ಪ್ರಾತಃ ಸ್ಮರಾಮಿ ಪರಮೇಶ್ವರವಕ್ತ್ರಪದ್ಮಂ
ಫಾಲಾಕ್ಷಿಕೀಲಪರಿಶೋಷಿತಪಂಚಬಾಣಂ |
ಭಸ್ಮತ್ರಿಪುಂಡ್ರರಚಿತಂ ಫಣಿಕುಂಡಲಾಢ್ಯಂ
ಕುಂದೇಂದುಚಂದನಸುಧಾರಸಮಂದಹಾಸಂ || 1 ||
ಪ್ರಾತರ್ಭಜಾಮಿ ಪರಮೇಶ್ವರಬಾಹುದಂಡಾನ್
ಖಟ್ವಾಂಗಶೂಲಹರಿಣಾಹಿಪಿನಾಕಯುಕ್ತಾನ್ |
ಗೌರೀಕಪೋಲಕುಚರಂಜಿತಪತ್ರರೇಖಾನ್
ಸೌವರ್ಣಕಂಕಣಮಣಿದ್ಯುತಿಭಾಸಮಾನಾನ್ || 2 ||
ಪ್ರಾತರ್ನಮಾಮಿ ಪರಮೇಶ್ವರಪಾದಪದ್ಮಂ
ಪದ್ಮೋದ್ಭವಾಮರಮುನೀಂದ್ರಮನೋನಿವಾಸಂ |
ಪದ್ಮಾಕ್ಷನೇತ್ರಸರಸೀರುಹ ಪೂಜನೀಯಂ
ಪದ್ಮಾಂಕುಶಧ್ವಜಸರೋರುಹಲಾಂಛನಾಢ್ಯಂ || 3 ||
ಪ್ರಾತಃ ಸ್ಮರಾಮಿ ಪರಮೇಶ್ವರಪುಣ್ಯಮೂರ್ತಿಂ
ಕರ್ಪೂರಕುಂದಧವಳಂ ಗಜಚರ್ಮಚೇಲಂ |
ಗಂಗಾಧರಂ ಘನಕಪರ್ದಿವಿಭಾಸಮಾನಂ
ಕಾತ್ಯಾಯನೀತನುವಿಭೂಷಿತವಾಮಭಾಗಂ || 4 ||
ಪ್ರಾತಃ ಸ್ಮರಾಮಿ ಪರಮೇಶ್ವರಪುಣ್ಯನಾಮ
ಶ್ರೇಯಃ ಪ್ರದಂ ಸಕಲದುಃಖವಿನಾಶಹೇತುಂ |
ಸಂಸಾರತಾಪಶಮನಂ ಕಲಿಕಲ್ಮಷಘ್ನಂ
ಗೋಕೋಟಿದಾನಫಲದಂ ಸ್ಮರಣೇನ ಪುಂಸಾಂ || 5 ||
ಶ್ರೀಪಂಚರತ್ನಾನಿ ಮಹೇಶ್ವರಸ್ಯ
ಭಕ್ತ್ಯಾ ಪಠೇದ್ಯಃ ಪ್ರಯತಃ ಪ್ರಭಾತೇ |
ಆಯುಷ್ಯಮಾರೋಗ್ಯಮನೇಕಭೋಗಾನ್
ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ಕೈವಲ್ಯಪದಂ ದುರಾಪಂ || 6 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀಮಚ್ಛಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಕೃತಂ ಮಹೇಶ್ವರ ಪಂಚರತ್ನ ಸ್ತೋತ್ರಂ |
ಶ್ರೀ ಆದಿ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರಿಂದ ರಚಿತವಾದ ಈ 'ಮಹೇಶ್ವರ ಪಂಚರತ್ನ ಸ್ತೋತ್ರಂ' ಭಗವಾನ್ ಪರಮೇಶ್ವರನ ದಿವ್ಯ ರತ್ನಗಳಂತಹ ಐದು ಶ್ಲೋಕಗಳ ಮೂಲಕ ಪ್ರಾತಃಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸ್ಮರಿಸಬೇಕಾದ ಅತ್ಯಂತ ಮಂಗಳಕರ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಯೋಗ್ಯವಾದ ರೂಪಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಭಕ್ತನು ಪ್ರತಿದಿನ ಮುಂಜಾನೆ ಶಿವನ ವಿವಿಧ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಧ್ಯಾನಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಒಂದು ಸುಂದರ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಶಿವನ ಸೌಂದರ್ಯ, ಶಕ್ತಿ, ಕರುಣೆ ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷದಾಯಕ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ.
ಮೊದಲ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವನ ಮುಖಾರವಿಂದವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಮೂರನೇ ಕಣ್ಣು, ಭಸ್ಮ ತ್ರಿಪುಂಡ್ರ, ಸರ್ಪ ಕುಂಡಲಗಳು, ಅರ್ಧಚಂದ್ರನ ಶೋಭೆ ಮತ್ತು ಮೃದುವಾದ ಮಂದಹಾಸದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಶಿವನ ಶಾಂತ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಕೊಂಡಾಡಲಾಗಿದೆ. ಈ ರೂಪವು ಭಕ್ತನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ನೀಡಿ, ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತದೆ. ಎರಡನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವನ ಬಾಹುಗಳ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ತ್ರಿಶೂಲ, ಪಿನಾಕ, ಖಟ್ವಾಂಗದಂತಹ ದಿವ್ಯ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದಿರುವ ಶಿವನ ಬಾಹುಗಳು ರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಕರುಣೆಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿವೆ. ಗೌರಿಯ ಕಪೋಲಗಳನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿದ ಪತ್ರರೇಖೆಗಳು ಮತ್ತು ಸುವರ್ಣ ಕಂಕಣಗಳ ದೀಪ್ತಿಯು ಶಿವನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಮೂರನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವನ ಪಾದಕಮಲಗಳನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಪಾದಗಳು ಬ್ರಹ್ಮ, ಇಂದ್ರ, ಅಮರ ಮುನಿಗಳು ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿವೆ ಎಂದು ವರ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಪದ್ಮಾಕ್ಷ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಕಣ್ಣುಗಳಂತಹ ಕಮಲಗಳಿಂದ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟ, ಪದ್ಮ, ಅಂಕುಶ, ಧ್ವಜ ಮತ್ತು ಸರೋರುಹದಂತಹ ಮಂಗಳಕರ ಚಿಹ್ನೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಶಿವನ ಪಾದಗಳು ಆಶ್ರಯ ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ನೀಡುವ ಸ್ಥಾನಗಳಾಗಿವೆ. ನಾಲ್ಕನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವನ ಪುಣ್ಯಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಕರ್ಪೂರ ಮತ್ತು ಕುಂದ ಪುಷ್ಪದಂತೆ ಧವಳ ವರ್ಣದ, ಗಜಚರ್ಮವನ್ನು ವಸ್ತ್ರವಾಗಿ ಧರಿಸಿದ, ಗಂಗೆಯನ್ನು ತನ್ನ ಜಟೆಯಲ್ಲಿ ಧರಿಸಿದ, ಮತ್ತು ಕಾತಾಯನಿಯು ತನ್ನ ಎಡಭಾಗವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿರುವ ಶಿವನ ಶುದ್ಧ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಕಳಂಕ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಇದು ಪ್ರಕಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ.
ಅಂತಿಮ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವನ ಪವಿತ್ರ ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ. ಶಿವನ ನಾಮವು ಸಮಸ್ತ ದುಃಖಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುವ, ಸಂಸಾರತಾಪವನ್ನು ಶಮನಗೊಳಿಸುವ, ಕಲಿಯುಗದ ಕಲ್ಮಷಗಳನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುವ ಮತ್ತು ಕೋಟಿ ಗೋವುಗಳನ್ನು ದಾನ ಮಾಡಿದ ಫಲವನ್ನು ನೀಡುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಈ ಐದು ಶ್ಲೋಕಗಳನ್ನು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪಠಿಸುವವರಿಗೆ ಆಯುರಾರೋಗ್ಯ, ಸಕಲ ಭೋಗಗಳು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ದುರ್ಲಭವಾದ ಕೈವಲ್ಯ ಪದ (ಮೋಕ್ಷ) ಲಭಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸ್ತೋತ್ರದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...