ಪುಷ್ಣನ್ ದೇವಾನಮೃತವಿಸರೈರಿಂದುಮಾಸ್ರಾವ್ಯ ಸಮ್ಯಗ್
ಭಾಭಿಃ ಸ್ವಾಭೀ ರಸಯತಿ ರಸಂ ಯಃ ಪರಂ ನಿತ್ಯಮೇವ |
ಕ್ಷೀಣಂ ಕ್ಷೀಣಂ ಪುನರಪಿ ಚ ತಂ ಪೂರಯತ್ಯೇವಮೀದೃಗ್
ದೋಲಾಲೀಲೋಲ್ಲಸಿತಹೃದಯಂ ನೌಮಿ ಚಿದ್ಭಾನುಮೇಕಂ ||
ಶಬ್ದಾರ್ಥತ್ವವಿವರ್ತಮಾನಪರಮಜ್ಯೋತೀರುಚೋ ಗೋಪತೇ-
-ರುದ್ಗೀಥೋಽಭ್ಯುದಿತಃ ಪುರೋಽರುಣತಯಾ ಯಸ್ಯ ತ್ರಯೀಮಂಡಲಂ |
ಭಾಸ್ಯದ್ವರ್ಣಪದಕ್ರಮೇರಿತತಮಃ ಸಪ್ತಸ್ವರಾಶ್ವೈರ್ವಿಯ-
-ದ್ವಿದ್ಯಾಸ್ಯಂದನಮುನ್ನಯನ್ನಿವ ನಮಸ್ತಸ್ಮೈ ಪರಬ್ರಹ್ಮಣೇ || 1 ||
ಓಮಿತ್ಯಂತರ್ನದತಿ ನಿಯತಂ ಯಃ ಪ್ರತಿಪ್ರಾಣಿ ಶಬ್ದೋ
ವಾಣೀ ಯಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಸರತಿ ಪರಾ ಶಬ್ದತನ್ಮಾತ್ರಗರ್ಭಾ |
ಪ್ರಾಣಾಪಾನೌ ವಹತಿ ಚ ಸಮೌ ಯೋ ಮಿಥೋ ಗ್ರಾಸಸಕ್ತೌ
ದೇಹಸ್ಥಂ ತಂ ಸಪದಿ ಪರಮಾದಿತ್ಯಮಾದ್ಯಂ ಪ್ರಪದ್ಯೇ || 2 ||
ಯಸ್ತ್ವಕ್ಚಕ್ಷುಃಶ್ರವಣರಸನಾಘ್ರಾಣಪಾಣ್ಯಂಘ್ರಿವಾಣೀ-
-ಪಾಯೂಪಸ್ಥಸ್ಥಿತಿರಪಿ ಮನೋಬುದ್ಧ್ಯಹಂಕಾರಮೂರ್ತಿಃ |
ತಿಷ್ಠತ್ಯಂತರ್ಬಹಿರಪಿ ಜಗದ್ಭಾಸಯಂದ್ವಾದಶಾತ್ಮಾ
ಮಾರ್ತಂಡಂ ತಂ ಸಕಲಕರಣಾಧಾರಮೇಕಂ ಪ್ರಪದ್ಯೇ || 3 ||
ಯಾ ಸಾ ಮಿತ್ರಾವರುಣಸದನಾದುಚ್ಚರಂತೋ ತ್ರಿಷಷ್ಟಿಂ
ವರ್ಣಾನತ್ರ ಪ್ರಕಟಕರಣೈಃ ಪ್ರಾಣಸಂಗಾತ್ಪ್ರಸೂತಾನ್ |
ತಾಂ ಪಶ್ಯಂತೀಂ ಪ್ರಥಮಮುದಿತಾಂ ಮಧ್ಯಮಾಂ ಬುದ್ಧಿಸಂಸ್ಥಾಂ
ವಾಚಂ ವಕ್ತ್ರೇ ಕರಣವಿಶದಾಂ ವೈಖರೀಂ ಚ ಪ್ರಪದ್ಯೇ || 4 ||
ಊರ್ಧ್ವಾಧಃಸ್ಥಾನ್ಯತನುಭುವನಾನ್ಯಂತರಾ ಸಂನಿವಿಷ್ಟಾ
ನಾನಾನಾಡಿಪ್ರಸವಗಹನಾ ಸರ್ವಭೂತಾಂತರಸ್ಥಾ |
ಪ್ರಾಣಾಪಾನಗ್ರಸನನಿರತೈಃ ಪ್ರಾಪ್ಯತೇ ಬ್ರಹ್ಮನಾಡೀ
ಸಾ ನಃ ಶ್ವೇತಾ ಭವತು ಪರಮಾದಿತ್ಯಮೂರ್ತಿಃ ಪ್ರಸನ್ನಾ || 5 ||
ನ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವ್ಯವಹಿತಪಥಾ ನಾತಿಶೀತೋಷ್ಣರೂಪಾ
ನೋ ವಾ ನಕ್ತಂದಿವಗಮಮಿತಾಽತಾಪನೀಯಾಪರಾಹುಃ |
ವೈಕುಂಠೀಯಾ ತನುರಿವ ರವೇ ರಾಜತೇ ಮಂಡಲಸ್ಥಾ
ಸಾ ನಃ ಶ್ವೇತಾ ಭವತು ಪರಮಾದಿತ್ಯಮೂರ್ತಿಃ ಪ್ರಸನ್ನಾ || 6 ||
ಯತ್ರಾರೂಢಂ ತ್ರಿಗುಣವಪುಷಿ ಬ್ರಹ್ಮ ತದ್ಬಿಂದುರೂಪಂ
ಯೋಗೀಂದ್ರಾಣಾಂ ಯದಪಿ ಪರಮಂ ಭಾತಿ ನಿರ್ವಾಣಮಾರ್ಗಃ |
ತ್ರಯ್ಯಾಧಾರಃ ಪ್ರಣವ ಇತಿ ಯನ್ಮಂಡಲಂ ಚಂಡರಶ್ಮೇ-
-ರಂತಃ ಸೂಕ್ಷ್ಮಂ ಬಹಿರಪಿ ಬೃಹನ್ಮುಕ್ತಯೇಽಹಂ ಪ್ರಪನ್ನಃ || 7 ||
ಯಸ್ಮಿನ್ಸೋಮಃ ಸುರಪಿತೃನರೈರನ್ವಹಂ ಪೀಯಮಾನಃ
ಕ್ಷೀಣಃ ಕ್ಷೀಣಃ ಪ್ರವಿಶತಿ ಯತೋ ವರ್ಧತೇ ಚಾಪಿ ಭೂಯಃ |
ಯಸ್ಮಿನ್ವೇದಾ ಮಧುನಿ ಸರಘಾಕಾರವದ್ಭಾಂತಿ ಚಾಗ್ರೇ
ತಚ್ಚಂಡಾಂಶೋರಮಿತಮಮೃತಂ ಮಂಡಲಸ್ಥಂ ಪ್ರಪದ್ಯೇ || 8 ||
ಐಂದ್ರೀಮಾಶಾಂ ಪೃಥುಕವಪುಷಾ ಪೂರಯಿತ್ವಾ ಕ್ರಮೇಣ
ಕ್ರಾಂತಾಃ ಸಪ್ತ ಪ್ರಕಟಹರಿಣಾ ಯೇನ ಪಾದೇನ ಲೋಕಾಃ |
ಕೃತ್ವಾ ಧ್ವಾಂತಂ ವಿಗಲಿತಬಲಿವ್ಯಕ್ತಿ ಪಾತಾಲಲೀನಂ
ವಿಶ್ವಾಲೋಕಃ ಸ ಜಯತಿ ರವಿಃ ಸತ್ತ್ವಮೇವೋರ್ಧ್ವರಶ್ಮಿಃ || 9 ||
ಧ್ಯಾತ್ವಾ ಬ್ರಹ್ಮ ಪ್ರಥಮಮತನು ಪ್ರಾಣಮೂಲೇ ನದಂತಂ
ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಚಾಂತಃ ಪ್ರಣವಮುಖರಂ ವ್ಯಾಹೃತೀಃ ಸಮ್ಯಗುಕ್ತ್ವಾ |
ಯತ್ತದ್ವೇದೇ ತದಿತಿ ಸವಿತುರ್ಬ್ರಹ್ಮಣೋಕ್ತಂ ವರೇಣ್ಯಂ
ತದ್ಭರ್ಗಾಖ್ಯಂ ಕಿಮಪಿ ಪರಮಂ ಧಾಮಗರ್ಭಂ ಪ್ರಪದ್ಯೇ || 10 ||
ತ್ವಾಂ ಸ್ತೋಷ್ಯಾಮಿ ಸ್ತುತಿಭಿರಿತಿ ಮೇ ಯಸ್ತು ಭೇದಗ್ರಹೋಽಯಂ
ಸೈವಾವಿದ್ಯಾ ತದಪಿ ಸುತರಾಂ ತದ್ವಿನಾಶಾಯ ಯುಕ್ತಃ |
ಸ್ತೌಮ್ಯೇವಾಹಂ ತ್ರಿವಿಧಮುದಿತಂ ಸ್ಥೂಲಸೂಕ್ಷ್ಮಂ ಪರಂ ವಾ
ವಿದ್ಯೋಪಾಯಃ ಪರ ಇತಿ ಬುಧೈರ್ಗೀಯತೇ ಖಲ್ವವಿದ್ಯಾ || 11 ||
ಯೋಽನಾದ್ಯಂತೋಽಪ್ಯತನುರಗುಣೋಽಣೋರಣೀಯಾನ್ಮಹೀಯಾ-
-ನ್ವಿಶ್ವಾಕಾರಃ ಸಗುಣ ಇತಿ ವಾ ಕಲ್ಪನಾಕಲ್ಪಿತಾಂಗಃ |
ನಾನಾಭೂತಪ್ರಕೃತಿವಿಕೃತೀರ್ದರ್ಶಯನ್ಭಾತಿ ಯೋ ವಾ
ತಸ್ಮೈ ತಸ್ಮೈ ಭವತು ಪರಮಾದಿತ್ಯ ನಿತ್ಯಂ ನಮಸ್ತೇ || 12 ||
ತತ್ತ್ವಾಖ್ಯಾನೇ ತ್ವಯಿ ಮುನಿಜನಾಃ ನೇತಿ ನೇತಿ ಬ್ರುವಂತಃ
ಶ್ರಾಂತಾಃ ಸಮ್ಯಕ್ತ್ವಮಿತಿ ನ ಚ ತೈರೀದೃಶೋ ವೇತಿ ಚೋಕ್ತಃ |
ತಸ್ಮಾತ್ತುಭ್ಯಂ ನಮ ಇತಿ ವಚೋಮಾತ್ರಮೇವಾಸ್ಮಿ ವಚ್ಮಿ
ಪ್ರಾಯೋ ಯಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಸರತಿ ತರಾಂ ಭಾರತೀ ಜ್ಞಾನಗರ್ಭಾ || 13 ||
ಸರ್ವಾಂಗೀಣಃ ಸಕಲವಪುಷಾಮಂತರೇ ಯೋಽಂತರಾತ್ಮಾ
ತಿಷ್ಠನ್ಕಾಷ್ಠೇ ದಹನ ಇವ ನೋ ದೃಶ್ಯಸೇ ಯುಕ್ತಿಶೂನ್ಯೈಃ |
ಯಶ್ಚ ಪ್ರಾಣಾರಣಿಷು ನಿಯತೈರ್ಮಥ್ಯಮಾನಾಸು ಸದ್ಭಿ-
-ರ್ದೃಶ್ಯಂ ಜ್ಯೋತಿರ್ಭವಸಿ ಪರಮಾದಿತ್ಯ ತಸ್ಮೈ ನಮಸ್ತೇ || 14 ||
ಸ್ತೋತಾ ಸ್ತುತ್ಯಃ ಸ್ತುತಿರಿತಿ ಭವಾನ್ಕರ್ತೃಕರ್ಮಕ್ರಿಯಾತ್ಮಾ
ಕ್ರೀಡತ್ಯೇಕಸ್ತವ ನುತಿವಿಧಾವಸ್ವತಂತ್ರಸ್ತತೋಽಹಂ |
ಯದ್ವಾ ವಚ್ಮಿ ಪ್ರಣಯಸುಭಗಂ ಗೋಪತೇ ತಚ್ಚ ತಥ್ಯಂ
ತ್ವತ್ತೋ ಹ್ಯನ್ಯತ್ಕಿಮಿವ ಜಗತಾಂ ವಿದ್ಯತೇ ತನ್ಮೃಷಾ ಸ್ಯಾತ್ || 15 ||
ಜ್ಞಾನಂ ನಾಂತಃಕರಣರಹಿತಂ ವಿದ್ಯತೇಽಸ್ಮದ್ವಿಧಾನಾಂ
ತ್ವಂ ಚಾತ್ಯಂತಂ ಸಕಲಕರಣಾಗೋಚರತ್ವಾದಚಿಂತ್ಯಃ |
ಧ್ಯಾನಾತೀತಸ್ತ್ವಮಿತಿ ನ ವಿನಾ ಭಕ್ತಿಯೋಗೇನ ಲಭ್ಯ-
-ಸ್ತಸ್ಮಾದ್ಭಕ್ತಿಂ ಶರಣಮಮೃತಪ್ರಾಪ್ತಯೇಽಹಂ ಪ್ರಪನ್ನಃ || 16 ||
ಹಾರ್ದಂ ಹಂತಿ ಪ್ರಥಮಮುದಿತಾ ಯಾ ತಮಃ ಸಂಶ್ರಿತಾನಾಂ
ಸತ್ತ್ವೋದ್ರೇಕಾತ್ತದನು ಚ ರಜಃ ಕರ್ಮಯೋಗಕ್ರಮೇಣ |
ಸ್ವಭ್ಯಸ್ತಾ ಚ ಪ್ರಥಯತಿತರಾಂ ಸತ್ತ್ವಮೇವ ಪ್ರಪನ್ನಾ
ನಿರ್ವಾಣಾಯ ವ್ರಜತಿ ಶಮಿನಾಂ ತೇಽರ್ಕ ಭಕ್ತಿಸ್ತ್ರಯೀವ || 17 ||
ತಾಮಾಸಾದ್ಯ ಶ್ರಿಯಮಿವ ಗೃಹೇ ಕಾಮಧೇನುಂ ಪ್ರವಾಸೇ
ಧ್ವಾಂತೇ ಭಾತಿಂ ಧೃತಿಮಿವ ವನೇ ಯೋಜನೇ ಬ್ರಹ್ಮನಾಡಿಂ |
ನಾವಂ ಚಾಸ್ಮಿನ್ವಿಷಮವಿಷಯಗ್ರಾಹಸಂಸಾರಸಿಂಧೌ
ಗಚ್ಛೇಯಂ ತೇ ಪರಮಮಮೃತಂ ಯನ್ನ ಶೀತಂ ನ ಚೋಷ್ಣಂ || 18 ||
ಅಗ್ನೀಷೋಮಾವಖಿಲಜಗತಃ ಕಾರಣಂ ತೌ ಮಯೂಖೈಃ
ಸರ್ಗಾದಾನೇ ಸೃಜಸಿ ಭಗವನ್ಹ್ರಾಸವೃದ್ಧಿಕ್ರಮೇಣ |
ತಾವೇವಾಂತರ್ವಿಷುವತಿ ಸಮೌ ಜುಹ್ವತಾಮಾತ್ಮವಹ್ನೌ
ದ್ವಾವಪ್ಯಸ್ತಂ ನಯಸಿ ಯುಗಪನ್ಮುಕ್ತಯೇ ಭಕ್ತಿಭಾಜಾಂ || 19 ||
ಸ್ಥೂಲತ್ವಂ ತೇ ಪ್ರಕೃತಿಗಹನಂ ನೈವ ಲಕ್ಷ್ಯಂ ಹ್ಯನಂತಂ
ಸೂಕ್ಷ್ಮತ್ವಂ ವಾ ತದಪಿ ಸದಸದ್ವ್ಯಕ್ತ್ಯಭಾವಾದಚಿಂತ್ಯಂ |
ಧ್ಯಾಯಾಮೀತ್ಥಂ ಕಥಮವಿದಿತಂ ತ್ವಾಮನಾದ್ಯಂತಮಂತ-
-ಸ್ತಸ್ಮಾದರ್ಕ ಪ್ರಣಯಿನಿ ಮಯಿ ಸ್ವಾತ್ಮನೈವ ಪ್ರಸೀದ || 20 ||
ಯತ್ತದ್ವೇದ್ಯಂ ಕಿಮಪಿ ಪರಮಂ ಶಬ್ದತತ್ತ್ವಂ ತ್ವಮಂತ-
-ಸ್ತತ್ಸದ್ವ್ಯಕ್ತಿಂ ಜಿಗಮಿಷು ಶನೈರ್ಲಾತಿ ಮಾತ್ರಾ ಕಲಾಃ ಖೇ |
ಅವ್ಯಕ್ತೇನ ಪ್ರಣವವಪುಷಾ ಬಿಂದುನಾದೋದಿತಂ ಸ-
-ಚ್ಛಬ್ದಬ್ರಹ್ಮೋಚ್ಚರತಿ ಕರಣವ್ಯಂಜಿತಂ ವಾಚಕಂ ತೇ || 21 ||
ಪ್ರಾತಃಸಂಧ್ಯಾರುಣಕಿರಣಭಾಗೃಙ್ಮಯಂ ರಾಜಸಂ ಯ-
-ನ್ಮಧ್ಯೇ ಚಾಪಿ ಜ್ವಲದಿವ ಯಜುಃ ಶುಕ್ಲಭಾಃ ಸಾತ್ತ್ವಿಕಂ ವಾ |
ಸಾಯಂ ಸಾಮಾಸ್ತಮಿತಕಿರಣಂ ಯತ್ತಮೋಲ್ಲಾಸಿ ರೂಪಂ
ಸಾಹ್ನಃ ಸರ್ಗಸ್ಥಿತಿಲಯವಿಧಾವಾಕೃತಿಸ್ತೇ ತ್ರಯೀವ || 22 ||
ಯೇ ಪಾತಾಲೋದಧಿಮುನಿನಗದ್ವೀಪಲೋಕಾಧಿಬೀಜ-
-ಚ್ಛಂದೋಭೂತಸ್ವರಮುಖನದತ್ಸಪ್ತಸಪ್ತಿಂ ಪ್ರಪನ್ನಾಃ |
ಯೇ ಚೈಕಾಶ್ವಂ ನಿರವಯವವಾಗ್ಭಾವಮಾತ್ರಾಧಿರೂಢಂ
ತೇ ತ್ವಾಮೇವ ಸ್ವರಗುಣಕಲಾವರ್ಜಿತಂ ಯಾಂತ್ಯನಶ್ವಂ || 23 ||
ದಿವ್ಯಂ ಜ್ಯೋತಿಃ ಸಲಿಲಪವನೈಃ ಪೂರಯಿತ್ವಾ ತ್ರಿಲೋಕೀ-
-ಮೇಕೀಭೂತಂ ಪುನರಪಿ ಚ ತತ್ಸಾರಮಾದಾಯ ಗೋಭಿಃ |
ಅಂತರ್ಲೀನೋ ವಿಶಸಿ ವಸುಧಾಂ ತದ್ಗತಃ ಸೂಯಸೇಽನ್ನಂ
ತಚ್ಚ ಪ್ರಾಣಾಂಸ್ತ್ವಮಿತಿ ಜಗತಾಂ ಪ್ರಾಣಭೃತ್ಸೂರ್ಯ ಆತ್ಮಾ || 24 ||
ಅಗ್ನೀಷೋಮೌ ಪ್ರಕೃತಿಪುರುಷೌ ಬಿಂದುನಾದೌ ಚ ನಿತ್ಯೌ
ಪ್ರಾಣಾಪಾನಾವಪಿ ದಿನನಿಶೇ ಯೇ ಚ ಸತ್ಯಾನೃತೇ ದ್ವೇ |
ಧರ್ಮಾಧರ್ಮೌ ಸದಸದುಭಯಂ ಯೋಽಂತರಾವೇಶ್ಯ ಯೋಗೀ
ವರ್ತೇತಾತ್ಮನ್ಯುಪರತಮತಿರ್ನಿರ್ಗುಣಂ ತ್ವಾಂ ವಿಶೇತ್ಸಃ || 25 ||
ಗರ್ಭಾಧಾನಪ್ರಸವವಿಧಯೇ ಸುಪ್ತಯೋರಿಂದುಭಾಸಾ
ಸಾಪತ್ನ್ಯೇನಾಭಿಮುಖಮಿವ ಖೇ ಕಾಂತಯೋರ್ಮಧ್ಯಸಂಸ್ಥಃ |
ದ್ಯಾವಾಪೃಥ್ವ್ಯೋರ್ವದನಕಮಲೇ ಗೋಮುಖೈರ್ಬೋಧಯಿತ್ವಾ
ಪರ್ಯಾಯೇಣಾಪಿಬಸಿ ಭಗವನ್ ಷಡ್ರಸಾಸ್ವಾದಲೋಲಃ || 26 ||
ಸೋಮಂ ಪೂರ್ಣಾಮೃತಮಿವ ಚರುಂ ತೇಜಸಾ ಸಾಧಯಿತ್ವಾ
ಕೃತ್ವಾ ತೇನಾನಲಮುಖಜಗತ್ತರ್ಪರ್ಣಂ ವೈಶ್ವದೇವಂ |
ಆಮಾವಸ್ಯಂ ವಿಘಸಮಿವ ಖೇ ತತ್ಕಲಾಶೇಷಮಶ್ನನ್
ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡಾಂತರ್ಗೃಹಪತಿರಿವ ಸ್ವಾತ್ಮಯಾಗಂ ಕರೋಷಿ || 27 ||
ಕೃತ್ವಾ ನಕ್ತಂದಿನಮಿವ ಜಗದ್ಬೀಜಮಾವ್ಯಕ್ತಿಕಂ ಯ-
-ತ್ತತ್ರೈವಾಂತರ್ದಿನಕರ ತಥಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಮನ್ಯತ್ತತೋಽಲ್ಪಂ |
ದೈವಂ ಪಿತ್ರ್ಯಂ ಕ್ರಮಪರಿಗತಂ ಮಾನುಷಂ ಚಾಲ್ಪಮಲ್ಪಂ
ಕುರ್ವನ್ಕಕುರ್ವನ್ಕಲಯಸಿ ಜಗತ್ಪಂಚಧಾವರ್ತನಾಭಿಃ || 28 ||
ತತ್ತ್ವಾಲೋಕೇ ತಪನ ಸುದಿನೇ ಯೇ ಪರಂ ಸಂಪ್ರಬುದ್ಧಾಃ
ಯೇ ವಾ ಚಿತ್ತೋಪಶಮರಜನೀಯೋಗನಿದ್ರಾಮುಪೇತಾಃ |
ತೇಽಹೋರಾತ್ರೋಪರಮಪರಮಾನಂದಸಂಧ್ಯಾಸು ಸೌರಂ
ಭಿತ್ತ್ವಾ ಜ್ಯೋತಿಃ ಪರಮಪರಮಂ ಯಾಂತಿ ನಿರ್ವಾಣಸಂಜ್ಞಂ || 29 ||
ಆಬ್ರಹ್ಮೇದಂ ನವಮಿವ ಜಗಜ್ಜಂಗಮಸ್ಥಾವರಾಂತಂ
ಸರ್ಗೇ ಸರ್ಗೇ ವಿಸೃಜಸಿ ರವೇ ಗೋಭಿರುದ್ರಿಕ್ತಸೋಮೈಃ |
ದೀಪ್ತೈಃ ಪ್ರತ್ಯಾಹರಸಿ ಚ ಲಯೇ ತದ್ಯಥಾಯೋನಿ ಭೂಯಃ
ಸರ್ಗಾಂತಾದೌ ಪ್ರಕಟವಿಭವಾಂ ದರ್ಶಯನ್ರಶ್ಮಿಲೀಲಾಂ || 30 ||
ಶ್ರಿತ್ವಾ ನಿತ್ಯೋಪಚಿತಮುಚಿತಂ ಬ್ರಹ್ಮತೇಜಃ ಪ್ರಕಾಶಂ
ರೂಪಂ ಸರ್ಗಸ್ಥಿತಿಲಯಮುಚಾ ಸರ್ವಭೂತೇಷು ಮಧ್ಯೇ |
ಅಂತೇವಾಸಿಷ್ವಿವ ಸುಗುರುಣಾ ಯಃ ಪರೋಕ್ಷಃ ಪ್ರಕೃತ್ಯಾ
ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೋಽಸೌ ಜಗತಿ ಭವತಾ ದರ್ಶಿತಃ ಸ್ವಾತ್ಮನಾತ್ಮಾ || 31 ||
ಲೋಕಾಃ ಸರ್ವೇ ವಪುಷಿ ನಿಯತಂ ತೇ ಸ್ಥಿತಾಸ್ತ್ವಂ ಚ ತೇಷಾ-
-ಮೇಕೈಕಸ್ಮಿನ್ಯುಗಪದಗುಣೋ ವಿಶ್ವಹೇತೋರ್ಗುಣೀವ |
ಇತ್ಥಂಭೂತೇ ಭವತಿ ಭಗವನ್ನ ತ್ವದನ್ಯೋಽಸ್ಮಿ ಸತ್ಯಂ
ಕಿಂ ತು ಜ್ಞಸ್ತ್ವಂ ಪರಮಪುರುಷೋಽಹಂ ಪ್ರಕೃತ್ಯೈವ ಚಾಜ್ಞಃ || 32 ||
ಸಂಕಲ್ಪೇಚ್ಛಾದ್ಯಖಿಲಕರಣಪ್ರಾಣವಾಣ್ಯೋ ವರೇಣ್ಯಾಃ
ಸಂಪನ್ನಾ ಮೇ ತ್ವದಭಿನವನಾಜ್ಜನ್ಮ ಚೇದಂ ಶರಣ್ಯಂ |
ಮನ್ಯೇ ಚಾಸ್ತಂ ಜಿಗಮಿಷು ಶನೈಃ ಪುಣ್ಯಪಾಪದ್ವಯಂ ತ-
-ದ್ಭಕ್ತಿಶ್ರದ್ಧೇ ತವ ಚರಣಯೋರನ್ಯಥಾ ನೋ ಭವೇತಾಂ || 33 ||
ಸತ್ಯಂ ಭೂಯೋ ಜನನಮರಣೇ ತ್ವತ್ಪ್ರಪನ್ನೇಷು ನ ಸ್ತ-
-ಸ್ತತ್ರಾಪ್ಯೇಕಂ ತವ ನುತಿಫಲಂ ಜನ್ಮ ಯಾಚೇ ತದಿತ್ಥಂ |
ತ್ರೈಲೋಕ್ಯೇಶಃ ಶಮ ಇವ ಪರಃ ಪುಣ್ಯಕಾಯೋಽಪ್ಯಯೋನಿಃ
ಸಂಸಾರಾಬ್ಧೌ ಪ್ಲವ ಇವ ಜಗತ್ತಾರಣಾಯ ಸ್ಥಿರಃ ಸ್ಯಾಂ || 34 ||
ಸೌಷುಮ್ಣೇನ ತ್ವಮಮೃತಪಥೇನೈತ್ಯ ಶೀತಾಂಶುಭಾವಂ
ಪುಷ್ಣಾಸ್ಯಗ್ರೇ ಸುರನರಪಿತೄನ್ ಶಾಂತಭಾಭಿಃ ಕಲಾಭಿಃ |
ಪಶ್ಚಾದಂಭೋ ವಿಶಸಿ ವಿವಿಧಾಶ್ಚೌಷಧೀಸ್ತದ್ಗತೋಽಪಿ
ಪ್ರೀಣಾಸ್ಯೇವಂ ತ್ರಿಭುವನಮತಸ್ತೇ ಜಗನ್ಮಿತ್ರತಾರ್ಕ || 35 ||
ಮಂದಾಕ್ರಾಂತೇ ತಮಸಿ ಭವತಾ ನಾಥ ದೋಷಾವಸಾನೇ
ನಾಂತರ್ಲೀನಾ ಮಮ ಮತಿರಿಯಂ ಗಾಢನಿದ್ರಾಂ ಜಹಾತಿ |
ತಸ್ಮಾದಸ್ತಂಗಮಿತತಮಸಾ ಪದ್ಮಿನೀವಾತ್ಮಭಾಸಾ
ಸೌರೀತ್ಯೇಷಾ ದಿನಕರ ಪರಂ ನೀಯತಾಮಾಶು ಬೋಧಂ || 36 ||
ಯೇನ ಗ್ರಾಸೀಕೃತಮಿವ ಜಗತ್ಸರ್ವಮಾಸೀತ್ತದಸ್ತಂ
ಧ್ವಾಂತಂ ನೀತ್ವಾ ಪುನರಪಿ ವಿಭೋ ತದ್ದಯಾಘ್ರಾತಚಿತ್ತಃ |
ಧತ್ಸೇ ನಕ್ತಂದಿನಮಪಿ ಗತೀ ಶುಕ್ಲಕೃಷ್ಣೇ ವಿಭಜ್ಯ
ತ್ರಾತಾ ತಸ್ಮಾದ್ಭವ ಪರಿಭವೇ ದುಷ್ಕೃತೇ ಮೇಽಪಿ ಭಾನೋ || 37 ||
ಆಸಂಸಾರೋಪಚಿತಸದಸತ್ಕರ್ಮಬಂಧಾಶ್ರಿತಾನಾ-
-ಮಾಧಿವ್ಯಾಧಿಪ್ರಜನಮರಣಕ್ಷುತ್ಪಿಪಾಸಾರ್ದಿತಾನಾಂ |
ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಪ್ರಬಲತಮಸಾ ನಾಥ ಚಾಂಧೀಕೃತಾನಾಂ
ತ್ವಂ ನಸ್ತ್ರಾತಾ ಭವ ಕರುಣಯಾ ಯತ್ರ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತಾನಾಂ || 38 ||
ಸತ್ಯಾಸತ್ಯಸ್ಖಲಿತವಚಸಾಂ ಶೌಚಲಜ್ಜೋಜ್ಝಿತಾನಾ-
-ಮಜ್ಞಾನಾನಾಮಫಲಸಫಲಪ್ರಾರ್ಥನಾಕಾತರಾಣಾಂ |
ಸರ್ವಾವಸ್ಥಾಸ್ವಖಿಲವಿಷಯಾಭ್ಯಸ್ತಕೌತೂಹಲಾನಾಂ
ತ್ವಂ ನಸ್ತ್ರಾತಾ ಭವ ಪಿತೃತಯಾ ಭೋಗಲೋಲಾರ್ಭಕಾಣಾಂ || 39 ||
ಯಾವದ್ದೇಹಂ ಜರಯತಿ ಜರಾ ನಾಂತಕಾದೇತ್ಯ ದೂತೀ
ನೋ ವಾ ಭೀಮಸ್ತ್ರಿಫಣಭುಜಗಾಕಾರದುರ್ವಾರಪಾಶಃ |
ಗಾಢಂ ಕಂಠೇ ಲಗತಿ ಸಹಸಾ ಜೀವಿತಂ ಲೇಲಿಹಾನ-
-ಸ್ತಾವದ್ಭಕ್ತಾಭಯದ ಸದಯಂ ಶ್ರೇಯಸೇ ನಃ ಪ್ರಸೀದ || 40 ||
ವಿಶ್ವಪ್ರಾಣಗ್ರಸನರಸನಾಟೋಪಕೋಪಪ್ರಗಲ್ಭಂ
ಮೃತ್ಯೋರ್ವಕ್ತ್ರಂ ದಹನನಯನೋದ್ದಾಮದಂಷ್ಟ್ರಾಕರಾಲಂ |
ಯಾವದೃಷ್ಟ್ವಾ ವ್ರಜತಿ ನ ಭಿಯಾ ಪಂಚತಾಮೇಷ ಕಾಯ-
-ಸ್ತಾವನ್ನಿತ್ಯಾಮೃತಮಯ ರವೇ ಪಾಹಿ ನಃ ಕಾಂದಿಶೀಕಾನ್ || 41 ||
ಶಬ್ದಾಕಾರಂ ವಿಯದಿವ ವಪುಸ್ತೇ ಯಜುಃಸಾಮಧಾಮ್ನಃ
ಸಪ್ತಚ್ಛಂದಾಂಸ್ಯಪಿ ಚ ತುರಗಾ ಋಙ್ಮಯಂ ಮಂಡಲಂ ಚ |
ಏವಂ ಸರ್ವಶ್ರುತಿಮಯತಯಾ ಮದ್ದಯಾನುಗ್ರಹಾದ್ವಾ
ಕ್ಷಿಪ್ರಂ ಮತ್ತಃ ಕೃಪಣಕರುಣಾಕ್ರಂದಮಾಕರ್ಣಯೇಮಂ || 42 ||
ನಾಶಂ ನಾಸ್ಮಚ್ಚರಣಶರಣಾ ಯಾಂತ್ಯಪಿ ಗ್ರಸ್ಯಮಾನಾ
ದೇವೈರಿತ್ಥಂ ಸಿತಮಿವ ಯಶೋ ದರ್ಶಯನ್ಸ್ವಂ ತ್ರಿಲೋಕ್ಯಾಂ |
ಮನ್ಯೇ ಸೋಮಂ ಕ್ಷತತನುಮಮಾಗರ್ಭವೃದ್ಧ್ಯಾ ವಿವಸ್ವನ್
ಶುಕ್ಲಚ್ಛಾಯಾಂ ನಯಸಿ ಶನಕೈಃ ಸ್ವಾಂ ಸುಷುಮ್ಣಾಂಶುಭಾಸಾ || 43 ||
ಆಸ್ತಾಂ ಜನ್ಮಪ್ರಭೃತಿ ಭವತಃ ಸೇವನಂ ತದ್ಧಿ ಲೋಕೇ
ವಾಚ್ಯಂ ಕೇನಾಪರಿಮಿತಫಲಂ ಭುಕ್ತಿಮುಕ್ತಿಪ್ರಕಾರಂ |
ಜ್ಯೋತಿರ್ಮಾತ್ರಂ ಸ್ಮೃತಿಪಥಮಿತೋ ಜೀವಿತಾಂತೇಽಪಿ ಭಾಸ್ವ-
-ನ್ನಿರ್ವಾಣಾಯ ಪ್ರಭವಸಿ ಸತಾಂ ತೇನ ತೇ ಕಃ ಸಮೋಽನ್ಯಃ || 44 ||
ಅಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತ್ರಿದಶಭಜನಾದ್ಯತ್ಪರೋಕ್ಷಂ ಫಲಂ ತ-
-ತ್ಪುಂಸಾಂ ಯುಕ್ತಂ ಭವತಿ ಹಿ ಸಮಂ ಕಾರಣೇನೈವ ಕಾರ್ಯಂ |
ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಸ್ತ್ವಂ ಸಕಲಜಗತಾಂ ಯತ್ಸಮಕ್ಷಂ ಫಲಂ ಮೇ
ಯುಷ್ಮದ್ಭಕ್ತೇಃ ಸಮುಚಿತಮತಸ್ತತ್ತು ಯಾಚೇ ಯಥಾ ತ್ವಾಂ || 45 ||
ಯೇ ಚಾರೋಗ್ಯಂ ದಿಶತಿ ಭಗವಾನ್ಸೇವಿತೋಽಪ್ಯೇವಮಾಹು-
-ಸ್ತೇ ತತ್ತ್ವಜ್ಞಾ ಜಗತಿ ಸುಭಗಾ ಭೋಗಯೋಗಪ್ರಧಾನಾಃ |
ಭುಕ್ತೇರ್ಮುಕ್ತೇರಪಿ ಚ ಜಗತಾಂ ಯಚ್ಚ ಪೂರ್ಣಂ ಸುಖಾನಾಂ
ತಸ್ಯಾನ್ಯೋಽರ್ಕಾದಮೃತವಪುಷಃ ಕೋ ಹಿ ನಾಮಾಸ್ತು ದಾತಾ || 46 ||
ಹಿತ್ವಾ ಹಿತ್ವಾ ಗುರುಚಪಲತಾಮಪ್ಯನೇಕಾನ್ನಿಜಾರ್ಥಾ-
-ನ್ಯೈರೇಕಾರ್ಥೀಕೃತಮಿವ ಭವತ್ಸೇವನಂ ಮತ್ಪ್ರಿಯಾರ್ಥಂ |
ತೇಷಾಮಿಚ್ಛಾಮ್ಯುಪಕೃತಿಮಹಂ ಸ್ವೇಂದ್ರಿಯಾಣಾಂ ಪ್ರಿಯಾಣಾ-
-ಮಾದೌ ತಸ್ಮಾನ್ಮಮ ದಿನಪತೇ ದೇಹಿ ತೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಸಾದಂ || 47 ||
ಕಿಂ ತನ್ನಾಮೋಚ್ಚರತಿ ವಚನಂ ಯಸ್ಯ ನೋಚ್ಚಾರಕಸ್ತ್ವಂ
ಕಿಂ ತದ್ವಾಚ್ಯಂ ಸಕಲವಚಸಾಂ ವಿಶ್ವಮೂರ್ತೇ ನ ಯತ್ತ್ವಂ |
ತಸ್ಮಾದುಕ್ತಂ ಯದಪಿ ತದಪಿ ತ್ವನ್ನುತೌ ಭಕ್ತಿಯೋಗಾ-
-ದಸ್ಮಾಭಿಸ್ತದ್ಭವತು ಭಗವಂಸ್ತ್ವತ್ಪ್ರಸಾದೇನ ಧನ್ಯಂ || 48 ||
ಯಾ ಪಂಥಾನಂ ದಿಶತಿ ಶಿಶಿರಾದ್ಯುತ್ತರಂ ದೇವಯಾನಂ
ಯಾ ವಾ ಕೃಷ್ಣಂ ಪಿತೃಪಥಮಥೋ ದಕ್ಷಿಣಂ ಪ್ರಾವೃಡಾದ್ಯಂ |
ತಾಭ್ಯಾಮನ್ಯಾ ವಿಷುವದಭಿಜಿನ್ಮಧ್ಯಮಾ ಕೃತ್ಯಶೂನ್ಯಾ
ಧನ್ಯಾ ಕಾಶ್ಚಿತ್ಪ್ರಕೃತಿಪುರುಷಾವಂತರಾ ಮೇಽಸ್ತು ವೃತ್ತಿಃ || 49 ||
ಸ್ಥಿತ್ವಾ ಕಿಂಚಿನ್ಮನ ಇವ ಪಿಬನ್ಸೇತುಬಂಧಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ
ಪ್ರಾಪ್ಯೋಪೇಯಂ ಧೃವಪದಮಥೋ ವ್ಯಕ್ತಮುದ್ದಾಲ್ಯ ತಾಲು |
ಸತ್ಯಾದೂರ್ಧ್ವಂ ಕಿಮಪಿ ಪರಮಂ ವ್ಯೋಮ ಸೋಮಾಗ್ನಿಶೂನ್ಯಂ
ಗಚ್ಛೇಯಂ ತ್ವಾಂ ಸುರಪಿತೃಗತೀ ಚಾಂತರಾ ಬ್ರಹ್ಮಭೂತಃ || 50 ||
ಸರ್ವಾತ್ಮತ್ವಂ ಸವಿತುರಿತಿ ಯೋ ವಾಙ್ಮನಃಕಾಯಬುದ್ಧ್ಯಾ
ರಾಗದ್ವೇಷೋಪಶಮಸಮತಾಯೋಗಮೇವಾರುರುಕ್ಷುಃ |
ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಗ್ರಸನರಶನಾಮುಕ್ತಯೇ ಯುಕ್ತಿಯುಕ್ತಾಂ
ಸ ಶ್ರೀಸಾಂಬಃ ಸ್ತುತಿಮಿತಿ ರವೇಃ ಸ್ವಪ್ರಶಾಂತಾಂ ಚಕಾರ || 51 ||
ಭಕ್ತಿಶ್ರದ್ಧಾದ್ಯಖಿಲತರುಣೀವಲ್ಲಭೇನೇದಮುಕ್ತಂ
ಶ್ರೀಸಾಂಬೇನ ಪ್ರಕಟಗಹನಂ ಸ್ತೋತ್ರಮಧ್ಯಾತ್ಮಗರ್ಭಂ |
ಯಃ ಸಾವಿತ್ರಂ ಪಠತಿ ನಿಯತಂ ಸ್ವಾತ್ಮವತ್ಸರ್ವಲೋಕಾ-
-ನ್ಪಶ್ಯನ್ಸೋಽಂತೇ ವ್ರಜತಿ ಶುಕವನ್ಮಂಡಲಂ ಚಂಡರಶ್ಮೇಃ || 52 ||
ಇತಿ ಪರಮರಹಸ್ಯಶ್ಲೋಕಪಂಚಾಶದೇಷಾ
ತಪನನವನಪುಣ್ಯಾ ಸಾಗಮಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಚಾ |
ಹರತು ದುರಿತಮಸ್ಮದ್ವರ್ಣಿತಾಕರ್ಣಿತಾ ವೋ
ದಿಶತು ಚ ಶುಭಸಿದ್ಧಿಂ ಮಾತೃವದ್ಭಕ್ತಿಭಾಜಾಂ || 53 ||
ಶ್ರೀಸ್ವಾತ್ಮಸಂವಿದಭಿನ್ನರೂಪಶಿವಾರ್ಪಣಮಸ್ತು |
ಸಮಾಪ್ತಂ ಚೇದಂ ಸಾಂಬಪಂಚಾಶಿಕಾಶಾಸ್ತ್ರಂ ||
ಇತಿ ಸಾಂಬಪ್ರಣೀತಾ ಸಾಂಬಪಂಚಾಶಿಕಾ ಸಂಪೂರ್ಣಾ ||
ಸಾಂಬಪಂಚಾಶಿಕಾ ಸೂರ್ಯದೇವನನ್ನು ಪರಮಬ್ರಹ್ಮ ಸ್ವರೂಪನಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸುವ ಒಂದು ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ಣ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ಇದು ಆದಿತ್ಯನನ್ನು ಸಮಸ್ತ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಮೂಲ, ಪ್ರಾಣದ ಆಧಾರ, ಜೀವಿತದಾತ ಮತ್ತು ಜ್ಯೋತಿಯ ಸ್ವರೂಪ ಎಂದು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಕೇವಲ ಭೌತಿಕ ಗ್ರಹವಾಗಿ ನೋಡದೆ, ಸಮಸ್ತ ಜಗತ್ತನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುವ, ಪೋಷಿಸುವ ಮತ್ತು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಪರಮ ಚೈತನ್ಯದ ಪ್ರತೀಕವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಭಾನುನಿಧಿ, ಪರಮಾದಿ ತಪಸ್ವಿ, ಬ್ರಹ್ಮೈಕ್ಯಂ ಮತ್ತು ಜ್ಯೋತಿರೂಪನಾದ ಸೂರ್ಯನ ಪರಮೋತ್ತಮತ್ವವನ್ನು ನಗ್ನವಾಗಿ ಮತ್ತು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ವಿಸ್ತರಿಸಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ.
ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಪ್ರತಿ ಶ್ಲೋಕವೂ ಗಹನವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಇದು ನಾದದಿಂದ ಶಬ್ದದ ಉಗಮ, ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿಯ ಚಲನೆ, ಸೃಷ್ಟಿ-ಸ್ಥಿತಿ-ಲಯ ಚಕ್ರಗಳು, ಸೂರ್ಯೋದಯ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯಾಸ್ತದ ಮಹತ್ವ, ಸಂಸಾರ ಚಕ್ರ ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಅತೀ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯನು ಕೇವಲ ಹೊರಗಿನ ಬೆಳಕಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ನಮ್ಮ ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನದ ಜ್ಯೋತಿಯಾಗಿ ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಇದು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವಿಯ ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿ, ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಕಾರ್ಯವೈಖರಿ ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಸಮತೋಲನಕ್ಕೆ ಸೂರ್ಯನೇ ಮೂಲಭೂತ ಕಾರಣ ಎಂದು ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಸಾರುತ್ತದೆ. ಇದು ಶಬ್ದಬ್ರಹ್ಮದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ, ರುದ್ರಮಧುರಿಮೆಯ ನಾದಗಳಿಂದ ಪ್ರಣವದ ಮಹತ್ವದವರೆಗೆ ಶಬ್ದಬ್ರಹ್ಮದ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಾಂಬಪಂಚಾಶಿಕಾವು ಸೌರ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರ ಚಕ್ರಗಳ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬಂಧ, ಪ್ರಾಣಾಪಾನ ಶಕ್ತಿಗಳ ಮಹತ್ವ, ಬ್ರಹ್ಮನಾಡಿಗಳ ಕಾರ್ಯಚರಣೆ ಮತ್ತು ತತ್ವಜ್ಞಾನದ ಮೂಲಕ ಪರಮ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯನು ತ್ವಕ್, ಚಕ್ಷು, ಶ್ರವಣ, ರಸನಾ, ಘ್ರಾಣ ಮುಂತಾದ ಹನ್ನೆರಡು ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು, ಬುದ್ಧಿ, ಅಹಂಕಾರಗಳ ಆಧಾರವಾಗಿ ಹೇಗೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಜ್ಞಾನದ ಕತ್ತಲೆಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿ ಜ್ಞಾನದ ಬೆಳಕನ್ನು ನೀಡುವ ಸೂರ್ಯನ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಇದು ಸುಂದರವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ನಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನ ಪ್ರಭಾವ, ಯಜ್ಞ-ಯಾಗಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ಅಗ್ನಿಯ ಶುದ್ಧೀಕರಣ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯನ ಧ್ಯಾನದಿಂದ ಹೇಗೆ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ.
ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಪರಮಬ್ರಹ್ಮ ಸ್ವರೂಪನಾಗಿ ಆರಾಧಿಸುವುದರಿಂದ, ಭಕ್ತನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ, ಭಯ ನಿವಾರಣೆ, ಜ್ಞಾನೋದಯ ಮತ್ತು ಪರಾತ್ಪರಶಕ್ತಿಯ ಮೇಲಿನ ಭಕ್ತಿ ಸಿದ್ಧಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಶ್ಲೋಕಗಳು ಸೃಷ್ಟಿ, ಸ್ಥಿತಿ, ಲಯ ಚಕ್ರಗಳ ನಿರ್ವಹಣೆ, ಆಹಾರ-ಆವಿರ್ಭಾವ ಶಕ್ತಿಗಳ ಸಂಬಂಧ, ದೈನಂದಿನ ಜೀವನಶಕ್ತಿಗಳ ಗೋಪತಿತತ್ವ ಮತ್ತು ಸ್ಥೂಲಸೂಕ್ಷ್ಮ ಪರಿಮಾಣಗಳ ನಡುವಿನ ಸಾರೂಪ್ಯವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಸಾಂಬಪಂಚಾಶಿಕಾ ಸ್ತೋತ್ರದ ಪಠಣವು ಭೌತಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಎರಡೂ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ಗ್ರಂಥವು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...