ಶ್ರೀಧರಾಧಿನಾಯಕಂ ಶ್ರಿತಾಪವರ್ಗದಾಯಕಂ
ಶ್ರೀಗಿರೀಶಮಿತ್ರಮಂಬುಜೇಕ್ಷಣಂ ವಿಚಕ್ಷಣಂ |
ಶ್ರೀನಿವಾಸಮಾದಿದೇವಮಕ್ಷರಂ ಪರಾತ್ಪರಂ
ನಾಗರಾಡ್ಗಿರೀಶ್ವರಂ ನಮಾಮಿ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರಂ || 1 ||
ಉಪೇಂದ್ರಮಿಂದುಶೇಖರಾರವಿಂದಜಾಮರೇಂದ್ರಬೃ-
-ನ್ದಾರಕಾದಿಸೇವ್ಯಮಾನಪಾದಪಂಕಜದ್ವಯಂ |
ಚಂದ್ರಸೂರ್ಯಲೋಚನಂ ಮಹೇಂದ್ರನೀಲಸನ್ನಿಭಂ
ನಾಗರಾಡ್ಗಿರೀಶ್ವರಂ ನಮಾಮಿ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರಂ || 2 ||
ನಂದಗೋಪನಂದನಂ ಸನಂದನಾದಿವಂದಿತಂ
ಕುಂದಕುಟ್ಮಲಾಗ್ರದಂತಮಿಂದಿರಾಮನೋಹರಂ |
ನಂದಕಾರವಿಂದಶಂಖಚಕ್ರಶಾರ್ಙ್ಗಸಾಧನಂ
ನಾಗರಾಡ್ಗಿರೀಶ್ವರಂ ನಮಾಮಿ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರಂ || 3 ||
ನಾಗರಾಜಪಾಲನಂ ಭೋಗಿನಾಥಶಾಯಿನಂ
ನಾಗವೈರಿಗಾಮಿನಂ ನಗಾರಿಶತ್ರುಸೂದನಂ |
ನಾಗಭೂಷಣಾರ್ಚಿತಂ ಸುದರ್ಶನಾದ್ಯುದಾಯುಧಂ
ನಾಗರಾಡ್ಗಿರೀಶ್ವರಂ ನಮಾಮಿ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರಂ || 4 ||
ತಾರಹೀರಶಾರದಾಭ್ರತಾರಕೇಶಕೀರ್ತಿ ಸಂ-
-ವಿಹಾರಹಾರಮಾದಿಮಧ್ಯಾಂತಶೂನ್ಯಮವ್ಯಯಂ |
ತಾರಕಾಸುರಾಟವೀಕುಠಾರಮದ್ವಿತೀಯಕಂ
ನಾಗರಾಡ್ಗಿರೀಶ್ವರಂ ನಮಾಮಿ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರಂ || 5 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರ ಪಂಚಕ ಸ್ತೋತ್ರಂ |
ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರ ಪಂಚಕ ಸ್ತೋತ್ರಂ ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವ ಐದು ಶ್ಲೋಕಗಳ ಒಂದು ಸುಂದರ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ತಿರುಮಲದ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ಭಕ್ತರು ತಮ್ಮ ಆರಾಧ್ಯ ದೈವದ ವಿವಿಧ ಗುಣಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಲೀಲೆಗಳನ್ನು ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಮೂಲಕ ಸ್ಮರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಪಂಚಕ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಆಳವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಬೆಸೆಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಭಗವಾನ್ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಅವತಾರವಾದ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರನ ದೈವಿಕ ರೂಪ, ಶಕ್ತಿ, ಮತ್ತು ಕರುಣೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಕೇವಲ ಭಗವಂತನ ಗುಣಗಾನವಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಜೀವನದ ದುಃಖಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯಲು ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಒಂದು ಸಾಧನವಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಶ್ಲೋಕವೂ ಭಗವಂತನ ಒಂದೊಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಲಕ್ಷಣವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾ, ಭಕ್ತರಿಗೆ ಆತನ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಕತ್ವ ಮತ್ತು ಸರ್ವಶಕ್ತಿಮತ್ತೆಯನ್ನು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ಭಗವಾನ್ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರನು ಶರಣಾದವರಿಗೆ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ನೀಡುವವನು, ಭಕ್ತರ ಎಲ್ಲಾ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವವನು ಮತ್ತು ಧರ್ಮವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವವನು ಎಂದು ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಸಾರುತ್ತದೆ. ಇದು ಭಗವಂತನ ಅನಂತ ಕರುಣೆ, ರಕ್ಷಕ ಗುಣ, ಮತ್ತು ಸೃಷ್ಟಿ-ಸ್ಥಿತಿ-ಲಯ ಕರ್ತೃತ್ವವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.
ಮೊದಲ ಶ್ಲೋಕವು ಶ್ರೀಧರನ ಅಧಿಪತಿಯಾದ, ಶರಣಾದವರಿಗೆ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಕರುಣಿಸುವ, ಶಿವನ ಗೆಳೆಯನಾದ, ಕಮಲದಂತಹ ಕಣ್ಣುಗಳುಳ್ಳ, ಮಹಾಜ್ಞಾನಿಯಾದ, ಆದಿದೇವನಾದ, ಅಕ್ಷರ ಸ್ವರೂಪನಾದ, ಪರಾತ್ಪರನಾದ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಆತನು ನಾಗರಾಜರಿಗೂ ಒಡೆಯನಾಗಿ, ಗಿರಿಶ್ರೇಷ್ಠನಾದ ತಿರುಮಲದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಎರಡನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಉಪೇಂದ್ರ (ವಾಮನ), ಚಂದ್ರಶೇಖರ (ಶಿವ), ಬ್ರಹ್ಮ, ಇಂದ್ರ ಮತ್ತು ಇತರೆ ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಡುವ ಕಮಲದಂತಹ ಪಾದಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ, ಸೂರ್ಯ-ಚಂದ್ರರಂತೆ ಪ್ರಕಾಶಿಸುವ ಕಣ್ಣುಗಳುಳ್ಳ, ಇಂದ್ರನೀಲ ರತ್ನದಂತೆ ಸುಂದರವಾದ ಮೈಬಣ್ಣದ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರನನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಆತನು ದೇವತೆಗಳಿಗೂ ಆರಾಧ್ಯ ದೈವ ಎಂದು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ. ಮೂರನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ನಂದಗೋಪನ ಮಗನಾದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಾಗಿ ಅವತರಿಸಿದ, ಸನಕಾದಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳಿಂದ ವಂದಿಸಲ್ಪಟ್ಟ, ಮೊಗ್ಗಿನಂತಹ ಹಲ್ಲುಗಳುಳ್ಳ, ಲಕ್ಷ್ಮೀದೇವಿಗೆ ಮನೋಹರನಾದ, ಶಂಖ, ಚಕ್ರ, ಗದಾ, ಶಾರ್ಙ್ಗ ಧನುಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿದ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರನಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಆತನ ಅವತಾರ ಲೀಲೆಗಳನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತದೆ.
ನಾಲ್ಕನೇ ಶ್ಲೋಕವು ನಾಗರಾಜರನ್ನು ಪಾಲಿಸುವ, ಆದಿಶೇಷನ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿರುವ, ನಾಗವೈರಿ (ಗರುಡ) ನ ಮೇಲೆ ಸಂಚರಿಸುವ, ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಸಂಹರಿಸುವ, ಸರ್ಪಭೂಷಣಗಳಿಂದ ಅಲಂಕೃತನಾದ, ಸುದರ್ಶನಾದಿ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿದ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಆತನ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತಿಮ ಶ್ಲೋಕವು ತಾರಕಾಸುರನನ್ನು ಸಂಹರಿಸಿದ, ತಾರೆಗಳಂತೆ ಪ್ರಕಾಶಿಸುವ, ಶರತ್ಕಾಲದ ಮೋಡಗಳಂತೆ ಶುಭ್ರವಾದ, ಆದಿ-ಮಧ್ಯ-ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ, ಅವ್ಯಯನಾದ, ಅದ್ವಿತೀಯನಾದ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶ್ವರನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತದೆ. ಆತನು ಕಾಲಾತೀತನಾದ ಪರಮಾತ್ಮ ಸ್ವರೂಪ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಐದು ಶ್ಲೋಕಗಳು ಭಗವಂತನ ಸರ್ವೋಚ್ಚತೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಶಕ್ತಿಗಳ ಮೂಲವನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತವೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...