ಜಯ ಫಾಲನಯನ ಶ್ರಿತಲೋಲನಯನ ಸಿತಶೈಲನಯನ ಶರ್ವಾ |
ಜಯ ಕಾಲಕಾಲ ಜಯ ಮೃತ್ಯುಮೃತ್ಯು ಜಯ ದೇವದೇವ ಶಂಭೋ || 1 ||
ಜಯ ಚಂದ್ರಮೌಳಿ ನಮದಿಂದ್ರಮೌಳಿ ಮಣಿಸಾಂದ್ರಹೇಳಿ ಚರಣಾ |
ಜಯ ಯೋಗಮಾರ್ಗ ಜಿತರಾಗದುರ್ಗ ಮುನಿಯಾಗಭಾಗ ಭರ್ಗಾ || 2 ||
ಜಯ ಸ್ವರ್ಗವಾಸಿ ಮತಿವರ್ಗಭಾಸಿ ಪ್ರತಿಸರ್ಗಸರ್ಗ ಕಲ್ಪಾ |
ಜಯ ಬಂಧುಜೀವ ಸುಮಬಂಧುಜೀವ ಸಮಸಾಂಧ್ಯ ರಾಗ ಜೂಟಾ || 3 ||
ಜಯ ಚಂಡಚಂಡತರ ತಾಂಡವೋಗ್ರಭರ ಕಂಪಮಾನ ಭುವನಾ |
ಜಯ ಹಾರ ಹೀರ ಘನಸಾರ ಸಾರತರ ಶಾರದಾಭ್ರರೂಪಾ || 4 ||
ಜಯ ಶೃಂಗಿ ಶೃಂಗಿ ಶ್ರುತಿ ಭೃಂಗಿ ಭೃಂಗಿ ಭೃತಿ ನಂದಿ ನಂದಿ ವಿನುತೀ |
ಜಯ ಕಾಲಕಂಠ ಕಲಕಂಠಕಂಠ ಸುರಸುಂದರೀಸ್ತುತ ಶ್ರೀ || 5 ||
ಜಯ ಭಾವಜಾತ ಸಮಭಾವಜಾತ ಸುಕಳಾಜಿತ ಪ್ರಿಯಾಹ್ರೀ |
ಜಯ ದಗ್ಧಭಾವ ಭವ ಸ್ನಿಗ್ಧಭಾವ ಭವ ಮುಗ್ಧಭಾವ ಭವನಾ || 6 ||
ಜಯ ರುಂಡಮಾಲಿ ಜಯ ರೂಕ್ಷವೀಕ್ಷ ರುಚಿರುಂದ್ರರೂಪ ರುದ್ರಾ |
ಜಯ ನಾಸಿಕಾಗ್ರ ನಯನೋಗ್ರ ದೃಷ್ಟಿ ಜನಿತಾಗ್ನಿ ಭುಗ್ನ ವಿಭವಾ || 7 ||
ಜಯ ಘೋರ ಘೋರತರತಾಪಜಾಪ ತಪ ಉಗ್ರರೂಪ ವಿಜಿತಾ |
ಜಯ ಕಾಂತಿಮಾಲಿ ಜಯ ಕ್ರಾಂತಿಕೇಲಿ ಜಯ ಶಾಂತಿಶಾಲಿ ಶೂಲೀ || 8 ||
ಜಯ ಸೂರ್ಯಚಂದ್ರಶಿಖಿ ಸೂಚನಾಗ್ರ ನಯಲೋಚನಾಗ್ರ ಉಗ್ರಾ |
ಜಯ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿಷ್ಣು ಪುರುಹೂತ ಮುಖ್ಯ ಸುರಸನ್ನುತಾಂಘ್ರಿ ಯುಗ್ಮಾ || 9 ||
ಜಯ ಫಾಲನೇತ್ರ ಜಯ ಚಂದ್ರಶೀರ್ಷ ಜಯ ನಾಗಭೂಷ ಶೂಲೀ |
ಜಯ ಕಾಲಕಾಲ ಜಯ ಮೃತ್ಯುಮೃತ್ಯು ಜಯ ದೇವದೇವ ಶಂಭೋ || 10 ||
ಶ್ರೀ ಶಂಭುದೇವ ಪ್ರಾರ್ಥನ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಗವಾನ್ ಶಿವನ ಮಹಿಮೆ, ರಕ್ಷಕತ್ವ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವವ್ಯಾಪಿ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸುವ ಒಂದು ಪವಿತ್ರ ಸ್ತುತಿಯಾಗಿದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಶ್ಲೋಕವೂ 'ಜಯ' ಎಂಬ ಪದದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ, ಇದು ಶಿವನ ಪ್ರತಿ ಶಕ್ತಿ, ರೂಪ ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದ ಸೃಷ್ಟಿ-ಲಯ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರಶಂಸಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಭಯ, ದುಃಖ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡಿ, ಆಂತರಿಕ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ.
ಈ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯು ಶಿವನ ಅನಂತ ಗುಣಗಳನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಮೊದಲ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವನನ್ನು ಫಾಲನೇತ್ರಧಾರಿಯಾಗಿ, ಹೃದಯಗಳನ್ನು ಕಾಪಾಡುವವನಾಗಿ, ದೇವತೆಗಳ ದೇವನಾಗಿ, ಕಾಲಕ್ಕೆ ಕಾಲನಾಗಿ ಮತ್ತು ಮೃತ್ಯುವಿಗೆ ಮೃತ್ಯುವಾಗಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಶಿವನ ಕೃಪೆಯಿದ್ದರೆ ಮೃತ್ಯು ಕೂಡ ನಮ್ಮನ್ನು ಸಮೀಪಿಸಲಾರದು ಎಂಬ ಅಚಲ ವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಇದು ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ. ಎರಡನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವನ ಶಿರದ ಮೇಲೆ ಚಂದ್ರನ ಶೋಭೆ, ಇಂದ್ರನೂ ನಮಿಸುವ ಪಾದಗಳು, ಯೋಗಮಾರ್ಗವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ರಾಗ-ದ್ವೇಷಗಳನ್ನು ಜಯಿಸುವ ಶುದ್ಧ ಚೈತನ್ಯ ರೂಪವನ್ನು ಶ್ಲಾಘಿಸುತ್ತದೆ. ಶಿವನು ಕೇವಲ ದೈಹಿಕ ರೂಪವಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಶುದ್ಧ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಚೈತನ್ಯದ ಪ್ರತೀಕ ಎಂಬುದನ್ನು ಇದು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಮುಂದಿನ ಶ್ಲೋಕಗಳು ಶಿವನ ವಿಶ್ವ ರೂಪವನ್ನು ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ಮೂರನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವನನ್ನು ತ್ರಿಲೋಕಗಳ ರಕ್ಷಕನಾಗಿ, ಯುಗಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ಪುನಃ ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ನಿತ್ಯಕರ್ತನಾಗಿ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುವ ದಿವ್ಯ ಜ್ಯೋತಿಯಾಗಿ ಬಣ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ನಾಲ್ಕನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವನ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಕಂಪಿಸುವ ತಾಂಡವ ನೃತ್ಯದ ಭೀಮ ರೂಪವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಅವನ ಹಾರಗಳು ಮತ್ತು ದಿವ್ಯ ರೂಪವು ಶರತ್ಕಾಲದ ಮೋಡಗಳಂತೆ ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಐದನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಗಂಧರ್ವರು, ನಂದಿ, ಭೃಂಗಿಯಂತಹ ಶಿವನ ಪ್ರಮುಖ ಭಕ್ತರನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕಾಲಕಂಠ, ವಿಷನಾಶಕ, ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಡುವ ಕಾಂತಿಮೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಶಿವನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತದೆ.
ಆರನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಸೃಷ್ಟಿಯ ಎಲ್ಲಾ ಭಾವನೆಗಳು ಶಿವನಿಂದಲೇ ಹುಟ್ಟುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಮೇಲೆ ವಾತ್ಸಲ್ಯವನ್ನು ತೋರಿಸಿ ಅವರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವವನು ಶಿವನೇ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಏಳನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವನ ರೂಕ್ಷ, ಉಗ್ರ, ರುದ್ರ ರೂಪವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ದುಷ್ಟರನ್ನು ಸಂಹರಿಸಲು ಮತ್ತು ಪಾಪಗಳನ್ನು ದಹಿಸಲು ಅಗ್ನಿಯಂತೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಎಂಟನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಘೋರವಾದ ತಾಪಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವ ದೇವನಾಗಿ, ಶಾಂತಿ, ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ವಿಜಯವನ್ನು ನೀಡುವ ಶೂಲಪಾಣಿಯಾಗಿ ಶಿವನನ್ನು ಕೊಂಡಾಡುತ್ತದೆ. ಒಂಬತ್ತನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಸೂರ್ಯ, ಚಂದ್ರ, ಅಗ್ನಿಯ ಜ್ಯೋತಿಗಳು ಶಿವನ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿವೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಬ್ರಹ್ಮ, ವಿಷ್ಣು, ಇಂದ್ರರಿಗಿಂತಲೂ ಶ್ರೇಷ್ಠನಾದ ಏಕೈಕ ಪರಮೇಶ್ವರ ಎಂದು ಘೋಷಿಸುತ್ತದೆ. ಹತ್ತನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಫಾಲನೇತ್ರ, ನಾಗಾಭರಣ, ಶೂಲಪಾಣಿಯಾದ ಶಿವನೇ ಕಾಲಕಾಲ ಮತ್ತು ಮೃತ್ಯುಮೃತ್ಯು ಎಂದು ಪುನರುಚ್ಚರಿಸುತ್ತದೆ, ದೇವತೆಗಳ ದೇವನಾದ ಶಂಭುವಿಗೆ ನಿತ್ಯ ಶರಣು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...