ಮಯೂರಾಚಲಾಗ್ರೇ ಸದಾರಂ ವಸಂತಂ
ಮುದಾರಂ ದದಾನಂ ನತೇಭ್ಯೋ ವರಾಂಶ್ಚ |
ದಧಾನಂ ಕರಾಂಭೋಜಮಧ್ಯೇ ಚ ಶಕ್ತಿಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ || 1 ||
ಗಿರೀಶಾಸ್ಯವಾರಾಶಿಪೂರ್ಣೇಂದುಬಿಂಬಂ
ಕುರಂಗಾಂಕಧಿಕ್ಕಾರಿವಕ್ತ್ರಾರವಿಂದಂ |
ಸುರೇಂದ್ರಾತ್ಮಜಾಚಿತ್ತಪಾಥೋಜಭಾನುಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ || 2 ||
ನತಾನಾಂ ಹಿ ರಾಜ್ಞಾಂ ಗುಣಾನಾಂ ಚ ಷಣ್ಣಾಂ
ಕೃಪಾಭಾರತೋ ಯೋ ದ್ರುತಂ ಬೋಧನಾಯ |
ಷಡಾಸ್ಯಾಂಬುಜಾತಾನ್ಯಗೃಹ್ಣಾತ್ಪರಂ ತಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ || 3 ||
ಪುರಾ ತಾರಕಂ ಯೋ ವಿಜಿತ್ಯಾಜಿಮಧ್ಯೇ
ಸುರಾಂದುಃಖಮುಕ್ತಾಂಶ್ಚಕಾರಾಶು ಮೋದಾತ್ |
ತಮಾನಂದಕಂದಂ ಕೃಪಾವಾರಿರಾಶಿಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ || 4 ||
ಶರಾಣಾಂ ವನೇ ಜಾತಮೇನಂ ಹಿ ಬಾಲಂ
ಯತಃ ಕೃತ್ತಿಕಾಃ ಪಾಯಯಂತಿ ಸ್ಮ ದುಗ್ಧಂ |
ತತಃ ಕಾರ್ತಿಕೇಯಂ ವದಂತೀಹ ಯಂ ತಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ || 5 ||
ಹರಂತಂ ಚ ಬಾಢಂ ತಮೋ ಹಾರ್ದಗಾಢಂ
ಗವಾನಾದ್ಯಯಾ ಚಾತಿಮೋದೇನ ಲೀಢಂ |
ಸುರೇಂದ್ರಸ್ಯ ಪುತ್ರ್ಯಾ ಚ ಗಾಢೋಪಗೂಢಂ
ಸದಾ ಷಣ್ಮುಖಂ ಭಾವಯೇ ಹೃತ್ಸರೋಜೇ || 6 ||
ಇಯಂ ಷಟ್ಪದೀ ಯಸ್ಯ ವಕ್ತ್ರಾರವಿಂದೇ
ವಿಹಾರಂ ಕರೋತ್ಯಾದರಾನ್ನಿತ್ಯಮೇವ |
ಷಡಾಸ್ಯಃ ಕೃಪಾತಃ ಸಮಸ್ತಾಶ್ಚ ವಿದ್ಯಾ
ವಿತೀರ್ಯಾಶು ತಸ್ಮೈ ಸ್ವಭಕ್ತಿಂ ದದಾತಿ || 7 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀಶೃಂಗೇರಿಜಗದ್ಗುರು ಶ್ರೀಸಚ್ಚಿದಾನಂದ ಶಿವಾಭಿನವನೃಸಿಂಹಭಾರತೀ ಸ್ವಾಮಿಭಿಃ ವಿರಚಿತಂ ಶ್ರೀ ಷಣ್ಮುಖ ಷಟ್ಪದೀ ಸ್ತವಃ |
ಶ್ರೀ ಷಣ್ಮುಖ ಷಟ್ಪದೀ ಸ್ತವವು ಭಗವಾನ್ ಷಣ್ಮುಖನನ್ನು ಭಕ್ತರ ಹೃದಯ ಕಮಲದಲ್ಲಿ ಆಹ್ವಾನಿಸುವ ಒಂದು ಅತಿ ಪವಿತ್ರವಾದ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. 'ಷಟ್ಪದೀ' ಎಂಬ ಪದವು ಆರು ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಅಥವಾ ಆರು ದಿವ್ಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಜೇನುನೊಣವು ಕಮಲದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಮಕರಂದವನ್ನು ಹೀರುವಂತೆ, ಭಕ್ತರು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಷಣ್ಮುಖನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ ಆತನ ಕೃಪೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕು ಎಂಬ ಅಂತರಾರ್ಥವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಷಣ್ಮುಖನ ಸೌಂದರ್ಯ, ಕರುಣೆ, ಜ್ಞಾನ, ಶಕ್ತಿ, ಪರಾಕ್ರಮ ಮತ್ತು ರಕ್ಷಣೆ ಎಂಬ ಆರು ದಿವ್ಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಪರಮ ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
ಭಗವಾನ್ ಷಣ್ಮುಖನು ಜ್ಞಾನದ ಅಧಿಪತಿ, ದೇವತೆಗಳ ಸೇನಾಧಿಪತಿ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವವನು. ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಮೂಲಕ ಭಕ್ತರು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿರುವ ಅಂಧಕಾರವನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿಕೊಂಡು, ಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಕಾಶವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾರೆ. ಷಣ್ಮುಖನ ಆರು ಮುಖಗಳು ಷಡ್ಗುಣಗಳಾದ ಐಶ್ವರ್ಯ, ಧರ್ಮ, ಯಶಸ್ಸು, ಶ್ರೀ, ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ವೈರಾಗ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಪಠಿಸುವುದರಿಂದ ಭಕ್ತರ ಮನಸ್ಸು ಶುದ್ಧವಾಗಿ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ತರುತ್ತದೆ.
ಸ್ತೋತ್ರದ ಪ್ರತಿ ಪದ್ಯವೂ ಷಣ್ಮುಖನ ವಿಭಿನ್ನ ಆಯಾಮಗಳನ್ನು ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಮೊದಲ ಪದ್ಯದಲ್ಲಿ, ಮಯೂರವಾಹನನಾದ ಷಣ್ಮುಖನು ಭಕ್ತರಿಗೆ ವರಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ ಹೃದಯ ಕಮಲದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ದಿವ್ಯಜ್ಯೋತಿಯಾಗಿ ವರ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎರಡನೇ ಪದ್ಯವು, ಶಿವನ ಮುಖಚಂದ್ರನಂತೆ ಪ್ರಕಾಶಿಸುವ ಆರು ಮುಖಗಳನ್ನು ಜ್ಞಾನದ ಸಂಕೇತವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ, ಇವು ದೇವಸೇನೆಯ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಆನಂದವನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ. ಮೂರನೇ ಪದ್ಯದಲ್ಲಿ, ಭಕ್ತರಿಗೆ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪ್ರಸಾದಿಸಲು ಆರು ಮುಖಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿದ ಪರಬ್ರಹ್ಮನಾಗಿ ಷಣ್ಮುಖನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದು ಅವರ ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ನಾಲ್ಕನೇ ಪದ್ಯವು ತಾರಕಾಸುರನನ್ನು ಸಂಹರಿಸಿ, ದೇವತೆಗಳಿಗೆ ಆನಂದವನ್ನು ತಂದ ಪರಾಕ್ರಮಿ ಮತ್ತು ಕರುಣಾಸಾಗರನಾದ ಷಣ್ಮುಖನನ್ನು ಕೊಂಡಾಡುತ್ತದೆ. ಐದನೇ ಪದ್ಯವು, ಶರಾವನದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿ ಕೃತ್ತಿಕಾ ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಪೋಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಕಾರ್ತಿಕೇಯನ ಜನ್ಮ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ, ಇದರಿಂದ ಅವರಿಗೆ 'ಕಾರ್ತಿಕೇಯ' ಎಂಬ ಹೆಸರು ಬಂತು. ಆರನೇ ಪದ್ಯವು, ಹೃದಯದಲ್ಲಿನ ಅಜ್ಞಾನದ ಅಂಧಕಾರವನ್ನು ಕಳೆದು, ದೇವಸೇನಾ ದೇವಿಯಿಂದ ಆಲಿಂಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಷಣ್ಮುಖನ ಕೃಪೆಯನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಆಂತರಿಕ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...