ವಿಪ್ರ ಉವಾಚ |
ಶೃಣು ಸ್ವಾಮಿನ್ವಚೋ ಮೇಽದ್ಯ ಕಷ್ಟಂ ಮೇ ವಿನಿವಾರಯ |
ಸರ್ವಬ್ರಹ್ಮಾಂಡನಾಥಸ್ತ್ವಮತಸ್ತೇ ಶರಣಂ ಗತಃ || 1 ||
ಅಜಮೇಧಾಧ್ವರಂ ಕರ್ತುಮಾರಂಭಂ ಕೃತವಾನಹಂ |
ಸೋಽಜೋ ಗತೋ ಗೃಹಾನ್ಮೇ ಹಿ ತ್ರೋಟಯಿತ್ವಾ ಸ್ವಬಂಧನಂ || 2 ||
ನ ಜಾನೇ ಸ ಗತಃ ಕುತ್ರಾಽನ್ವೇಷಣಂ ತತ್ಕೃತಂ ಬಹು |
ನ ಪ್ರಾಪ್ತೋಽತಸ್ಸ ಬಲವಾನ್ ಭಂಗೋ ಭವತಿ ಮೇ ಕ್ರತೋಃ || 3 ||
ತ್ವಯಿ ನಾಥೇ ಸತಿ ವಿಭೋ ಯಜ್ಞಭಂಗಃ ಕಥಂ ಭವೇತ್ |
ವಿಚಾರ್ಯೈವಾಽಖಿಲೇಶಾನ ಕಾಮ ಪೂರ್ಣಂ ಕುರುಷ್ವ ಮೇ || 4 ||
ತ್ವಾಂ ವಿಹಾಯ ಶರಣ್ಯಂ ಕಂ ಯಾಯಾಂ ಶಿವಸುತ ಪ್ರಭೋ |
ಸರ್ವಬ್ರಹ್ಮಾಂಡನಾಥಂ ಹಿ ಸರ್ವಾಮರಸುಸೇವಿತಂ || 5 ||
ದೀನಬಂಧುರ್ದಯಾಸಿಂಧುಃ ಸುಸೇವ್ಯಾ ಭಕ್ತವತ್ಸಲಃ |
ಹರಿಬ್ರಹ್ಮಾದಿದೇವೈಶ್ಚ ಸುಸ್ತುತಃ ಪರಮೇಶ್ವರಃ || 6 ||
ಪಾರ್ವತೀನಂದನಃ ಸ್ಕಂದಃ ಪರಮೇಕಃ ಪರಂತಪಃ |
ಪರಮಾತ್ಮಾತ್ಮದಃ ಸ್ವಾಮೀ ಸತಾಂ ಚ ಶರಣಾರ್ಥಿನಾಂ || 7 ||
ದೀನಾನಾಥ ಮಹೇಶ ಶಂಕರಸುತ ತ್ರೈಲೋಕ್ಯನಾಥ ಪ್ರಭೋ
ಮಾಯಾಧೀಶ ಸಮಾಗತೋಽಸ್ಮಿ ಶರಣಂ ಮಾಂ ಪಾಹಿ ವಿಪ್ರಪ್ರಿಯ |
ತ್ವಂ ಸರ್ವಪ್ರಭುಪ್ರಿಯಃ ಖಿಲವಿದಬ್ರಹ್ಮಾದಿದೇವೈಸ್ತುತ-
-ಸ್ತ್ವಂ ಮಾಯಾಕೃತಿರಾತ್ಮಭಕ್ತಸುಖದೋ ರಕ್ಷಾಪರೋ ಮಾಯಿಕಃ || 8 ||
ಭಕ್ತಪ್ರಾಣಗುಣಾಕರಸ್ತ್ರಿಗುಣತೋ ಭಿನ್ನೋಽಸಿ ಶಂಭುಪ್ರಿಯಃ
ಶಂಭುಃ ಶಂಭುಸುತಃ ಪ್ರಸನ್ನಸುಖದಃ ಸಚ್ಚಿತ್ಸ್ವರೂಪೋ ಮಹಾನ್ |
ಸರ್ವಜ್ಞಸ್ತ್ರಿಪುರಘ್ನಶಂಕರಸುತಃ ಸತ್ಪ್ರೇಮವಶ್ಯಃ ಸದಾ
ಷಡ್ವಕ್ತ್ರಃ ಪ್ರಿಯಸಾಧುರಾನತಪ್ರಿಯಃ ಸರ್ವೇಶ್ವರಃ ಶಂಕರಃ |
ಸಾಧುದ್ರೋಹಕರಘ್ನ ಶಂಕರಗುರೋ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡನಾಥೋ ಪ್ರಭುಃ
ಸರ್ವೇಷಾಮಮರಾದಿಸೇವಿತಪದೋ ಮಾಂ ಪಾಹಿ ಸೇವಾಪ್ರಿಯ || 9 ||
ವೈರಿಭಯಂಕರ ಶಂಕರ ಜನಶರಣಸ್ಯ
ವಂದೇ ತವ ಪದಪದ್ಮಂ ಸುಖಕರಣಸ್ಯ |
ವಿಜ್ಞಪ್ತಿಂ ಮಮ ಕರ್ಣೇ ಸ್ಕಂದ ನಿಧೇಹಿ
ನಿಜಭಕ್ತಿಂ ಜನಚೇತಸಿ ಸದಾ ವಿಧೇಹಿ || 10 ||
ಕರೋತಿ ಕಿಂ ತಸ್ಯ ಬಲೀ ವಿಪಕ್ಷೋ
-ದಕ್ಷೋಽಪಿ ಪಕ್ಷೋಭಯಾಪಾರ್ಶ್ವಗುಪ್ತಃ |
ಕಿಂತಕ್ಷಕೋಪ್ಯಾಮಿಷಭಕ್ಷಕೋ ವಾ
ತ್ವಂ ರಕ್ಷಕೋ ಯಸ್ಯ ಸದಕ್ಷಮಾನಃ || 11 ||
ವಿಬುಧಗುರುರಪಿ ತ್ವಾಂ ಸ್ತೋತುಮೀಶೋ ನ ಹಿ ಸ್ಯಾ-
-ತ್ಕಥಯ ಕಥಮಹಂ ಸ್ಯಾಂ ಮಂದಬುದ್ಧಿರ್ವರಾರ್ಚ್ಯಃ |
ಶುಚಿರಶುಚಿರನಾರ್ಯೋ ಯಾದೃಶಸ್ತಾದೃಶೋ ವಾ
ಪದಕಮಲ ಪರಾಗಂ ಸ್ಕಂದ ತೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಿ || 12 ||
ಹೇ ಸರ್ವೇಶ್ವರ ಭಕ್ತವತ್ಸಲ ಕೃಪಾಸಿಂಧೋ ತ್ವದೀಯೋಽಸ್ಮ್ಯಹಂ
ಭೃತ್ಯಃ ಸ್ವಸ್ಯ ನ ಸೇವಕಸ್ಯ ಗಣಪಸ್ಯಾಗಃ ಶತಂ ಸತ್ಪ್ರಭೋ |
ಭಕ್ತಿಂ ಕ್ವಾಪಿ ಕೃತಾಂ ಮನಾಗಪಿ ವಿಭೋ ಜಾನಾಸಿ ಭೃತ್ಯಾರ್ತಿಹಾ
ತ್ವತ್ತೋ ನಾಸ್ತ್ಯಪರೋಽವಿತಾ ನ ಭಗವನ್ ಮತ್ತೋ ನರಃ ಪಾಮರಃ || 13 ||
ಕಲ್ಯಾಣಕರ್ತಾ ಕಲಿಕಲ್ಮಷಘ್ನಃ
ಕುಬೇರಬಂಧುಃ ಕರುಣಾರ್ದ್ರಚಿತ್ತಃ |
ತ್ರಿಷಟ್ಕನೇತ್ರೋ ರಸವಕ್ತ್ರಶೋಭೀ
ಯಜ್ಞಂ ಪ್ರಪೂರ್ಣಂ ಕುರು ಮೇ ಗುಹ ತ್ವಂ || 14 ||
ರಕ್ಷಕಸ್ತ್ವಂ ತ್ರಿಲೋಕಸ್ಯ ಶರಣಾಗತವತ್ಸಲಃ |
ಯಜ್ಞಕರ್ತಾ ಯಜ್ಞಭರ್ತಾ ಹರಸೇ ವಿಘ್ನಕಾರಿಣಾಂ || 15 ||
ವಿಘ್ನವಾರಣ ಸಾಧೂನಾಂ ಸರ್ಗಕಾರಣ ಸರ್ವತಃ |
ಪೂರ್ಣಂ ಕುರು ಮಮೇಶಾನ ಸುತಯಜ್ಞ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ || 16 ||
ಸರ್ವತ್ರಾತಾ ಸ್ಕಂದ ಹಿ ತ್ವಂ ಸರ್ವಜ್ಞಾತಾ ತ್ವಮೇವ ಹಿ |
ಸರ್ವೇಶ್ವರಸ್ತ್ವಮೀಶಾನೋ ನಿವೇಶಸಕಲಾಽವನಃ || 17 ||
ಸಂಗೀತಜ್ಞಸ್ತ್ವಮೇವಾಸಿ ವೇದವಿಜ್ಞಃ ಪರಃ ಪ್ರಭುಃ |
ಸರ್ವಸ್ಥಾತಾ ವಿಧಾತಾ ತ್ವಂ ದೇವದೇವಃ ಸತಾಂ ಗತಿಃ || 18 ||
ಭವಾನೀನಂದನಃ ಶಂಭುತನಯೋ ವಯುನಃ ಸ್ವರಾಟ್ |
ಧ್ಯಾತಾ ಧ್ಯೇಯಃ ಪಿತೄಣಾಂ ಹಿ ಪಿತಾ ಯೋನಿಃ ಸದಾತ್ಮನಾಂ || 19 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀಶಿವಮಹಾಪುರಾಣೇ ರುದ್ರಸಂಹಿತಾಯಾಂ ಕುಮಾರಖಂಡೇ ಷಷ್ಠೋಽಧ್ಯಾಯೇ ಶ್ರೀಕುಮಾರಸ್ತುತಿಃ |
ಶ್ರೀ ಕುಮಾರ ಸ್ತುತಿಃ (ವಿಪ್ರ ಕೃತಂ) ಎಂಬುದು ಭಗವಾನ್ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ ಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವ ಒಂದು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ಇದು ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ವಿಪ್ರ (ಬ್ರಾಹ್ಮಣ) ತನ್ನ ಯಜ್ಞಕ್ಕೆ ಎದುರಾದ ದೊಡ್ಡ ಅಡಚಣೆಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ಮೊರೆಹೋದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ರಚಿತವಾದದ್ದು. ವಿಪ್ರನು ಅಜಮೇಧ ಯಜ್ಞವನ್ನು (ಮೇಕೆಯನ್ನು ಬಲಿ ನೀಡುವ ಯಜ್ಞ) ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದನು, ಆದರೆ ಯಜ್ಞಕ್ಕೆ ಅವಶ್ಯಕವಾದ ಮೇಕೆ (ಅಜ) ತನ್ನ ಬಂಧನವನ್ನು ಕಳಚಿಕೊಂಡು ಪಲಾಯನ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಯಜ್ಞಕ್ಕೆ ಭಂಗವಾಗುವ ಆತಂಕದಲ್ಲಿ, ವಿಪ್ರನು ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ವಿಫಲವಾದಾಗ, ಭಗವಾನ್ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯನ ಶರಣು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.
ವಿಪ್ರನು ತನ್ನ ದುಃಖ ಮತ್ತು ಅಸಹಾಯಕತೆಯನ್ನು ಭಗವಾನ್ ಸ್ಕಂದನಿಗೆ ನಿವೇದಿಸುತ್ತಾ, “ಓ ಪ್ರಭೋ! ನನ್ನ ಕಷ್ಟವನ್ನು ಆಲಿಸಿ ನಿವಾರಿಸು. ನೀನು ಸಮಸ್ತ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಒಡೆಯನು, ಆದ್ದರಿಂದ ನಾನು ನಿನ್ನ ಶರಣು ಬಂದಿದ್ದೇನೆ” ಎಂದು ಕರುಣಾಜನಕವಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ಯಜ್ಞದ ಮೇಕೆ ಕಾಣೆಯಾಗಿರುವುದರಿಂದ ತನ್ನ ಯಜ್ಞವು ಅಪೂರ್ಣವಾಗುವ ಭೀತಿಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು “ನೀನು ರಕ್ಷಕನಾಗಿರುವಾಗ ಯಜ್ಞಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ಭಂಗ ಬರಲು ಸಾಧ್ಯ? ಓ ಅಖಿಲಾಧಿಪತಿಯೇ, ನನ್ನ ಈ ಕೋರಿಕೆಯನ್ನು ಪೂರೈಸು” ಎಂದು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಯಾರ ಆಶ್ರಯವನ್ನು ತಾನು ಪಡೆಯಬೇಕು ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಸ್ಕಂದನು ಸರ್ವಲೋಕಗಳ ಒಡೆಯ, ಸಮಸ್ತ ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟವನು ಎಂದು ದೃಢವಾಗಿ ನಂಬುತ್ತಾನೆ.
ಈ ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ, ವಿಪ್ರನು ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿಯ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಕೊಂಡಾಡುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಸ್ಕಂದನನ್ನು ದೀನಬಂಧು (ದೀನರ ಬಂಧು), ದಯಾಸಿಂಧು (ಕರುಣಾಸಾಗರ), ಭಕ್ತವತ್ಸಲನು (ಭಕ್ತರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವನು) ಎಂದು ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾನೆ. ಬ್ರಹ್ಮ, ವಿಷ್ಣು ಮೊದಲಾದ ದೇವತೆಗಳಿಂದಲೂ ಸ್ತುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಪರಮೇಶ್ವರನು ನೀನು ಎಂದು ಕೊಂಡಾಡುತ್ತಾನೆ. “ಓ ಪಾರ್ವತೀನಂದನ, ಸ್ಕಂದನೇ! ನೀನು ಸಜ್ಜನರಿಗೆ ಮತ್ತು ಶರಣಾಗತರಿಗೆ ಆಶ್ರಯ ನೀಡುವ ಪರಮಾತ್ಮನು. ತ್ರಿಲೋಕನಾಥ, ಶಂಕರ ಸುತನೇ! ನಾನು ನಿನ್ನ ಶರಣು ಬಂದಿದ್ದೇನೆ, ನನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸು. ನೀನು ಮಾಯೆಗೆ ಅಧಿಪತಿ ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ರಕ್ಷಕ” ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ಸ್ಕಂದನನ್ನು ಸರ್ವಜ್ಞ (ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದವನು), ತ್ರಿಪುರಾಸುರ ಸಂಹಾರಕ, ಷಣ್ಮುಖ (ಆರು ಮುಖಗಳುಳ್ಳವನು), ಭಕ್ತಿಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಒಲಿಯುವವನು, ಸದ್ಭಕ್ತರ ರಕ್ಷಕ, ಸತ್ಪುರುಷರನ್ನು ಸಂತೋಷಪಡಿಸುವವನು ಎಂದು ವೈಭವೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ವರ್ಣನೆಗಳು ಸ್ಕಂದನ ದೈವಿಕ ಗುಣಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅವನ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತವೆ.
ವಿಪ್ರನು ತನ್ನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಾ, “ಓ ಶಂಕರ ನಂದನ! ನಿನ್ನ ಪಾದಕಮಲಗಳು ಭಯವನ್ನು ನಿವಾರಿಸುತ್ತವೆ. ನನ್ನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಆಲಿಸಿ, ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಅಚಲ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ನೆಲೆಗೊಳಿಸು. ನಿನ್ನ ರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿರುವವನಿಗೆ ಬಲಶಾಲಿ ಶತ್ರುಗಳಾಗಲಿ, ತಕ್ಷಕನಂತಹ ವಿಷಸರ್ಪವಾಗಲಿ ಏನೂ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ” ಎಂದು ತನ್ನ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಬ್ರಹ್ಮಾದಿ ದೇವತೆಗಳಿಗೇ ನಿನ್ನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವರ್ಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದಿರುವಾಗ, ತಾನು ಒಬ್ಬ ಮಾನವನಾಗಿ ಹೇಗೆ ವರ್ಣಿಸಬಲ್ಲೆ ಎಂದು ವಿನಮ್ರವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ನಿನ್ನ ಪಾದಧೂಳಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಬಯಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, “ನಾನು ನಿನ್ನ ಸೇವಕನು. ನನ್ನಲ್ಲಿ ಲೋಪದೋಷಗಳಿದ್ದರೂ, ನನ್ನನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸು. ನಿನ್ನ ಭಕ್ತರನ್ನು ನೀನೇ ರಕ್ಷಿಸುತ್ತೀಯೆ. ಓ ಗುಹನೇ! ನೀನು ಕಲ್ಯಾಣಕಾರಕನು, ಲೋಪಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವವನು, ದಯೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದವನು. ನನ್ನ ಯಜ್ಞವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸು” ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ಮೂರು ಲೋಕಗಳ ರಕ್ಷಕನಾದ ನೀನೇ ಯಜ್ಞಗಳನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸುತ್ತೀಯೆ ಮತ್ತು ವಿಘ್ನಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುತ್ತೀಯೆ ಎಂದು ನಂಬುತ್ತಾನೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಗವಾನ್ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯನ ಶರಣಾಗತಿಯ ಮಹತ್ವ ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವ ಅವನ ಅಪಾರ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...