ಶ್ರೀ ಶಿವ ಸ್ತುತಿಃ (ದೇವಾಚಾರ್ಯ ಕೃತಂ)

ದೇವಾಚಾರ್ಯ ಕೃತವಾದ ಈ 'ಶ್ರೀ ಶಿವ ಸ್ತುತಿಃ' ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ, ಆಂಗೀರಸ ಮಹರ್ಷಿಯು ಪರಮಶಿವನ ಶಾಂತ ಸ್ವರೂಪ, ತೇಜಸ್ಸು, ಭಕ್ತರ ಮೇಲೆ ತೋರುವ ಅನುಗ್ರಹ ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದ ರಕ್ಷಕನಾಗಿರುವ ಅವನ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಆಳವಾದ ಭಕ್ತಿ ಹಾಗೂ ವೇದಾಂತ ಭಾವನೆಯೊಂದಿಗೆ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿದ್ದರೂ, ಶಿವನ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಆಳವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಶಿವನ ಗುಣಗಾನವಲ್ಲದೆ, ಭಕ್ತನ ಅಂತರಂಗದ ಶರಣಾಗತಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವಾಗಿದೆ.

ಮೊದಲ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಕವಿಯು ಶಿವನನ್ನು ಚಂದ್ರಮಂಡಲದಂತೆ ಶಾಂತಿಯುತ, ಜಗತ್ತಿಗೆ ಶುಭಪ್ರದ, ದಿವ್ಯಜ್ಯೋತಿಯಿಂದ ಪ್ರಕಾಶಮಾನ, ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿನ ಪಾಪತಾಪಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವ ವರದಾತ ಎಂದು ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಶಿವನ ಶಾಂತ ಸ್ವರೂಪವೇ ಸಕಲ ಲೋಕಗಳ ಆಶ್ರಯ. ಎರಡನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಶಿವನು ಭಯಗಳನ್ನು, ಪಾಪಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಸಂಸಾರ ದಹನವನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವ ಅಗ್ನಿ ಸ್ವರೂಪನೆಂದು ವರ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅವನ ಲೀಲೆಗಳು, ವಿವಿಧ ಅವತಾರಗಳು, ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಮೇಲೆ ತೋರುವ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಿ, 'ಘೋರ ಸಮಯದಲ್ಲಿಯೂ ನಿನ್ನ ಧೈರ್ಯವೇ ನಮ್ಮ ಆಶ್ರಯ' ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಮೂರನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಶಿವನು ಆದ್ಯಂತರಹಿತ, ಶಾಶ್ವತ, ಮತ್ತು ಜಗತ್ತಿನೆಲ್ಲೆಡೆ ನೆಲೆಸಿರುವವನು ಎಂದು ಘೋಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ಪೂರ್ಣಜ್ಞಾನಿಯಾದ ಶಿವನು ನಾಗಾಭರಣಗಳಿಂದ ಅಲಂಕೃತನಾಗಿ, ಪಾರ್ವತೀ ದೇವಿಯೊಂದಿಗೆ, ತನ್ನ ಸ್ವರೂಪದಿಂದಲೇ ಇಡೀ ವಿಶ್ವವನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ವರ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ.

ನಾಲ್ಕನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಶಿವನ ವಿರೂಪಾಕ್ಷ ಸ್ವರೂಪ, ಜಗನ್ನಾಥತ್ವ, ಭೂತಗಣಾಧಿಪತ್ಯ ಮತ್ತು ಪತಿತರಿಗೂ ಆಶ್ರಯ ನೀಡಬಲ್ಲ ಅವನ ಕರುಣೆಗೆ ಕವಿಯು ಪ್ರಣಾಮ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾನೆ. ಶಿವನು ಪತಿತಪಾವನ, ದಯಾಮೂರ್ತಿ. ಐದನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಶಿವನ ಜಪ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು 'ಪ್ರಣವ ಧ್ವನಿ'ಯಾಗಿ, ಚಂದ್ರಕಿರಣಗಳಂತೆ ಶೀತಲವಾದ ಅನುಗ್ರಹವಾಗಿ, ಪಾರ್ವತೀ ದೇವಿಯೊಂದಿಗೆ ನೆಲೆಸಿರುವ ಕಲ್ಯಾಣಮೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಶಿವ-ಪಾರ್ವತಿಯರ ಸಮೇತ ರೂಪವನ್ನು ಕಂಡಾಗ ವಿಶ್ವವು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ತುಂಬುತ್ತದೆ ಎಂದು ಕವಿ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಆರನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಭಕ್ತರ ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವ, ಜಗತ್ತನ್ನು ಕಾಪಾಡುವ, ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪ್ರಸಾದಿಸುವ ಈಶ್ವರನನ್ನು ಶರಣಾಗತಿಯಿಂದ ಕರೆಯುತ್ತಾ, ಶಿವನ ಭಕ್ತಿಯ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವಂತೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಏಳನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಕವಿಯು ತನ್ನ ಪಾಪಗಳಿಗೆ ಭಯಪಡದೆ, 'ನನ್ನ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ನಿನ್ನ ಪಾದಶರಣಂ ಹೊರತು ಬೇರೆ ರಕ್ಷಣೆ ಇಲ್ಲ' ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಶಿವನ ಸ್ಮರಣೆಯು ಭಯ, ಪಾಪ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ನಿವಾರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎಂಟನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಶಿವನಿಗೆ ಶರಣಾದವರ ಪಾಪಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶವಾಗುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ಶಿವಪೂಜೆಯು ಭಕ್ತಿ, ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಗೆ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಶಿವನು ಕೇವಲ 'ವಿನಾಶಕನಲ್ಲ — ಪಾಪವಿನಾಶಕ, ಭಕ್ತರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಅಗ್ನಿಸ್ವರೂಪಿಯೂ ಹೌದು' ಎಂದು ಕವಿ ತೀರ್ಮಾನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಫಲಶ್ರುತಿಯಲ್ಲಿ, ಮಹಾದೇವನು ಸ್ವತಃ ವರವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ, ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ರಚಿಸಿದ ದೇವಾಚಾರ್ಯನು ಬೃಹಸ್ಪತಿಯಂತೆ ಜ್ಞಾನವಂತನಾಗುತ್ತಾನೆ, ಜೀವಪದವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ವಾಕ್ಪಟುತ್ವಕ್ಕೆ ಅಧಿಪತಿಯಾಗಿ ಬೆಳಗುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಈ ಸ್ತೋತ್ರ ಪಠಣದ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಫಲವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):

• ಮಾನಸಿಕ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿ: ಶಿವನ ಶಾಂತ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವುದರಿಂದ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೆಮ್ಮದಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಶಾಂತಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ.
• ಪಾಪ ನಿವಾರಣೆ ಮತ್ತು ಭಯಮುಕ್ತಿ: ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ ಶಿವನನ್ನು ಪಾಪಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಭಯಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವವನು ಎಂದು ವರ್ಣಿಸಿರುವುದರಿಂದ, ಇದರ ಪಠಣದಿಂದ ಪಾಪಗಳು ನಿವಾರಣೆಯಾಗಿ ಭಯದಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ.
• ಜ್ಞಾನ ವೃದ್ಧಿ ಮತ್ತು ವಾಕ್ಪಟುತ್ವ: ಫಲಶ್ರುತಿಯಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಿರುವಂತೆ, ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಪಠಿಸುವವರು ಬೃಹಸ್ಪತಿಯಂತೆ ಜ್ಞಾನವಂತರಾಗಿ, ಉತ್ತಮ ವಾಕ್ಪಟುತ್ವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
• ಸಕಲ ಅಡೆತಡೆಗಳ ನಿವಾರಣೆ: ಭಕ್ತಿಯ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎದುರಾಗುವ ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ಶಿವನು ನಿವಾರಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಸ್ತೋತ್ರವು ಹೇಳುತ್ತದೆ, ಇದರಿಂದ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.
• ಶಿವನ ಕರುಣೆ ಮತ್ತು ರಕ್ಷಣೆ: ಸಂಪೂರ್ಣ ಶರಣಾಗತಿಯಿಂದ ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಪಠಿಸುವವರಿಗೆ ಶಿವನು ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ತೋರಿ, ಸಕಲ ವಿಪತ್ತುಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ.