಪಾನ ಮಾಡಿದ ನೀಲಕಂಠ, ಮತ್ತು ಸ್ಕಂದನ ಗುರು (ಕುಮಾರಗುರು) ಎಂದು ಸಹ ಶಿವನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪಿನಾಕವೆಂಬ ಧನಸ್ಸನ್ನು ಧರಿಸಿದ ಪಿನಾಕಿ, ಸತ್ಯ ಸ್ವರೂಪಿ, ವಿಭು, ಲೋಹಿತ, ಧೂಮ್ರ ಮತ್ತು ಅಪರಾಜಿತ ಎಂಬ ನಾಮಗಳು ಶಿವನ ಅನಂತ ಆಯಾಮಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತವೆ.
ಅರ್ಜುನನು ಶಿವನನ್ನು ತ್ರಿಶೂಲಧಾರಿಯಾಗಿ, ಸಮಸ್ತ ಯಜ್ಞಗಳ ಅಧಿಪತಿಯಾಗಿ, ಶಾಶ್ವತ ತಪಸ್ವಿಯಾಗಿ, ಅಂಬಿಕೆಯ ಪತಿಯಾಗಿ, ಚಿಂತೆಗೆ ನಿಲುಕದವನಾಗಿ ಆದರೂ ಎಲ್ಲಾ ದೈವಿಕ ಪೂಜೆಯ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿ ಹೊಗಳುತ್ತಾನೆ. ಶಿವನು ವಿಶ್ವದ ಆತ್ಮನಾಗಿ, ಸೃಷ್ಟಿ, ಸ್ಥಿತಿ, ಲಯಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಾ, ಸಮಸ್ತ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳ ಒಡೆಯನಾಗಿ, ಶಂಕರನಾಗಿ, ಶುಭಕಾರಿಯಾಗಿ, ವಾಣಿಯ ರಕ್ಷಕನಾಗಿ, ಸೃಷ್ಟಿಯ ಒಡೆಯನಾಗಿ, ವಿಶ್ವದ ಆಡಳಿತಗಾರನಾಗಿ ಮತ್ತು ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಅಧಿಪತಿಯಾಗಿ ಶಿವನನ್ನು ಕೊಂಡಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸಹಸ್ರ ಶಿರಸ್ಸುಗಳು, ಸಹಸ್ರ ಭುಜಗಳು, ಸಹಸ್ರ ನೇತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಸಹಸ್ರ ಪಾದಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಅವರ ಅನಂತ ವಿಶ್ವ ರೂಪವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಅವರು ಅಸಂಖ್ಯಾತ ದೈವಿಕ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಶಿವನನ್ನು ಸುವರ್ಣ ವರ್ಣದವನು, ಸುವರ್ಣ ಕವಚವನ್ನು ಧರಿಸಿದವನು, ಸದಾ ದಯಾಮಯಿ ಮತ್ತು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಆಶೀರ್ವಾದಗಳನ್ನು ನೀಡುವವನು ಎಂದು ವರ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ಅರ್ಜುನರ ಈ ಸಂಯುಕ್ತ ಸ್ತುತಿಯು ಶಿವನ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು, ಅವರ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಅವರ ಅನಂತ ಸ್ವರೂಪಗಳನ್ನು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಪಠಣವು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಮಾನಸಿಕ ಶಾಂತಿ, ಧೈರ್ಯ ಮತ್ತು ಶಿವನ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...