ನ್ಯಾಸ ದಶಕಂ

ನ್ಯಾಸ ದಶಕಂ ಎಂಬುದು ಶ್ರೀ ವೇದಾಂತ ದೇಶಿಕರು ರಚಿಸಿದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಶರಣಾಗತಿ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ಭಕ್ತನು ತನ್ನ ರಕ್ಷಣೆಯ ಭಾರ, ಜೀವನ, ಆತ್ಮ ಮತ್ತು ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಭಗವಂತನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸಮರ್ಪಿಸುವ, ಅಚಲ ವಿಶ್ವಾಸ ಮತ್ತು ದಾಸ್ಯಭಾವವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವ ಪರಮ ಪವಿತ್ರ ಕೃತಿಯಿದು. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಆಚಾರ್ಯರಾದ ವೇದಾಂತ ದೇಶಿಕರ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ಕೋರುವುದರೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ.

ಭಕ್ತನು ತನ್ನ ಆತ್ಮನಿವೇದನೆಯನ್ನು ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ: 'ನನ್ನ ರಕ್ಷಣೆಯ ಭಾರ ನನ್ನದಲ್ಲ; ಅದು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಶ್ರೀಪತಿಗೆ ಸೇರಿದೆ. ನನ್ನ ಶ್ರಮ, ನನ್ನ ಶಕ್ತಿ, ನನ್ನ ಪ್ರಯತ್ನ ಏನೂ ಅಲ್ಲ; ನನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವವನು ನೀನೇ' ಎಂಬ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ತನ್ನ ಆತ್ಮವನ್ನು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ. 'ನಾನು ಅಕಿಂಚನನು, ಅಂದರೆ ಏನೂ ಇಲ್ಲದವನು. ಯಾವುದೇ ವಿರೋಧವಿಲ್ಲದೆ, ಅನುಕೂಲ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ, ಪೂರ್ಣ ವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ನನ್ನ ಆತ್ಮರಕ್ಷಣೆಯ ಭಾರವನ್ನು ನಿನಗೆ ಸಮರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ' ಎಂದು ಭಗವಂತನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ದಾಸನನ್ನು ತನ್ನವನೆಂದು ಭಾವಿಸಿ ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬ ಅಚಲ ವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ಭಕ್ತನು ತನ್ನನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅವನ ಕೈಗಳಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ.

ಭಕ್ತನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೀಗೆ ಬೇಡುತ್ತಾನೆ: 'ಓ ಶ್ರೀಮನ್ನಾರಾಯಣ! ಈ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕೊನೆಯ ಉಸಿರು ನಿಲ್ಲುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ನೀನೇ ನನ್ನನ್ನು ನಿನ್ನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಸೇರಿಸಬೇಕು.' ಅವನ ಶರಣಾಗತಿಯ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶ ಒಂದೇ – ಸ್ವಾಮಿಯ ಶರಣದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುವುದು. ಅವನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಆಳವಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ: 'ನನ್ನನ್ನು ನಿನ್ನ ಸ್ಥಿರವಾದ ದಾಸನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡು. ನಿಷಿದ್ಧವಾದ, ಕಾಮ್ಯವಾದ ಯಾವುದೇ ಆಸೆ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಇರಬಾರದು. ನಿನ್ನ ಕೈಂಕರ್ಯವೇ ನನಗೆ ಪರಮ ಧರ್ಮ, ಪರಮ ಸುಖ.' ಭಕ್ತನು ತನ್ನ ದೇಹ, ಮನಸ್ಸು, ಆತ್ಮದೊಂದಿಗೆ ತನಗೆ ಇರುವ ಸಮಸ್ತ ಚೇತನಾಚೇತನ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಭಗವಂತನ ಸೇವೆಗಾಗಿ ಸಮರ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ.

'ನನ್ನನ್ನು ನೀನೇ ರಕ್ಷಿಸಬೇಕು, ನನ್ನ ದೇಹ, ನನ್ನ ಜೀವನ, ನನ್ನ ಭವಿಷ್ಯ ಎಲ್ಲವೂ ನಿನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿವೆ. ಪಾಪಗಳ ಕಡೆಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಬೇಡ; ಈಗಾಗಲೇ ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸು' ಎಂದು ಭಕ್ತನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅಂತಿಮ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಭಕ್ತನು, 'ಶ್ರೀಮನ್ನಾರಾಯಣನು ಸ್ವತಃ ಈ ರಕ್ಷಣಾ ಭಾರವನ್ನು ತನ್ನದೆಂದು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಆದ್ದರಿಂದ ನಾನು ಇಲ್ಲಿಂದ ಭಯವಿಲ್ಲದೆ, ನಿರ್ಬಂಧವಿಲ್ಲದೆ, ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ಜೀವಿಸುತ್ತೇನೆ' ಎಂದು ಘೋಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ಮಂಗಳ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಸಮಸ್ತ ಉಪಾಯಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ದೈವ ಕರುಣೆಯ ಮೇಲೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಶ್ವಾಸವಿಡಲು ಬೋಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ: ಶರಣಾಗತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದವರಿಗೆ ಭಯ, ಅಪಾಯ, ಸಂದೇಹ, ಚಿಂತೆ ಎಲ್ಲವೂ ನಶಿಸಿ, ರಕ್ಷಣೆ ನಿತ್ಯವೂ ದಿವ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):

• ಸಂಪೂರ್ಣ ಶರಣಾಗತಿ ಭಾವ: ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಪಠಣವು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಶರಣಾಗುವುದರ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಮನದಟ್ಟು ಮಾಡಿಸಿ, ಆ ಭಾವವನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಬಲಪಡಿಸುತ್ತದೆ.
• ಮನಃಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಭಯರಾಹಿತ್ಯ: ತನ್ನ ರಕ್ಷಣೆಯ ಭಾರವನ್ನು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸುವುದರಿಂದ ಮಾನಸಿಕ ಭಾರ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ, ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ನಿರ್ಭಯತೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.
• ಪಾಪ ವಿಮೋಚನೆ ಮತ್ತು ಕ್ಷಮೆ: ಮಾಡಿದ ಪಾಪಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪಗೊಂಡು, ಭಗವಂತನ ಕ್ಷಮೆಯನ್ನು ಕೋರುವುದರಿಂದ ಪಾಪ ಬಂಧನಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.
• ಆತ್ಮನಿವೇದನೆ ಮತ್ತು ದಾಸ್ಯಭಕ್ತಿ: ತನ್ನನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು, ಅವನ ನಿತ್ಯ ದಾಸನಾಗುವ ಭಾವವು ಭಕ್ತಿಗೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಆಳವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
• ಕರ್ಮಫಲದಿಂದ ಮುಕ್ತಿ: ತನ್ನ ಕರ್ಮಗಳ ಫಲದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸುವುದರಿಂದ, ಕರ್ಮಫಲದ ಬಗ್ಗೆ ಇರುವ ಚಿಂತೆ ದೂರವಾಗಿ ಶಾಂತಿ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ.