ದೇವಾ ಊಚುಃ |
ನಮಃ ಸಹಸ್ರನೇತ್ರಾಯ ನಮಸ್ತೇ ಶೂಲಪಾಣಿನೇ |
ನಮಃ ಖಟ್ವಾಂಗಹಸ್ತಾಯ ನಮಸ್ತೇ ದಂಡಧಾರಿಣೇ || 1 ||
ತ್ವಂ ದೇವಹುತಭುಗ್ಜ್ವಾಲಾ ಕೋಟಿಭಾನುಸಮಪ್ರಭಃ |
ಅದರ್ಶನೇ ವಯಂ ದೇವ ಮೂಢವಿಜ್ಞಾನತೋಧುನಾ || 2 ||
ನಮಸ್ತ್ರಿನೇತ್ರಾರ್ತಿಹರಾಯ ಶಂಭೋ
ತ್ರಿಶೂಲಪಾಣೇ ವಿಕೃತಾಸ್ಯರೂಪ |
ಸಮಸ್ತ ದೇವೇಶ್ವರ ಶುದ್ಧಭಾವ
ಪ್ರಸೀದ ರುದ್ರಾಽಚ್ಯುತ ಸರ್ವಭಾವ || 3 ||
ಭಗಾಸ್ಯ ದಂತಾಂತಕ ಭೀಮರೂಪ
ಪ್ರಲಂಬ ಭೋಗೀಂದ್ರ ಲುಲುಂತಕಂಠ |
ವಿಶಾಲದೇಹಾಚ್ಯುತ ನೀಲಕಂಠ
ಪ್ರಸೀದ ವಿಶ್ವೇಶ್ವರ ವಿಶ್ವಮೂರ್ತೇ || 4 ||
ಭಗಾಕ್ಷಿ ಸಂಸ್ಫೋಟನ ದಕ್ಷಕರ್ಮಾ
ಗೃಹಾಣ ಭಾಗಂ ಮಖತಃ ಪ್ರಧಾನಂ |
ಪ್ರಸೀದ ದೇವೇಶ್ವರ ನೀಲಕಂಠ
ಪ್ರಪಾಹಿ ನಃ ಸರ್ವಗುಣೋಪಪನ್ನ || 5 ||
ಸೀತಾಂಗರಾಗಾ ಪ್ರತಿಪನ್ನಮೂರ್ತೇ
ಕಪಾಲಧಾರಿಂಸ್ತ್ರಿಪುರಘ್ನದೇವ |
ಪ್ರಪಾಹಿ ನಃ ಸರ್ವಭಯೇಷು ಚೈಕಂ
ಉಮಾಪತೇ ಪುಷ್ಕರನಾಳಜನ್ಮ || 6 ||
ಪಶ್ಯಾಮಿ ತೇ ದೇಹಗತಾನ್ ಸುರೇಶ
ಸರ್ಗಾರಯೋವೇದವರಾನನಂತ |
ಸಾಂಗನ್ ಸವಿದ್ಯಾನ್ ಸಪದಕ್ರಮಾಂಶ್ಚ
ಸರ್ವಾನ್ನಿಲೀನಾಂಸ್ತ್ವಯಿ ದೇವದೇವ || 7 ||
ಭವ ಶರ್ವ ಮಹಾದೇವ ಪಿನಾಕಿನ್ ರುದ್ರ ತೇ ಹರ |
ನತಾಃ ಸ್ಮ ಸರ್ವೇ ವಿಶ್ವೇಶ ತ್ರಾಹಿ ನಃ ಪರಮೇಶ್ವರ || 8 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀವರಾಹಪುರಾಣಾಂತರ್ಗತ ದೇವಕೃತ ಶಿವಸ್ತುತಿಃ |
ಈ “ಶ್ರೀ ಶಿವ ಸ್ತುತಿಃ (ದೇವ ಕೃತಂ)” ಸ್ತೋತ್ರವು ದೇವತೆಗಳು ಪರಮಶಿವನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಲು ರಚಿಸಿದ ಅದ್ಭುತ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಾಗಿದೆ. ಸೃಷ್ಟಿ, ಸ್ಥಿತಿ, ಲಯಗಳಿಗೆ ಅಧಿಪತಿಯಾದ ಶಿವನ ಮಹತ್ವ, ರೌದ್ರ ಹಾಗೂ ಸೌಮ್ಯ ಸ್ವರೂಪಗಳು, ವಿಶ್ವ ರಕ್ಷಕನಾದ ಅವನ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಮೇಲಿನ ಅಪಾರ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಈ ಸ್ತುತಿಯಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳು ಪ್ರಗಾಢ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ವರ್ಣಿಸಿದ್ದಾರೆ. ದೇವತೆಗಳ ಹೃದಯದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಇದು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ – ಶಿವನೇ ಏಕೈಕ ಶರಣ್ಯ ಎಂದು ಅವರು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಮೊದಲ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳು ಶಿವನನ್ನು ಸಹಸ್ರನೇತ್ರನು, ಶೂಲಪಾಣಿ, ಖಟ್ವಾಂಗಧಾರೀ, ದಂಡಪಾಣಿ ಎಂದು ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಶಿವನ ರಕ್ಷಣೆ, ನಿಯಂತ್ರಣ ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಆಡಳಿತ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. ಎರಡನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, “ನೀನು ಯಜ್ಞಾಗ್ನಿಯ ತೇಜಸ್ಸಿನಿಂದ ಕೋಟಿ ಸೂರ್ಯರಂತೆ ಪ್ರಕಾಶಿಸುವವನು. ನಮ್ಮ ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ ನಿನ್ನ ದಿವ್ಯರೂಪವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸಲು ನಮಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ” ಎಂದು ದೇವತೆಗಳು ವಿನಯಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಶಿವನ ಅನಂತ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ದೇವತೆಗಳ ಸೀಮಿತ ಅರಿವಿನ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಮೂರನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಶಿವನ ತ್ರಿನೇತ್ರತ್ವ, ಭಕ್ತರ ಬಾಧೆಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವ ಶಕ್ತಿ, ತ್ರಿಶೂಲಧಾರಣ ಮತ್ತು ನಿರ್ಭಯ ರೌದ್ರರೂಪವನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಶಿವನು ಸಮಸ್ತ ದೇವತೆಗಳ ಅಧಿಪತಿ, ಶುದ್ಧ ಸ್ವರೂಪನು ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಇಷ್ಟಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಕೇಳುವವನು ಎಂದು ದೇವತೆಗಳು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಾಲ್ಕನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಶಿವನು ಭಗಾಸ್ಯನ ದಂತಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿದವನು, ಭೀಕರ ಮುಖವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು, ಸರ್ಪಗಳನ್ನು ಆಭರಣವಾಗಿ ಧರಿಸಿದ ನೀಲಕಂಠನು ಮತ್ತು ವಿಶಾಲವಾದ ದೇಹವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು ಎಂದು ಸ್ತುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ದೇವತೆಗಳು ಶಿವನನ್ನು ವಿಶ್ವೇಶ್ವರ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವರೂಪಿ ಎಂದು ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಐದನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಶಿವನು ಯಜ್ಞಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನ ಭಾಗವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಬೇಕೆಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಯಜ್ಞಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವವನಾಗಿ ಅವನನ್ನು ಗೌರವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. “ಸರ್ವಗುಣಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ ದೇವನೇ, ನೀಲಕಂಠನೇ! ನಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸು” ಎಂದು ದೇವತೆಗಳು ಶರಣಾಗತಿ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆರನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಶಿವನನ್ನು ಚಂದನ ಸುಗಂಧಿತ ದೇಹವುಳ್ಳವನು, ಕಪಾಲಮಾಲೆ ಧರಿಸಿದವನು, ತ್ರಿಪುರ ದಹನ ಮಾಡಿದ ಮಹಾವೀರನು ಎಂದು ಹೊಗಳಿ, “ಎಲ್ಲಾ ಭಯಗಳಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಪಾಡು” ಎಂದು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಏಳನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಸೃಷ್ಟಿ, ಸ್ಥಿತಿ, ಲಯಗಳ ರಹಸ್ಯ, ವೇದಜ್ಞಾನ, ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು ಶಿವನಲ್ಲೇ ಅಡಗಿವೆ ಎಂದು ದೇವತೆಗಳು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. “ನಿನ್ನಲ್ಲೇ ಲೋಕದ ಜ್ಞಾನ, ವಿದ್ಯೆಗಳು, ದಿಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಗಳು ಎಲ್ಲವೂ ವಿಲೀನವಾಗಿವೆ” ಎಂದು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಅಂತಿಮ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳು “ಭವ! ಶರ್ವ! ಮಹಾದೇವ! ಪಿನಾಕಪಾಣೀ! ವಿಶ್ವೇಶ್ವರ! ಪರಮೇಶ್ವರ! ನಾವೆಲ್ಲರೂ ನಿನಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತೇವೆ – ನಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸು” ಎಂದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಮರ್ಪಣಾ ಭಾವದಿಂದ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸ್ತುತಿಯು ಶಿವನ ವಿಶ್ವವ್ಯಾಪಿ ರೂಪ, ಅಖಂಡ ಶಕ್ತಿ, ದಯೆ, ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವ ಮತ್ತು ಜಗತ್ಪಾಲಕತ್ವವನ್ನು ದೇವತೆಗಳ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಪಠಿಸುವುದರಿಂದ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಪರಮೇಶ್ವರನ ಅನುಗ್ರಹ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...