ಅದ್ಯ ಮೇ ಸಫಲಂ ಜನ್ಮ ಚಾದ್ಯ ಮೇ ಸಫಲಂ ತಪಃ |
ಅದ್ಯ ಮೇ ಸಫಲಂ ಜ್ಞಾನಂ ಶಂಭೋ ತ್ವತ್ಪಾದದರ್ಶನಾತ್ || 1 ||
ಕೃತಾರ್ಥೋಽಹಂ ಕೃತಾರ್ಥೋಽಹಂ ಕೃತಾರ್ಥೋಽಹಂ ಮಹೇಶ್ವರ |
ಅದ್ಯ ತೇ ಪಾದಪದ್ಮಸ್ಯ ದರ್ಶನಾದ್ಭಕ್ತವತ್ಸಲ || 2 ||
ಶಿವಃ ಶಂಭುಃ ಶಿವಃ ಶಂಭುಃ ಶಿವಃ ಶಂಭುಃ ಶಿವಃ ಶಿವಃ |
ಇತಿ ವ್ಯಾಹರತೋ ನಿತ್ಯಂ ದಿನಾನ್ಯಾಯಾಂತು ಯಾಂತು ಮೇ || 3 ||
ಶಿವೇ ಭಕ್ತಿಃ ಶಿವೇ ಭಕ್ತಿಃ ಶಿವೇ ಭಕ್ತಿರ್ಭವೇ ಭವೇ |
ಸದಾ ಭೂಯಾತ್ಸದಾ ಭೂಯಾತ್ಸದಾ ಭೂಯಾತ್ಸುನಿಶ್ಚಲಾ || 4 ||
ಅಜನ್ಮಮರಣಂ ಯಸ್ಯ ಮಹಾದೇವಾನ್ಯದೈವತಂ |
ಮಾ ಜನಿಷ್ಯತ ಮದ್ವಂಶೇ ಜಾತೋ ವಾ ದ್ರಾಗ್ವಿಪದ್ಯತಾಂ || 5 ||
ಜಾತಸ್ಯ ಜಾಯಮಾನಸ್ಯ ಗರ್ಭಸ್ಥಸ್ಯಾಪಿ ದೇಹಿನಃ |
ಮಾ ಭೂನ್ಮಮ ಕುಲೇ ಜನ್ಮ ಯಸ್ಯ ಶಂಭುರ್ನ ದೈವತಂ || 6 ||
ವಯಂ ಧನ್ಯಾ ವಯಂ ಧನ್ಯಾ ವಯಂ ಧನ್ಯಾ ಜಗತ್ತ್ರಯೇ |
ಆದಿದೇವೋ ಮಹಾದೇವೋ ಯದಸ್ಮತ್ಕುಲದೈವತಂ || 7 ||
ಹರ ಶಂಭೋ ಮಹಾದೇವ ವಿಶ್ವೇಶಾಮರವಲ್ಲಭ |
ಶಿವಶಂಕರ ಸರ್ವಾತ್ಮನ್ನೀಲಕಂಠ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ || 8 ||
ಅಗಸ್ತ್ಯಾಷ್ಟಕಮೇತತ್ತು ಯಃ ಪಠೇಚ್ಛಿವಸನ್ನಿಧೌ |
ಶಿವಲೋಕಮವಾಪ್ನೋತಿ ಶಿವೇನ ಸಹ ಮೋದತೇ || 9 ||
ಇತ್ಯಗಸ್ತ್ಯಾಷ್ಟಕಂ |
ಅಗಸ್ತ್ಯಾಷ್ಟಕಂ ಮಹರ್ಷಿ ಅಗಸ್ತ್ಯರು ರಚಿಸಿದ ಶಿವನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಕೊಂಡಾಡುವ ಒಂದು ಭಕ್ತಿಪೂರ್ಣ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ಇದು ಶಿವನ ಪಾದಕಮಲಗಳ ದರ್ಶನದಿಂದ ಲಭಿಸುವ ಪರಮಾನಂದ, ಪೂರ್ಣತ್ವ ಮತ್ತು ಅಚಲ ಭಕ್ತಿಯ ಆಳವಾದ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಮೂಲಕ ಅಗಸ್ತ್ಯರು ಶಿವನ ಮೇಲಿನ ತಮ್ಮ ಅಚಲ ಶ್ರದ್ಧೆ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಇದು ಶಿವಭಕ್ತರಿಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯಾಗಿದೆ.
ಮೊದಲ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಭಕ್ತನು ಶಿವನ ಪಾದಪದ್ಮಗಳನ್ನು ದರ್ಶಿಸಿದಾಗ ತನ್ನ ಜನ್ಮ, ತಪಸ್ಸು ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನ ಎಲ್ಲವೂ ಸಫಲವಾಯಿತು ಎಂದು ಆನಂದದಿಂದ ಘೋಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ಶಿವನ ದರ್ಶನವು ಜೀವನದ ಎಲ್ಲಾ ಸಾಧನೆಗಳಿಗೆ ಪರಮಫಲ ಮತ್ತು ಪೂರ್ಣತೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಇಲ್ಲಿನ ಆಶಯ. ನಂತರದ ಶ್ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿ "ಕೃತಾರ್ಥೋಽಹಂ" (ನಾನು ಕೃತಾರ್ಥನಾದೆನು) ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಮೂರು ಬಾರಿ ಪುನರಾವರ್ತಿಸಲಾಗಿದೆ, ಇದು ಭಕ್ತನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಶಿವನ ಪಾದಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುವ ಸಂಪೂರ್ಣ ತೃಪ್ತಿ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಆನಂದವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಶಿವನು ಭಕ್ತವತ್ಸಲನಾಗಿದ್ದು, ಆತನ ಒಂದು ನೋಟವೇ ಇಡೀ ಜೀವನವನ್ನು ದಿವ್ಯಪ್ರಕಾಶದಿಂದ ತುಂಬುತ್ತದೆ.
ಮೂರನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವನಾಮಸ್ಮರಣೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ. "ಶಿವಃ ಶಂಭುಃ" ಎಂಬ ಪವಿತ್ರ ನಾಮಗಳನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಜಪಿಸುತ್ತಾ, ಪ್ರತಿದಿನವೂ ನಾಮಸಂಕೀರ್ತನೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರಬೇಕು ಎಂದು ಭಕ್ತನು ಹಾರೈಸುತ್ತಾನೆ. ನಾಮಜಪವು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ತುಂಬುತ್ತದೆ. ನಾಲ್ಕನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಶಿವನ ಮೇಲಿನ ಭಕ್ತಿಯ ಸ್ಥಿರತೆಯನ್ನು ಕೋರುತ್ತದೆ – ಶಿವನ ಮೇಲಿನ ಭಕ್ತಿಯು ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣ, ಪ್ರತಿ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಅಚಲವಾಗಿ ನಿಲ್ಲಬೇಕು ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಐದನೇ ಮತ್ತು ಆರನೇ ಶ್ಲೋಕಗಳು ಶಿವಭಕ್ತಿ ಇರುವವರೇ ತಮ್ಮ ವಂಶದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಶಿವನನ್ನು ತಮ್ಮ ದೈವವೆಂದು ಸ್ವೀಕರಿಸದವರ ಜನನವು ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಎಂದಿಗೂ ಆಗಬಾರದು ಎಂಬ ಸತ್ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತವೆ. ಇದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಶುದ್ಧ ಮತ್ತು ಉನ್ನತ ವಂಶಕ್ಕಾಗಿ ಹಂಬಲವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಏಳನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಆದಿದೇವನಾದ ಮಹಾದೇವನೇ ತಮ್ಮ ಕುಲದೈವವಾಗಿರುವುದು ತಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜನ್ಮದ ಪುಣ್ಯಫಲ ಎಂದು ಭಕ್ತನು ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಘೋಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಅಪಾರ ಭಾಗ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಎಂಟನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಶಿವನ ವಿವಿಧ ರೂಪಗಳಾದ ಹರ, ಶಂಭು, ಮಹಾದೇವ, ವಿಶ್ವೇಶ, ಅಮರವಲ್ಲಭ, ಶಿವಶಂಕರ, ಸರ್ವಾತ್ಮ, ನೀಲಕಂಠ – ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕೂ ನಮಸ್ಕಾರಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ನಾಮಗಳು ಶಿವನ ಅನಂತ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಕ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುತ್ತವೆ. ಕೊನೆಯ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಅಗಸ್ತ್ಯರು ಈ ಅಷ್ಟಕವನ್ನು ಶಿವನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪಠಿಸುವವರು ಶಿವಲೋಕವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಶಿವನೊಂದಿಗೆ ಆನಂದಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಪಠಣದಿಂದ ಲಭಿಸುವ ಅಂತಿಮ ಫಲವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...