ಮಧುರಂ ಮಧುರೇಭ್ಯೋಽಪಿ ಮಂಗಳೇಭ್ಯೋಽಪಿ ಮಂಗಳಂ |
ಪಾವನಂ ಪಾವನೇಭ್ಯೋಽಪಿ ಹರೇರ್ನಾಮೈವ ಕೇವಲಂ || 1 ||
ಆಬ್ರಹ್ಮಸ್ತಂಬಪರ್ಯಂತಂ ಸರ್ವಂ ಮಾಯಾಮಯಂ ಜಗತ್ |
ಸತ್ಯಂ ಸತ್ಯಂ ಪುನಃ ಸತ್ಯಂ ಹರೇರ್ನಾಮೈವ ಕೇವಲಂ || 2 ||
ಸ ಗುರುಃ ಸ ಪಿತಾ ಚಾಪಿ ಸಾ ಮಾತಾ ಬಾಂಧವೋಽಪಿ ಸಃ |
ಶಿಕ್ಷಯೇಚ್ಚೇತ್ ಸದಾ ಸ್ಮರ್ತುಂ ಹರೇರ್ನಾಮೈವ ಕೇವಲಂ || 3 ||
ನಿಃಶ್ವಾಸೇ ನ ಹಿ ವಿಶ್ವಾಸಃ ಕದಾ ರುದ್ಧೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ |
ಕೀರ್ತನೀಯಮತೋ ಬಾಲ್ಯಾದ್ಧರೇರ್ನಾಮೈವ ಕೇವಲಂ || 4 ||
ಹರಿಃ ಸದಾ ವಸೇತ್ತತ್ರ ಯತ್ರ ಭಾಗವತಾ ಜನಾಃ |
ಗಾಯಂತಿ ಭಕ್ತಿಭಾವೇನ ಹರೇರ್ನಾಮೈವ ಕೇವಲಂ || 5 ||
ಅಹೋ ದುಃಖಂ ಮಹಾದುಃಖಂ ದುಃಖಾದ್ದುಃಖತರಂ ಯತಃ |
ಕಾಚಾರ್ಥಂ ವಿಸ್ಮೃತಂ ರತ್ನಂ ಹರೇರ್ನಾಮೈವ ಕೇವಲಂ || 6 ||
ದೀಯತಾಂ ದೀಯತಾಂ ಕರ್ಣೋ ನೀಯತಾಂ ನೀಯತಾಂ ವಚಃ |
ಗೀಯತಾಂ ಗೀಯತಾಂ ನಿತ್ಯಂ ಹರೇರ್ನಾಮೈವ ಕೇವಲಂ || 7 ||
ತೃಣೀಕೃತ್ಯ ಜಗತ್ಸರ್ವಂ ರಾಜತೇ ಸಕಲೋಪರಿ |
ಚಿದಾನಂದಮಯಂ ಶುದ್ಧಂ ಹರೇರ್ನಾಮೈವ ಕೇವಲಂ || 8 ||
ಇತಿ ಕೇವಲಾಷ್ಟಕಂ ||
ಕೇವಲಾಷ್ಟಕಂ ಶ್ರೀಹರಿಯ ನಾಮ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಸಾರುವ ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯುತ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ಇದು ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಎಂಟು ಶ್ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಭಗವಂತನ ನಾಮವೇ ಪರಮ ಸತ್ಯ, ಪರಮ ಆಶ್ರಯ ಮತ್ತು ಪರಮ ಆನಂದ ಎಂದು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಒಂದು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡುವ ದಿವ್ಯ ಸಂದೇಶವಾಗಿದೆ.
ಮೊದಲ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಭಗವಾನ್ ಹರಿಯ ನಾಮವು ಜಗತ್ತಿನ ಎಲ್ಲಾ ಸಿಹಿ ವಸ್ತುಗಳಿಗಿಂತ ಸಿಹಿಯಾದದ್ದು, ಎಲ್ಲಾ ಮಂಗಳಕರ ವಿಷಯಗಳಿಗಿಂತ ಮಂಗಳಕರವಾದದ್ದು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಪವಿತ್ರ ವಸ್ತುಗಳಿಗಿಂತ ಪವಿತ್ರವಾದದ್ದು ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಎರಡನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಬ್ರಹ್ಮದೇವರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಅತ್ಯಂತ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಜೀವಿಯವರೆಗಿನ ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ಮಾಯೆಯಿಂದ ಆವೃತವಾಗಿದೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಮಾಯಾಮಯ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಶಾಶ್ವತ ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ರಕ್ಷಣೆ ಕೇವಲ ಶ್ರೀಹರಿಯ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಅಡಗಿದೆ ಎಂದು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ, ಇದು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಸತ್ಯದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯನ್ನು ಕಲಿಸುವವರೇ ನಿಜವಾದ ಗುರು, ತಂದೆ, ತಾಯಿ ಮತ್ತು ಬಂಧು ಎಂದು ಮೂರನೇ ಶ್ಲೋಕ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಅವರು ನಮಗೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹರಿನಾಮ ಜಪವನ್ನು ಬೋಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಾಲ್ಕನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಮಾನವ ಜೀವನದ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಯನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ – ಉಸಿರು ಯಾವಾಗ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ ಎಂದು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೇ ಹರಿನಾಮ ಸ್ಮರಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುವುದು ಅತಿ ಮುಖ್ಯ ಎಂದು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಜೀವನದ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ಅಮೂಲ್ಯವಾಗಿದೆ.
ಐದನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಭಗವಂತನು ಎಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ. ಭಗವದ್ಭಕ್ತರು ಭಕ್ತಿಭಾವದಿಂದ ಗೋವಿಂದ ನಾಮವನ್ನು ಹಾಡುವಲ್ಲಿ ಪರಮೇಶ್ವರನು ನಿತ್ಯವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿರುತ್ತಾನೆ. ಆರನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಮಾನವನ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ದುಃಖವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಅಮೂಲ್ಯ ರತ್ನದಂತಹ ಹರಿನಾಮವನ್ನು ಮರೆತು, ಕ್ಷುಲ್ಲಕ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ವಿಷಯಗಳ ಹಿಂದೆ ಓಡುವುದು ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ದುಃಖವಾಗಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ನಿಜವಾದ ಆನಂದದಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ದೂರ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಏಳನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಹರಿನಾಮವನ್ನು ಕೇಳಲು, ಜಪಿಸಲು ಮತ್ತು ಹಾಡಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತದೆ. ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹರಿನಾಮವನ್ನು ಶ್ರವಣ ಮಾಡಬೇಕು, ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಜಪಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಕೀರ್ತಿಸಬೇಕು. ಕೊನೆಯದಾಗಿ, ಎಂಟನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಹರಿನಾಮದ ಅಂತಿಮ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಸಾರುತ್ತದೆ. ಅದು ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ತೃಣಕ್ಕೆ ಸಮಾನವಾಗಿಸಿ, ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಚಿದಾನಂದವನ್ನು, ಪವಿತ್ರತೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಕಾಶವನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುತ್ತದೆ. ಇದೇ ಹರಿ ನಾಮದ ಅನಂತ ಮಹಿಮೆಯಾಗಿದೆ, ಇದು ಭಕ್ತನನ್ನು ಪರಮೋಚ್ಚ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...