ಹಿಮಾಲಯ ಉವಾಚ |
ತ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮಾ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತಾ ಚ ತ್ವಂ ವಿಷ್ಣುಃ ಪರಿಪಾಲಕಃ |
ತ್ವಂ ಶಿವಃ ಶಿವದೋಽನಂತಃ ಸರ್ವಸಂಹಾರಕಾರಕಃ || 1 ||
ತ್ವಮೀಶ್ವರೋ ಗುಣಾತೀತೋ ಜ್ಯೋತೀರೂಪಃ ಸನಾತನಃ |
ಪ್ರಕೃತಃ ಪ್ರಕೃತೀಶಶ್ಚ ಪ್ರಾಕೃತಃ ಪ್ರಕೃತೇಃ ಪರಃ || 2 ||
ನಾನಾರೂಪವಿಧಾತಾ ತ್ವಂ ಭಕ್ತಾನಾಂ ಧ್ಯಾನಹೇತವೇ |
ಯೇಷು ರೂಪೇಷು ಯತ್ಪ್ರೀತಿಸ್ತತ್ತದ್ರೂಪಂ ಬಿಭರ್ಷಿ ಚ || 3 ||
ಸೂರ್ಯಸ್ತ್ವಂ ಸೃಷ್ಟಿಜನಕ ಆಧಾರಃ ಸರ್ವತೇಜಸಾಂ |
ಸೋಮಸ್ತ್ವಂ ಸಸ್ಯಪಾತಾ ಚ ಸತತಂ ಶೀತರಶ್ಮಿನಾ || 4 ||
ವಾಯುಸ್ತ್ವಂ ವರುಣಸ್ತ್ವಂ ಚ ತ್ವಮಗ್ನಿಃ ಸರ್ವದಾಹಕಃ |
ಇಂದ್ರಸ್ತ್ವಂ ದೇವರಾಜಶ್ಚ ಕಾಲೇ ಮೃತ್ಯುರ್ಯಮಸ್ತಥಾ || 5 ||
ಮೃತ್ಯುಂಜಯೋ ಮೃತ್ಯುಮೃತ್ಯುಃ ಕಾಲಕಾಲೋ ಯಮಾಂತಕಃ |
ವೇದಸ್ತ್ವಂ ವೇದಕರ್ತಾ ಚ ವೇದವೇದಾಂಗಪಾರಗಃ || 6 ||
ವಿದುಷಾಂ ಜನಕಸ್ತ್ವಂ ಚ ವಿದ್ವಾಂಶ್ಚ ವಿದುಷಾಂ ಗುರುಃ |
ಮಂತ್ರಸ್ತ್ವಂ ಹಿ ಜಪಸ್ತ್ವಂ ಹಿ ತಪಸ್ತ್ವಂ ತತ್ಫಲಪ್ರದಃ || 7 ||
ವಾಕ್ತ್ವಂ ವಾಗಧಿದೇವಸ್ತ್ವಂ ತತ್ಕರ್ತಾ ತದ್ಗುರುಃ ಸ್ವಯಂ |
ಅಹೋ ಸರಸ್ವತೀಬೀಜಂ ಕಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ತೋತುಮಿಹೇಶ್ವರಃ || 8 ||
ಇತ್ಯೇವಮುಕ್ತ್ವಾ ಶೈಲೇಂದ್ರಸ್ತಸ್ಥೌ ಧೃತ್ವಾ ಪದಾಂಬುಜಂ |
ತದೋವಾಚ ತಮಾಬೋಧ್ಯ ಚಾವರುಹ್ಯ ವೃಷಾಚ್ಛಿವಃ || 9 ||
ಸ್ತೋತ್ರಮೇತನ್ಮಹಾಪುಣ್ಯಂ ತ್ರಿಸಂಧ್ಯಂ ಯಃ ಪಠೇನ್ನರಃ |
ಮುಚ್ಯತೇ ಸರ್ವಪಾಪೇಭ್ಯೋ ಭಯೇಭ್ಯಶ್ಚ ಭವಾರ್ಣವೇ || 10 ||
ಅಪುತ್ರೋ ಲಭತೇ ಪುತ್ರಂ ಮಾಸಮೇಕಂ ಪಠೇದ್ಯದಿ |
ಭಾರ್ಯಾಹೀನೋ ಲಭೇದ್ಭಾರ್ಯಾಂ ಸುಶೀಲಾಂ ಸುಮನೋಹರಾಂ || 11 ||
ಚಿರಕಾಲಗತಂ ವಸ್ತು ಲಭತೇ ಸಹಸಾ ಧ್ರುವಂ |
ರಾಜ್ಯಭ್ರಷ್ಟೋ ಲಭೇದ್ರಾಜ್ಯಂ ಶಂಕರಸ್ಯ ಪ್ರಸಾದತಃ || 12 ||
ಕಾರಾಗಾರೇ ಶ್ಮಶಾನೇ ಚ ಶತ್ರುಗ್ರಸ್ತೇಽತಿಸಂಕಟೇ |
ಗಭೀರೇಽತಿಜಲಾಕೀರ್ಣೇ ಭಗ್ನಪೋತೇ ವಿಷಾದನೇ || 13 ||
ರಣಮಧ್ಯೇ ಮಹಾಭೀತೇ ಹಿಂಸ್ರಜಂತುಸಮನ್ವಿತೇ |
ಸರ್ವತೋ ಮುಚ್ಯತೇ ಸ್ತುತ್ವಾ ಶಂಕರಸ್ಯ ಪ್ರಸಾದತಃ || 14 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀಬ್ರಹ್ಮವೈವರ್ತೇ ಮಹಾಪುರಾಣೇ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣಜನ್ಮಖಂಡೇ ಅಷ್ಟತ್ರಿಂಶೋಽಧ್ಯಾಯೇ ಹಿಮಾಲಯಕೃತ ಶಿವಸ್ತೋತ್ರಂ |
ಹಿಮಾಲಯ ಮಹರ್ಷಿಗಳಿಂದ ರಚಿತವಾದ ಈ “ಶ್ರೀ ಶಿವ ಸ್ತೋತ್ರಂ” ಪರಮೇಶ್ವರನ ಅಪರಿಮಿತ ಮಹಿಮೆ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಕೊಂಡಾಡುವ ಒಂದು ಭಕ್ತಿಪೂರ್ಣ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ, ಹಿಮವಂತನು ಶಿವನನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿ, ಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ಲಯ – ಈ ಮೂರು ಶಕ್ತಿಗಳ ಮೂಲಸ್ವರೂಪನಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾನೆ. ಭಗವಾನ್ ಶಿವನು ಕೇವಲ ರುದ್ರನಾಗಿ ಸಂಹಾರಕಾರಕನಾಗಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಬ್ರಹ್ಮನಾಗಿ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಾಗಿ, ಮತ್ತು ವಿಷ್ಣುವಾಗಿ ಜಗತ್ತನ್ನು ಪರಿಪಾಲಿಸುವವನಾಗಿಯೂ ಸ್ತುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಸಕಲ ಶಕ್ತಿಗಳ ಅಧಿಪತಿಯಾದ ಶಿವನು, ಗುಣಾತೀತನಾಗಿ, ಜ್ಯೋತಿರ್ಮಯನಾಗಿ, ಅನಾದಿ ಸ್ವರೂಪನಾಗಿ, ಪ್ರಕೃತಿ ಮತ್ತು ಅದರ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ಆಧಾರನಾದ ಪರಮ ತತ್ತ್ವವಾಗಿ ಭಕ್ತರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.
ಪರಮಾತ್ಮನು ಭಕ್ತರ ಧ್ಯಾನಕ್ಕಾಗಿ ನಾನಾ ರೂಪಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದು ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶೇಷತೆಯಾಗಿದೆ. ಭಕ್ತರು ಯಾವ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಶಿವನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೋ, ಆ ರೂಪದಲ್ಲಿಯೇ ಅವನು ಪ್ರಕಟವಾಗಿ ಅವರ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಸಾರ್ಥಕಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ಶಿವನು ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ಪ್ರಕಾಶವನ್ನು ನೀಡುವ ಸೂರ್ಯನಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಸಸ್ಯಗಳಿಗೆ ಜೀವ ನೀಡುವ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ನೀಡುವ ಚಂದ್ರನಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಸಮಸ್ತ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತುಂಬುವ ವಾಯುವಾಗಿದ್ದಾನೆ, ತೇಜಸ್ಸು ಮತ್ತು ಶುದ್ಧತೆಯನ್ನು ನೀಡುವ ಅಗ್ನಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಜಲ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಕರುಣಿಸುವ ವರುಣನಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಮತ್ತು ದೇವತೆಗಳ ಅಧಿಪತಿಯಾದ ಇಂದ್ರನಾಗಿಯೂ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ಕಾಲದ ರೂಪದಲ್ಲಿ, ಮೃತ್ಯುವಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ, ಮೃತ್ಯುವಿಗೇ ಮೃತ್ಯುವಾಗಿ, ಯಮನಿಗೇ ಅಂತ್ಯವನ್ನು ತರುವವನಾಗಿ – ಶಿವನು ಸಕಲ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಆದಿ ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯವಾಗಿ ವಿರಾಜಮಾನನಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ಶಿವನು ವೇದಗಳ ಮೂಲ, ವೇದಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದವನು, ವೇದಗಳ ಆಳವಾದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಬಲ್ಲವನು, ಮತ್ತು ಋಷಿ ಮುನಿಗಳಿಗೆ ಗುರುವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ಅವನು ಮಂತ್ರ ಸ್ವರೂಪನಾಗಿದ್ದು, ಜಪದ ಫಲವನ್ನು ನೀಡುವವನು, ತಪಸ್ಸಿನ ಫಲವನ್ನು ಕರುಣಿಸುವವನು. ವಾಕ್ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಆದಿದೇವನಾದ ಶಿವನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಹಿಮವಂತನು ವರ್ಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಎಂದು ಆಶ್ಚರ್ಯಪಡುತ್ತಾನೆ. ಸರಸ್ವತೀ ಬೀಜರೂಪನಾದ ಶಿವನ ಅನಂತ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವರ್ಣಿಸಲು ಯಾರಿಗೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಸಾರಾಂಶವಾಗಿದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಕ್ತನಿಗೆ ಶಿವನ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಕತ್ವ ಮತ್ತು ಸರ್ವಶಕ್ತಿಮತ್ತ್ವವನ್ನು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ.
ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ, ಹಿಮವಂತನ ಭಕ್ತಿಗೆ ಮೆಚ್ಚಿದ ಶಿವನು, ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ತ್ರಿಕಾಲಗಳಲ್ಲಿ (ಬೆಳಿಗ್ಗೆ, ಮಧ್ಯಾಹ್ನ, ಸಂಜೆ) ಜಪಿಸಿದರೆ ಸಕಲ ಪಾಪಗಳು ನಾಶವಾಗುತ್ತವೆ, ಭಯಗಳು ದೂರವಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಸಂಸಾರ ಬಂಧನದಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಪಠಣವು ಸಂತಾನವಿಲ್ಲದವರಿಗೆ ಪುತ್ರ ಪ್ರಾಪ್ತಿ, ಸದ್ಗುಣಗಳಿರುವ ಪತ್ನಿ ಇಲ್ಲದವರಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಪತ್ನಿ ಪ್ರಾಪ್ತಿ, ಕಳೆದುಹೋದ ಧನ, ವಸ್ತು ಅಥವಾ ರಾಜ್ಯದ ಪುನಃ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯನ್ನು ತರುತ್ತದೆ. ಕಾರಾಗೃಹ, ಸ್ಮಶಾನ, ರಣಭೂಮಿ, ಜಲಪ್ರಳಯ, ವಿಷಬಾಧೆ, ಶತ್ರು ಭಯ – ಹೀಗೆ ಯಾವುದೇ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಕ್ತನಿಗೆ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಶಾಂತಿ, ಕರುಣೆ ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ತರುವ ಅತಿ ಪವಿತ್ರವಾದ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...