ಶ್ರಿಯೈ ಭೂಯಾಃ ಶ್ರೀಮಚ್ಛರವಣಭವ ತ್ವಂ ಶಿವಸುತಃ
ಪ್ರಿಯಪ್ರಾಪ್ತ್ಯೈ ಭೂಯಾಃ ಪ್ರತನಗಜವಕ್ತ್ರಸ್ಯ ಸಹಜ |
ತ್ವಯಿ ಪ್ರೇಮೋದ್ರೇಕಾತ್ಪ್ರಕಟವಚಸಾ ಸ್ತೋತುಮನಸಾ
ಮಯಾಽಽರಬ್ಧಂ ಸ್ತೋತುಂ ತದಿದಮನುಮನ್ಯಸ್ವ ಭಗವನ್ || 1 ||
ನಿರಾಬಾಧಂ ರಾಜಚ್ಛರದುದಿತರಾಕಾಹಿಮಕರ
ಪ್ರರೂಢಜ್ಯೋತ್ಸ್ನಾಭಾಸ್ಮಿತವದನಷಟ್ಕಸ್ತ್ರಿಣಯನಃ |
ಪುರಃ ಪ್ರಾದುರ್ಭೂಯ ಸ್ಫುರತು ಕರುಣಾಪೂರ್ಣಹೃದಯಃ
ಕರೋತು ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಂ ವೈ ಕಮಲದಲಬಿಂದೂಪಮಹೃದಿ || 2 ||
ನ ಲೋಕೇಽನ್ಯಂ ದೇವಂ ನತಜನಕೃತಪ್ರತ್ಯಯವಿಧಿಂ
ವಿಲೋಕೇ ಭೀತಾನಾಂ ನಿಖಿಲಭಯಭೀತೈಕಶರಣಂ |
ಕಲೌ ಕಾಲೇಽಪ್ಯಂತರ್ಹರಸಿ ತಿಮಿರಂ ಭಾಸ್ಕರ ಇವ
ಪ್ರಲುಬ್ಧಾನಾಂ ಭೋಗೇಷ್ವಪಿ ನಿಖಿಲಭೋಗಾನ್ವಿತರಸಿ || 3 ||
ಶಿವ ಸ್ವಾಮಿನ್ ದೇವ ಶ್ರಿತಕಲುಷನಿಃಶೇಷಣ ಗುರೋ
ಭವಧ್ವಾಂತಧ್ವಂಸೇ ಮಿಹಿರಶತಕೋಟಿಪ್ರತಿಭಟ |
ಶಿವಪ್ರಾಪ್ತ್ಯೈ ಸಮ್ಯಕ್ಫಲಿತ ಸದುಪಾಯಪ್ರಕಟನ
ಧ್ರುವಂ ತ್ವತ್ಕಾರುಣ್ಯೇ ಕಲಿರಪಿ ಕೃತೀ ಭೂತವಿಭವಃ || 4 ||
ಅಶಕ್ತಾನಾಂ ಕರ್ಮಸ್ವಪಿ ನಿಖಿಲನಿಃಶ್ರೇಯಸಕೃತೌ
ಪಶುತ್ವಗ್ರಸ್ತಾನಾಂ ಪತಿರಸಿ ವಿಪಾಶತ್ವಕಲನೇ |
ಪ್ರಶಸ್ತಾನಾಂ ಭೂಮ್ನಾಂ ನಿಧಿರಸಿ ನಿರೋದ್ಧಾ ನಿಜಶುಚಾ-
-ಮಶಕ್ತಾನಾಂ ಕರ್ತಾ ಜಗತಿ ಧೃತಶಕ್ತಿಃ ಕಿಲ ಭವಾನ್ || 5 ||
ರುಷಾರ್ತಾನಾಂ ಹರ್ತಾ ವಿಷಯಿವಿಷಯಾಣಾಂ ಘಟಯಿತಾ
ತೃಷಾರ್ತಾನಾಂ ಕಾಲೇ ಪರಮಮೃತವರ್ಷೀ ಘನ ಇವ |
ಮೃಷಾಜ್ಞಾನಾರ್ತಾನಾಂ ನಿಖಿಲವಿಚಿಕಿತ್ಸಾಪರಿಹರೋ
ವಿಷಗ್ರಸ್ತಾನಾಂ ತ್ವಂ ಸಕಲಭಯಹರ್ತಾ ವಿಲಸಸಿ || 6 ||
ರಸಾಧಿಕ್ಯಂ ಭಕ್ತೈರಧಿಕಮಧಿಕಂ ವರ್ಧಯ ವಿಭೋ
ಪ್ರಸೀದ ತ್ವಂ ಭೂಯಃ ಪ್ರಕಟಯ ಚಿದಾನಂದಲಹರೀಂ |
ಅಸಾರೇ ಸಂಸಾರೇ ಸದಸತಿ ನ ಲಿಪ್ತಂ ಮಮ ಮನಃ
ಕುಸೀದಂ ಭೂಯಾನ್ಮೇ ಕುಶಲವತಿ ನಿಃಶ್ರೇಯಸಪಥೇ || 7 ||
ಮಹಾಮೋಹಾರಣ್ಯೇ ವಿಚರತಿ ಮನಸ್ತನ್ನಿಯಮಯ-
-ನ್ನಹಂತಾಂ ನಿಃಶೇಷೀಕುರು ಕರುಣಯಾ ತ್ವಂ ಸ್ನಪಯ ಮಾಂ |
ಮಹೀಯೋ ಮಾಹಾತ್ಮ್ಯಂ ತವ ಮನನಮಾರ್ಗೇ ಸ್ಫುರತು ಮೇ
ಮಹಸ್ಸ್ತೋಮಾಕಾರೇ ತ್ವಯಿ ಮತಿಜುಷಿ ಸ್ಯಾತ್ಕ್ವ ನು ತಮಃ || 8 ||
ವಲಕ್ಷಾಭಂ ಸ್ನಿಗ್ಧಂ ವದನಕಮಲೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಸೃಮರಂ
ಮಿಲತ್ಕಾರುಣ್ಯಾರ್ದ್ರಂ ಮೃದಿತಭುವನಾರ್ತಿ ಸ್ಮಿತಮಿದಂ |
ಪುಲಿಂದಾಪತ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಕಟಪುಲಕೋದ್ರೇಕಜನಕಂ
ದಲದ್ದೈನ್ಯಂ ಖೇದಂ ಹರತು ಸತತಂ ನಃ ಸುರಗುರೋ || 9 ||
ಅತೀತೋ ಬ್ರಹ್ಮಾದೀನ್ ಕೃತಿಮುಖಕೃತಃ ಕಾರಣಪತೀನ್
ಕ್ಷಿತಿಸ್ತೋಯಂ ವಹ್ನಿರ್ಮರುದಸಿ ವಿಯತ್ತತ್ವಮಖಿಲಂ |
ಪತಿಃ ಕೃತ್ಯಾನಾಂ ತ್ವಂ ಪರಿಣತಚಿದಾತ್ಮೇಕ್ಷಣವತಾಂ
ಧೃತಿಸ್ತ್ವಂ ಧ್ಯಾತಃ ಸನ್ ದಿಶಸಿ ನಿಜಸಾಯುಜ್ಯಪದವೀಂ || 10 ||
ತ್ವದಾತ್ಮಾ ತ್ವಚ್ಚಿತ್ತಸ್ತ್ವದನುಭವಬುದ್ಧಿಸ್ಮೃತಿಪಥಃ
ತ್ವಯಾ ವ್ಯಾಪ್ತಂ ಸರ್ವಂ ಜಗದಿದಮಶೇಷಂ ಸ್ಥಿರಚರಂ | [ತ್ವದಾಲೋಕಃ]
ಸದಾ ಯೋಗೀ ಸಾಕ್ಷಾದ್ಭಜತಿ ತವ ಸಾರೂಪ್ಯಮಮಲಂ
ತ್ವದಾಯತ್ತಾನಾಂ ಕಿಂ ನ ಹಿ ಸುಲಭಮಷ್ಟೌ ಚ ವಿಭವಾಃ || 11 ||
ಕತಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಣೋ ವಾ ಕತಿ ಕಮಲನೇತ್ರಾಃ ಕತಿ ಹರಾಃ
ಕತಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡಾನಾಂ ಕತಿ ಚ ಶತಕೋಟಿಷ್ವಧಿಕೃತಾಃ |
ಕೃತಾಜ್ಞಾಃ ಸಂತಸ್ತೇ ವಿವಿಧಕೃತಿರಕ್ಷಾಭೃತಿಕರಾಃ
ಅತಃ ಸರ್ವೈಶ್ವರ್ಯಂ ತವ ಯದಪರಿಚ್ಛೇದ್ಯವಿಭವಂ || 12 ||
ನಮಸ್ತೇ ಸ್ಕಂದಾಯ ತ್ರಿದಶಪರಿಪಾಲಾಯ ಮಹತೇ
ನಮಃ ಕ್ರೌಂಚಾಭಿಖ್ಯಾಸುರದಲನದಕ್ಷಾಯ ಭವತೇ |
ನಮಃ ಶೂರಕ್ರೂರತ್ರಿದಶರಿಪುದಂಡಾಧ್ವರಕೃತೇ
ನಮೋ ಭೂಯೋ ಭೂಯೋ ನತಿಕೃದವನೇ ಜಾಗರವತೇ || 13 ||
ಶಿವಸ್ತ್ವಂ ಶಕ್ತಿಸ್ತ್ವಂ ತದುಭಯತಮೈಕ್ಯಂ ಪೃಥಗಸಿ
ಸ್ತವೇ ಧ್ಯಾನೇ ಪೂಜಾಜಪನಿಯಮಮುಖ್ಯೇಷ್ವಭಿರತಾಃ |
ಭುವಿ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ಭೋಗಾನ್ ಸುಚಿರಮುಪಭುಜ್ಯ ಪ್ರಮುದಿತಾಃ
ಭವಂತಿ ಸ್ಥಾನೇ ತತ್ತದನು ಪುನರಾವೃತ್ತಿವಿಮುಖಾಃ || 14 || [ತ್ವತ್]
ಗುರೋರ್ವಿದ್ಯಾಂ ಲಬ್ಧ್ವಾ ಸಕಲಭಯಹಂತ್ರೀಂ ಜಪಪರಾಃ
ಪುರಶ್ಚರ್ಯಾಮುಖ್ಯಕ್ರಮವಿಧಿಜುಷೋ ಧ್ಯಾನನಿಪುಣಾಃ |
ವ್ರತಸ್ಥೈಃ ಕಾಮೌಘೈರಭಿಲಷಿತವಾಂಛಾಂ ಪ್ರಿಯಭುಜ-
-ಶ್ಚಿರಂ ಜೀವನ್ಮುಕ್ತಾ ಜಗತಿ ವಿಜಯಂತೇ ಸುಕೃತಿನಃ || 15 ||
ಶರಜ್ಜ್ಯೋತ್ಸ್ನಾಶುಭ್ರಂ ಸ್ಫಟಿಕನಿಕುರುಂಬಾಭರುಚಿರಂ
ಸ್ಫುರನ್ಮುಕ್ತಾಹಾರಂ ಧವಳವಸನಂ ಭಾವಯತಿ ಯಃ |
ಪ್ರರೋಹತ್ಕಾರುಣ್ಯಾಮೃತಬಹುಲಧಾರಾಭಿರಭಿತ-
-ಶ್ಚಿರಂ ಸಿಕ್ತಾತ್ಮಾ ವೈ ಸ ಭವತಿ ಚ ವಿಚ್ಛಿನ್ನನಿಗಡಃ || 16 ||
ವೃಥಾ ಕರ್ತುಂ ದುಷ್ಟಾನ್ವಿವಿಧವಿಷವೇಗಾನ್ ಶಮಯಿತುಂ
ಸುಧಾರೋಚಿಷ್ಕೋಟಿಪ್ರತಿಭಟರುಚಿಂ ಭಾವಯತಿ ಯಃ |
ಅಧಃ ಕರ್ತುಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ಭವತಿ ವಿನತಾಸೂನುಮಚಿರಾ-
-ದ್ವಿಧತ್ತೇ ಸರ್ಪಾಣಾಂ ವಿವಿಧವಿಷದರ್ಪಾಪಹರಣಂ || 17 ||
ಪ್ರವಾಲಾಭಾಪೂರೇ ಪ್ರಸರತಿ ಮಹಸ್ತೇ ಜಗದಿದಂ
ದಿವಂ ಭೂಮಿಂ ಕಾಷ್ಠಾಃ ಸಕಲಮಪಿ ಸಂಚಿಂತಯತಿ ಯಃ |
ದ್ರವೀಕುರ್ಯಾಚ್ಚೇತಸ್ತ್ರಿದಶನಿವಹಾನಾಮಪಿ ಸುಖಾ-
-ದ್ಭುವಿ ಸ್ತ್ರೀಣಾಂ ಪುಂಸಾಂ ವಶಯತಿ ತಿರಶ್ಚಾಮಪಿ ಮನಃ || 18 ||
ನವಾಂಭೋದಶ್ಯಾಮಂ ಮರಕತಮಣಿಪ್ರಖ್ಯಮಥವಾ
ಭವಂತಂ ಧ್ಯಾಯೇದ್ಯೋ ಭವತಿ ನಿಪುಣೋ ಮೋಹನವಿಧೌ |
ದಿವಿಷ್ಠಾನಾಂ ಭೂಮಾವಪಿ ವಿವಿಧದೇಶೇಷು ವಸತಾಂ
ನೃಣಾಂ ದೇವಾನಾಂ ವಾ ವಿಯತಿ ಚರತಾಂ ಪತ್ರಿಫಣಿನಾಂ || 19 ||
ಕುಮಾರ ಶ್ರೀಮಂಸ್ತ್ವಾಂ ಕನಕಸದೃಶಾಭಂ ಸ್ಮರತಿ ಯಃ
ಸಮಾರಬ್ಧಸ್ತಂಭೇ ಸಕಲಜಗತಾಂ ವಾ ಪ್ರಭವತಿ |
ಸಮಸ್ತದ್ಯುಃಸ್ಥಾನಾಂ ಪ್ರಬಲಪೃತನಾನಾಂ ಸವಯಸಾಂ
ಪ್ರಮತ್ತವ್ಯಾಘ್ರಾಣಾಂ ಕಿಟಿಹಯಗಜಾನಾಂ ಚ ಸಪದಿ || 20 ||
ಛಟಾತ್ಕಾರೈಃ ಸಾಕಂ ಸಹಕೃತಮಹಾಧೂಮಪಟಲ-
-ಸ್ಫುಟಾಕಾರಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಸ್ಮರತಿ ಯದಿ ಮಂತ್ರೀ ಸಕೃದಪಿ |
ಹಠಾದುಚ್ಚಾಟಾಯ ಪ್ರಭವತಿ ಮೃಗಾಣಾಂ ಸ ಪತತಾಂ
ಪಟುರ್ವಿದ್ವೇಷೇ ಸ್ಯಾದ್ವಿಧಿರಚಿತ ಪಾಶಂ ವಿಘಟಯನ್ || 21 ||
ಸ್ಮರನ್ಘೋರಾಕಾರಂ ತಿಮಿರನಿಕುರುಂಬಸ್ಯ ಸದೃಶಂ
ಜಪನ್ಮಂತ್ರಾನ್ ಮರ್ತ್ಯಃ ಸಕಲರಿಪುದರ್ಪಕ್ಷಪಯಿತಾ |
ಸ ರುದ್ರೇಣೌಪಮ್ಯಂ ಭಜತಿ ಪರಮಾತ್ಮನ್ ಗುಹ ವಿಭೋ
ವರಿಷ್ಠಃ ಸಾಧೂನಾಮಪಿ ಚ ನಿತರಾಂ ತ್ವದ್ಭಜನವಾನ್ || 22 ||
ಮಹಾಭೂತವ್ಯಾಪ್ತಂ ಕಲಯತಿ ಚ ಯೋ ಧ್ಯಾನನಿಪುಣಃ
ಸ ಭೂತೈಃ ಸಂತ್ಯಕ್ತಸ್ತ್ರಿಜಗತಿ ಚ ಯೋಗೇನ ಸರಸಃ |
ಗುಹ ಸ್ವಾಮಿನ್ನಂತರ್ದಹರಯತಿ ಯಸ್ತ್ವಾಂ ತು ಕಲಯನ್
ಜಹನ್ಮಾಯೋ ಜೀವನ್ಭವತಿ ಸ ವಿಮುಕ್ತಃ ಪಟುಮತಿಃ || 23 ||
ಶಿವಸ್ವಾಮಿನ್ ಗೌರೀಪ್ರಿಯಸುತ ಮಯೂರಾಸನ ಗುಹೇ-
-ತ್ಯಮೂನ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ನಾಮಾನ್ಯಖಿಲದುರಿತೌಘಾನ್ ಕ್ಷಪಯತಿ |
ಇಹಾಸೌ ಲೋಕೇ ತು ಪ್ರಬಲವಿಭವಃ ಸನ್ ಸುವಿಚರನ್
ವಿಮಾನಾರೂಢೋಽಂತೇ ತವ ಭಜತಿ ಲೋಕಂ ನಿರುಪಮಂ || 24 ||
ತವ ಶ್ರೀಮನ್ಮೂರ್ತಿಂ ಕಲಯಿತುಮನೀಶೋಽಹಮಧುನಾ
ಭವತ್ಪಾದಾಂಭೋಜಂ ಭವಭಯಹರಂ ನೌಮಿ ಶರಣಂ |
ಅತಃ ಸತ್ಯಾದ್ರೀಶ ಪ್ರಮಥಗಣನಾಥಾತ್ಮಜ ವಿಭೋ
ಗುಹ ಸ್ವಾಮಿನ್ ದೀನೇ ವಿತನು ಮಯಿ ಕಾರುಣ್ಯಮನಿಶಂ || 25 ||
ಭವಾಯಾನಂದಾಬ್ಧೇ ಶ್ರುತಿನಿಕರಮೂಲಾರ್ಥಮಖಿಲಂ
ನಿಗೃಹ್ಯ ವ್ಯಾಹರ್ತುಂ ಕಮಲಜಮಸಕ್ತಂ ತು ಸಹಸಾ |
ಬ್ರುವಾಣಸ್ತ್ವಂ ಸ್ವಾಮಿಕ್ಷಿತಿಧರಪತೇ ದೇಶಿಕಗುರೋ
ಗುಹ ಸ್ವಾಮಿನ್ ದೀನೇ ಮಯಿ ವಿತನು ಕಾರುಣ್ಯಮನಿಶಂ || 26 ||
ಅಗಸ್ತ್ಯಪ್ರಷ್ಠಾನಾಮಮಲಹೃದಯಾಬ್ಜೈಕನಿಲಯಂ
ಸಕೃದ್ವಾ ನ ಧ್ಯಾತಂ ಪದಕಮಲಯುಗ್ಮಂ ತವ ಮಯಾ |
ತಥಾಪಿ ಶ್ರೀಜಂತಿ ಸ್ಥಲನಿಲಯ ದೇವೇಶ ವರದ
ಗುಹ ಸ್ವಾಮಿನ್ ದೀನೇ ಮಯಿ ವಿತನು ಕಾರುಣ್ಯಮನಿಶಂ || 27 ||
ರಣೇ ಹತ್ವಾ ಶಕ್ತ್ಯಾ ಸಕಲದನುಜಾಂಸ್ತಾರಕಮುಖಾನ್
ಹರಿಬ್ರಹ್ಮೇಂದ್ರಾಣಾಮಪಿ ಸುರಮುನೀನಾಂ ಭುವಿ ನೃಣಾಂ |
ಮುದಂ ಕುರ್ವಾಣಃ ಶ್ರೀಶಿವಶಿಖರಿನಾಥ ತ್ವಮಖಿಲಾಂ
ಗುಹ ಸ್ವಾಮಿನ್ ದೀನೇ ಮಯಿ ವಿತನು ಕಾರುಣ್ಯಮನಿಶಂ || 28 ||
ಶರದ್ರಾಕಾಜೈವಾತೃಕ ವಿಮಲಷಡ್ವಕ್ತ್ರವಿಲಸ-
-ದ್ದ್ವಿಷಡ್ಬಾಹೋ ಶಕ್ತ್ಯಾ ವಿದಲಿತಮಹಾಕ್ರೌಂಚಶಿಖರಿನ್ |
ಹೃದಾವಾಸ ಶ್ರೀಹಲ್ಲಕಗಿರಿಪತೇ ಸರ್ವವಿದುಷಾಂ
ಗುಹ ಸ್ವಾಮಿನ್ ದೀನೇ ಮಯಿ ವಿತನು ಕಾರುಣ್ಯಮನಿಶಂ || 29 ||
ಮಹಾಂತಂ ಕೇಕೀಂದ್ರಂ ವರದ ಸಹಸಾಽಽರುಹ್ಯ ದಿವಿಷ-
-ದ್ಗಣಾನಾಂ ಸರ್ವೇಷಾಮಭಯದ ಮುನೀನಾಂ ಚ ಭಜತಾಂ |
ವಲಾರಾತೇಃ ಕನ್ಯಾರಮಣ ಬಹುಪುಣ್ಯಾಚಲಪತೇ
ಗುಹ ಸ್ವಾಮಿನ್ ದೀನೇ ಮಯಿ ವಿತನು ಕಾರುಣ್ಯಮನಿಶಂ || 30 ||
ಮಹದ್ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದಂ ಪರಶಿವಗುರುಂ ಸಂತತಲಸ-
-ತ್ತಟಿತ್ಕೋಟಿಪ್ರಖ್ಯಂ ಸಕಲದುರಿತಾರ್ತಿಘ್ನಮಮಲಂ |
ಹರಿಬ್ರಹ್ಮೇಂದ್ರಾಮರಗಣನಮಸ್ಕಾರ್ಯಚರಣಂ
ಗುಹಂ ಶ್ರೀಸಂಗೀತಪ್ರಿಯಮಹಮಂತರ್ಹೃದಿ ಭಜೇ || 31 ||
ಇತಿ ಸ್ಕಂದಲಹರೀ |
ಶ್ರೀ ಸ್ಕಂದಲಹರಿ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಗವಾನ್ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ, ಸ್ಕಂದ ಅಥವಾ ಗುಹನನ್ನು ಕುರಿತಾದ ಒಂದು ಅತ್ಯಂತ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಹೃದಯಸ್ಪರ್ಶಿ ಭಕ್ತಿಗೀತೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಭಕ್ತನ ನಮ್ರತೆ, ದೈವಿಕ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯ ಆಳವಾದ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಅನುಭವಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ, ಭಕ್ತನು ತನ್ನ ಅಂತರಂಗದ ಶುದ್ಧೀಕರಣ, ದೈವಿಕ ಕೃಪೆ ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ಸ್ಕಂದನನ್ನು ಶಿವ ಮತ್ತು ಪಾರ್ವತಿಯ ಪುತ್ರನಾಗಿ, ಅಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅಂಧಕಾರವನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವವನಾಗಿ, ದುರ್ಬಲರ ರಕ್ಷಕನಾಗಿ, ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮ, ವಿಷ್ಣು, ರುದ್ರರಿಗೂ ಮೀರಿದ ಪರಮ ಪ್ರಕಾಶನಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಕ್ತನ ವಿನಮ್ರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯೊಂದಿಗೆ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಭಕ್ತನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು “ಪ್ರಕಟವಾದ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ತೆರೆದ ಹೃದಯದಿಂದ” ಸ್ತುತಿಸಲು ಅರ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಸ್ಕಂದನು - ಶಿವನ ಪುತ್ರ, ಗೌರೀ ಕನ್ಯೆಯ ಪುತ್ರ, ಅನಂತ ಕರುಣಾಸಾಗರ, ಶರತ್ಕಾಲದ ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರನಂತೆ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ಆರು ಮುಖಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು - ತನ್ನ ಮುಂದೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾಗಬೇಕೆಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ಆರಂಭಿಕ ಪದ್ಯಗಳು ಭಕ್ತನ ಆತ್ಮಸಮರ್ಪಣೆಯ ಭಾವವನ್ನು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ದಿವ್ಯ ಸೌಂದರ್ಯ ಹಾಗೂ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತವೆ, ಜೀವನದ ಆಂತರಿಕ ಕಲಹಗಳನ್ನು ಶಮನಗೊಳಿಸಲು ಅವನ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ಉಪಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ಆಶೀರ್ವಾದಗಳನ್ನು ಕೋರುತ್ತವೆ.
ಮುಂದೆ, ಸ್ಕಂದನನ್ನು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ರಕ್ಷಕನಾಗಿ ವರ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಲೋಕದಲ್ಲಿನ ದುಃಖ, ಭಯ, ಅಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅಂಧಕಾರವನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಅವನಿಗೆ ಇದೆ ಎಂದು ಭಕ್ತನು ಘೋಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ಸ್ಕಂದನು ಪಾಪರಾಶಿಗಳನ್ನು ಭಸ್ಮ ಮಾಡುವ ಶಕ್ತಿ, ವಿಷಾದವನ್ನು ಅಮೃತವನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುವ ದಿವ್ಯ ಪ್ರಭಾವ, ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಅಂತರಂಗದ ಕತ್ತಲೆಯನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುವ ಸೂರ್ಯನಂತೆ. ಅವನು ಭೌತಿಕ ಸುಖಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋದವರಿಗೂ ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡುವವನು, ಇದು ಅವನ ಅಸೀಮ ಕರುಣೆ ಮತ್ತು ಸರ್ವವ್ಯಾಪಕ ರಕ್ಷಣಾ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಕ್ತನ ಅಂತರಯಾತ್ರೆಯನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಭಕ್ತನು ತನ್ನಲ್ಲಿರುವ ದೋಷಗಳು, ಪಾಶವೀ ಗುಣಗಳು, ಅಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಲೌಕಿಕ ಆಸಕ್ತಿಗಳ ಮೇಲೆ ಸ್ಕಂದನ ಕರುಣೆಯ ಪ್ರವಾಹ ಹರಿಯಬೇಕೆಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ಭಾಗವು ಅತ್ಯಂತ ಆತ್ಮಾವಲೋಕನದಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಸ್ಕಂದನು ಭಕ್ತನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಚಿದಾನಂದ ಪ್ರವಾಹ, ಜ್ಞಾನದ ದೀಪ, ತಪಸ್ಸಿನ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಪಾಪ-ಮೋಹಗಳ ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕನಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸುವ, ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಕರಗಿಸುವ ಮತ್ತು ಉನ್ನತ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸುವ ದೈವಿಕ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ಸ್ಕಂದನ ಕರುಣಾಮಯಿ ಸ್ವಭಾವವು ಲಹರಿಯ ಕೇಂದ್ರಬಿಂದುವಾಗಿದೆ. ಭಕ್ತನು ಎಷ್ಟೇ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದರೂ, ಭಕ್ತಿಯ ಸಾಗರವಾಗಿ ಸ್ಕಂದನು ಅವನನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಿ ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬ ಭಾವವಿದೆ. ಭಕ್ತನ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಆರೋಗ್ಯ, ಶಾಂತಿ, ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಧೈರ್ಯವನ್ನು ಆಶೀರ್ವಾದಗಳಾಗಿ ನೀಡುವವನು ಸ್ಕಂದ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಸ್ಕಂದನನ್ನು ಕರುಣೆಯ ಸಾಕಾರ ರೂಪವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ, ಅವನ ದಯೆ ಅಪರಿಮಿತ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲ ಜೀವಿಗಳ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಸದಾ ಹರಿಯುತ್ತದೆ.
ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಸ್ತೋತ್ರವು ಸ್ಕಂದನ ವಿಶ್ವ ರೂಪ ದರ್ಶನವನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಭಕ್ತನು ಸ್ಕಂದನ ಅನಂತತ್ವವನ್ನು ನೋಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾನೆ: ಅವನು ಸೂರ್ಯ, ಚಂದ್ರ, ಅಗ್ನಿ, ವಾಯು, ಆಕಾಶ, ಭೂಮಿ - ಎಲ್ಲವೂ ಅವನೇ. ಅವನು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಶಕ್ತಿ, ವೇದಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಪಡಿಸಿದ ಮಹಾತ್ಮ, ಬ್ರಹ್ಮ, ವಿಷ್ಣು ಮತ್ತು ಶಿವ ಕೂಡ ಆಶ್ರಯಿಸುವ ಪರಬ್ರಹ್ಮ. ಧ್ಯಾನ, ಜಪ ಮತ್ತು ಪೂಜೆಯ ಮೂಲಕ ಭಕ್ತನು ಸ್ಕಂದನನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬಲ್ಲನೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಹಂತದಲ್ಲಿ, ಸ್ಕಂದನು "ಹೃದಯದ ದಹರಾಕಾಶದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ಪರಬ್ರಹ್ಮ" ಎಂದು ವರ್ಣಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ. ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಿದವನು ಭಯರಹಿತನಾಗಿ, ಬಂಧನ ರಹಿತನಾಗಿ, ಸಂಸಾರ ಚಕ್ರದಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಿ ಜೀವನ್ಮುಕ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಸ್ಕಂದಲಹರಿ ಸಾರುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):Please login to leave a comment
Loading comments...