ಕೌಶಿಕಶ್ರೀನಿವಾಸಾರ್ಯತನಯಂ ವಿನಯೋಜ್ಜ್ವಲಂ |
ವಾತ್ಸಲ್ಯಾದಿಗುಣಾವಾಸಂ ವಂದೇ ವರದದೇಶಿಕಂ ||
ಪದ್ಮಸ್ಥಾಂ ಯುವತೀಂ ಪರಾರ್ಧ್ಯವೃಷಭಾದ್ರೀಶಾಯತೋರಸ್ಸ್ಥಲೀ-
ಮಧ್ಯಾವಾಸಮಹೋತ್ಸವಾಂ ಕ್ಷಣಸಕೃದ್ವಿಶ್ಲೇಷವಾಕ್ಯಾಸಹಾಂ |
ಮೂರ್ತೀಭಾವಮುಪಾಗತಾಮಿವ ಕೃಪಾಂ ಮುಗ್ಧಾಖಿಲಾಂಗಾಂ ಶ್ರಿಯಂ
ನಿತ್ಯಾನಂದವಿಧಾಯಿನೀಂ ನಿಜಪದೇ ನ್ಯಸ್ತಾತ್ಮನಾಂ ಸಂಶ್ರಯೇ || 1 ||
ಶ್ರೀಮಚ್ಛೇಷಮಹೀಧರೇಶಚರಣೌ ಪ್ರಾಪ್ಯೌ ಚ ಯೌ ಪ್ರಾಪಕೌ
ಅಸ್ಮದ್ದೇಶಿಕಪುಂಗವೈಃ ಕರುಣಯಾ ಸಂದರ್ಶಿತೌ ತಾವಕೌ |
ಪ್ರೋಕ್ತೌ ವಾಕ್ಯಯುಗೇನ ಭೂರಿಗುಣಕಾವಾರ್ಯೈಶ್ಚ ಪೂರ್ವೈರ್ಮುಹುಃ
ಶ್ರೇಯೋಭಿಃ ಶಠವೈರಿಮುಖ್ಯಮುನಿಭಿಸ್ತೌ ಸಂಶ್ರಿತೌ ಸಂಶ್ರಯೇ || 2 ||
ಯಸ್ಯೈಕಂ ಗುಣಮಾದೃತಾಃ ಕವಯಿತುಂ ನಿತ್ಯಾಃ ಪ್ರವೃತ್ತಾ ಗಿರಃ
ತಸ್ಯಾಭೂಮಿತಯಾ ಸ್ವವಾಙ್ಮನಸಯೋರ್ವೈಕ್ಲಬ್ಯಮಾಸೇದಿರೇ |
ತತ್ತಾದೃಗ್ಬಹುಸದ್ಗುಣಂ ಕವಯಿತುಂ ಮೋಹಾದ್ವೃಷಾದ್ರೀಶ್ವರಂ
ಕಾಂಕ್ಷೇ ಕಾರ್ಯವಿವೇಚನಂ ನ ಹಿ ಭವೇನ್ಮೂಢಾಶಯಾನಾಂ ನೃಣಾಂ || 3 ||
ಯತ್ಪಾದಾ .. ಯೋಷಿತಂ ನಿಜಸಕೃತ್ಸ್ಪರ್ಶೇನ ಕಾಂಚಿಚ್ಛಿಲಾ-
ಮಂಗಾರ .. ಡಿಂಭತಾಮನುಪಮೌ ಶಾಂತಂ ಕಮಪ್ಯಂಚಿತೌ |
ಯತ್ಪಾದೂರಖಿಲಾಂ ಶಶಾಸ ಚ ಮಹೀಮಾಶ್ಚರ್ಯಸೀಮಾಸ್ಥಲೀಂ
ಅದ್ರಾಕ್ಷಂ ಹರಿಮಂಜನಾಚಲತಟೇ ನಿರ್ನಿದ್ರಪದ್ಮೇಕ್ಷಣಂ || 4 ||
ಅತ್ರಸ್ಯನ್ಮಣಿರಾಜರಾಜಿವಿಲಸನ್ಮಂಜೀರನಿರ್ಯನ್ಮಹಃ-
ಸ್ತೋಮಪ್ರಾಸ್ತಸಮಸ್ತವಿಸ್ತೃತತಮಶ್ಶ್ರೀಮಂದಿರಾಭ್ಯಂತರಂ |
ವ್ಯಾಕೋಚಾಂಬುಜಸುಂದರಂ ಚರಣಯೋರ್ದ್ವಂದ್ವಂ ವೃಷಾದ್ರೀಶಿತುಃ
ಚಕ್ಷುರ್ಭ್ಯಾಮನುಭೂಯ ಸರ್ವಸುಲಭಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಾಮಿ ಮೋದಂ ಕದಾ || 5 ||
ಸತ್ಕೃತ್ಯಾ ಸಮಕಾಲಲಬ್ಧತನುಭಿರ್ಗೋಪೀಭಿರತ್ಯಾದರಾತ್
ವಿನ್ಯಸ್ತೌ ವದನೇ ಕುಚೇ ಚ ನಿತರಾಂ ರೋಮಾಂಚರೋಹಾಂಚಿತೇ |
ಪದ್ಮಾಭೂಕರಪಲ್ಲವೈಃ ಸಚಕಿತಂ ಸಂವಾಹ್ಯಮಾನೌ ಮೃದೂ
ಮಾನ್ಯೌ ವೇಂಕಟಭೂಧರೇಶಚರಣೌ ಮಾರ್ಗೇ ದೃಶೋಃ ಸ್ತಾಂ ಮಮ || 6 ||
ಪ್ರಾತಃ ಫುಲ್ಲಪಯೋರುಹಾಂತರದಲಸ್ನಿಗ್ಧಾರುಣಾಂತಸ್ಥಲೌ
ನಿಷ್ಪೀತಾಖಿಲನೀರನೀರಧಿಲಸನ್ನೀಲಾಂಬುದಾಭೌ ಬಹಿಃ |
ರಾಕಾಶೀತಮರೀಚಿಸನ್ನಿಭನಖಜ್ಯೋತಿರ್ವಿತಾನಾಂಚಿತೌ
ಪಾದೌ ಪನ್ನಗಪುಂಗವಾಚಲಪತೇರ್ಮಧ್ಯೇಮನಸ್ಸ್ತಾಂ ಮಮ || 7 ||
ಮಂದಾರಪ್ರಸವಾಭಿರಾಮಶಿರಸಾಂ ಬೃಂದಾರಕಶ್ರೇಯಸಾಂ
ಬೃಂದೈರಿಂದುಕಲಾಭೃತಾ ಚ ವಿಧಿನಾ ವಂದ್ಯೌ ಧೃತಾನಂದಥೂ |
ಬಂಧಚ್ಛೇದವಿಧಾಯಿನೌ ವಿನಮತಾಂ ಛಂದಶ್ಶತಾಭಿಷ್ಟುತೌ
ವಂದೇ ಶೇಷಮಹೀಧರೇಶಚರಣೌ ವಂದಾರುಚಿಂತಾಮಣೀ || 8 ||
ಚಿಂಚಾಮೂಲಕೃತಾಸನೇನ ಮುನಿನಾ ತತ್ತ್ವಾರ್ಥಸಂದರ್ಶಿನಾ
ಕಾರುಣ್ಯೇನ ಜಗದ್ಧಿತಂ ಕಥಯತಾ ಸ್ವಾನುಷ್ಠಿತಿಖ್ಯಾಪನಾತ್ |
ನಿಶ್ಚಿಕ್ಯೇ ಶರಣಂ ಯದೇವ ಪರಮಂ ಪ್ರಾಪ್ಯಂ ಚ ಸರ್ವಾತ್ಮನಾಂ
ತತ್ಪಾದಾಬ್ಜಯುಗಂ ಭಜಾಮಿ ವೃಷಭಕ್ಷೋಣೀಧರಾಧೀಶಿತುಃ || 9 ||
ನಂದಿಷ್ಯಾಮಿ ಕದಾಽಹಮೇತ್ಯ ಮಹತಾ ಘರ್ಮೇಣ ತಪ್ತೋ ಯಥಾ
ಮಂದೋದಂಚಿತಮಾರುತಂ ಮರುತಲೇ ಮರ್ತ್ಯೋ ಮಹಾಂತಂ ಹ್ರದಂ |
ಸಂತಪ್ತೋ ಭವತಾಪದಾವಶಿಖಿನಾ ಸರ್ವಾರ್ತಿಸಂಶಾಮಕಂ
ಪಾದದ್ವಂದ್ವಮಹೀಶಭೂಧರಪತೇರ್ನಿರ್ದ್ವಂದ್ವಹೃನ್ಮಂದಿರಂ || 10 ||
ಯೌ ಬೃಂದಾವನಭೂತಲೇ ವ್ಯಹರತಾಂ ದೈತೇಯಬೃಂದಾವೃತೇ
ಕುಪ್ಯತ್ಕಾಲಿಯವಿಸ್ತೃತೋಚ್ಛ್ರಿತಫಣಾರಂಗೇಷು ಚಾನೃತ್ಯತಾಂ |
ಕಿಂಚಾನಸ್ಸಮುದಾಸ್ಥತಾಂ ಕಿಸಲಯಪ್ರಸ್ಪರ್ಧಿನಾವಾಸುರಂ
ತನ್ವಾತಾಂ ಮಮ ವೇಂಕಟೇಶಚರಣೌ ತಾವಂಹಸಾಂ ಸಂಹೃತಿಂ || 11 ||
ಶೇಷಿತ್ವಪ್ರಮುಖಾನ್ನಿಪೀಯ ತು ಗುಣಾನ್ನಿತ್ಯಾ ಹರೇಸ್ಸೂರಯೋ
ವೈಕುಂಠೇ ತತ ಏತ್ಯ ವೇಂಕಟಗಿರಿಂ ಸೌಲಭ್ಯಮುಖ್ಯಾನಿಹ |
ನಿತ್ಯೋದಂಚಿತಸಂನಿಧೇರ್ನಿರುಪಮಾನ್ನಿರ್ವಿಶ್ಯ ತಸ್ಯಾದ್ಭುತಾನ್
ನಿರ್ಗಂತುಂ ಪ್ರಭವಂತಿ ಹಂತ ನ ತತೋ ವೈಕುಂಠಕುಂಠಾದರಾಃ || 12 ||
ಸಂಫುಲ್ಲಾದ್ಭುತಪುಷ್ಪಭಾರವಿನಮಚ್ಛಾಖಾಶತಾನಾಂ ಸದಾ
ಸೌರಭ್ಯಾನುಭವಾಭಿಯನ್ಮಧುಲಿಹಾಂ ಸಂಘೈರ್ವೃತೇ ಭೂರುಹಾಂ |
ಉದ್ಯದ್ರಶ್ಮಿಭಿರುಜ್ಜ್ವಲೈರ್ಮಣಿಗಣೈರುತ್ತುಂಗಶೃಂಗೈರ್ವೃಷ-
ಕ್ಷೋಣೀಭರ್ತರಿ ವರ್ತತೇಽಖಿಲಜಗತ್ಕ್ಷೇಮಾಯ ಲಕ್ಷ್ಮೀಸಖಃ || 13 ||
ನಾನಾದಿಙ್ಮುಖವಾಸಿನೋ ನರಗಣಾನಭ್ಯಾಗತಾನಾದರಾತ್
ಪ್ರತ್ಯುದ್ಯಾತ ಇವಾಂತಿಕಸ್ಫುಟತರಪ್ರೇಕ್ಷ್ಯಪ್ರಸನ್ನಾನನಃ |
ಸಾನುಕ್ರೋಶಮನಾಸ್ಸಡಿಂಭಮಹಿಲಾನ್ ಸಂಪ್ರಾಪ್ತಸರ್ವೇಪ್ಸಿತಾನ್
ಕುರ್ವನ್ನಂಜನಭೂಧರೇ ಕುವಲಯಶ್ಯಾಮೋ ಹರಿರ್ಭಾಸತೇ || 14 ||
ಆಪಾದಾದನವದ್ಯಮಾಚ ಶಿರಸಸ್ಸೌಂದರ್ಯಸೀಮಾಸ್ಪದಂ
ಹಸ್ತೋದಂಚಿತಶಂಖಚಕ್ರಮುರಸಾ ಬಿಭ್ರಾಣಮಂಭೋಧಿಜಾಂ |
ಮಾಲ್ಯೈರುಲ್ಲಸಿತಂ ಮನೋಜ್ಞಮಕುಟೀಮುಖ್ಯೈಶ್ಚ ಭೂಷಾಶತೈಃ
ಮಧ್ಯೇತಾರಣಮಂಜನಾಚಲತಟೇ ಭಾಂತಂ ಹರಿಂ ಭಾವಯೇ || 15 ||
ಮಂಜೀರಾಂಚಿತಪಾದಮದ್ಭುತಕಟೀವಿಭ್ರಾಜಿಪೀತಾಂಬರಂ
ಪದ್ಮಾಲಂಕೃತನಾಭಿಮಂಗಮಹಸಾ ಪಾಥೋಧರಭ್ರಾಂತಿದಂ |
ಪಾರ್ಶ್ವಾಲಂಕೃತಿಶಂಖಚಕ್ರವಿಲಸತ್ಪಾಣಿಂ ಪರಂ ಪೂರುಷಂ
ವಂದೇ ಮಂದಹಸಂ ವಿಚಿತ್ರಮಕುಟೀಜುಷ್ಟಂ ವೃಷಾದ್ರೀಶ್ವರಂ || 16 ||
ನಾನಾಭಾಸುರರತ್ನಮೌಕ್ತಿಕವರಶ್ರೇಣೀಲಸತ್ತೋರಣ-
ಸ್ವರ್ಣಸ್ತಂಭಯುಗಾಂತರಾಲಕಭೃಶಪ್ರದ್ಯೋತಮಾನಾನನಂ |
ಆನಾಸಶ್ರುತಿಲೋಲನೀಲವಿಶದಸ್ನಿಗ್ಧಾಂತರಕ್ತೇಕ್ಷಣಂ
ನಾಥಂ ಪ್ರೇಕ್ಷಿತುಮಂಜನಾಚಲತಟೇ ನಾಲಂ ಸಹಸ್ರಂ ದೃಶಾಂ || 17 ||
ಚಕ್ರಾಬ್ಜೇ ಕರಯುಗ್ಮಕೇನ ಸತತಂ ಬಿಭ್ರತ್ ಕರೇಣ ಸ್ಪೃಶನ್
ಸವ್ಯೇನೋರುಮಪೀತರೇಣ ಚರಣೌ ಸಂದರ್ಶಯನ್ ಭೂಷಣೈಃ |
ಸದ್ರತ್ನೈಃ ಸಕಲಾ ದಿಶೋ ವಿತಿಮಿರಾಃ ಕುರ್ವನ್ ವೃಷಾದ್ರೌ ಹರಿಃ
ಶುದ್ಧಸ್ವಾಂತನಿಷೇವಿತೇ ವಿಜಯತೇ ಶುದ್ಧಾಂತಬಾಹಾಂತರಃ || 18 ||
ಸುಸ್ನಿಗ್ಧಾಧರಪಲ್ಲವಂ ಮೃದುಹಸಂ ಮೀನೋಲ್ಲಸಲ್ಲೋಚನಂ
ಗಂಡಪ್ರಸ್ಫುರದಂಶುಕುಂಡಲಯುಗಂ ವಿಭ್ರಾಜಿಸುಭ್ರೂನ್ನಸಂ |
ಫಾಲೋದ್ಭಾಸಿಪರಾರ್ಧ್ಯರತ್ನತಿಲಕಂ ವಕ್ತ್ರಂ ಪ್ರಲಂಬಾಲಕಂ
ಭವ್ಯಂ ವೇಂಕಟನಾಯಕಸ್ಯ ಪಿಬತಾಂ ಭಾಗ್ಯಂ ನ ವಾಚಾಂ ಪದಂ || 19 ||
ತ್ವತ್ಪಾದಾಂಬುಜಸಸ್ಪೃಹಂ ಮಮ ಮನಃ ಕುರ್ಯಾಸ್ತ್ವದನ್ಯಸ್ಪೃಹಾಂ
ದೂರಂ ತೋಲಯ ದುಃಖಜಾಲಜನನೀಂ ತ್ವತ್ಪಾದವಾಂಛಾದ್ವಿಷಂ |
ಕಿಂಚ ತ್ವತ್ಪರತಂತ್ರಭೂಸುರಕೃಪಾಪಾತ್ರಂ ಕ್ರಿಯಾ ಮಾಂ ಸದಾ
ಸರ್ಪಾಧೀಶ್ವರಭೂಧರೇಂದ್ರ ಭಗವನ್ ಸರ್ವಾರ್ಥಸಂದಾಯಕ || 20 ||
ನಾಕಾರ್ಷಂ ಶ್ರುತಿಚೋದಿತಾಂ ಕೃತಿಮಹಂ ಕಿಂಚಿನ್ನ ಚಾವೇದಿಷಂ
ಜೀವೇಶೌ ಭವಭಂಜನೀ ನ ಚ ಭವತ್ಪಾದಾಬ್ಜಭಕ್ತಿರ್ಮಮ |
ಶ್ರೀಮತ್ತ್ವತ್ಕರುಣೈವ ದೇಶಿಕವರೋಪಜ್ಞಂ ಪ್ರವೃತ್ತಾ ಮಯಿ
ತ್ವತ್ಪ್ರಾಪ್ತೌ ಶರಣಂ ವೃಷಾಚಲಪತೇಽಭೂವಂ ತತಸ್ತ್ವದ್ಭರಃ || 21 ||
ಶ್ರೀಮತ್ಕೌಶಿಕವಂಶವಾರಿಧಿವಿಧೋಃ ಶ್ರೀವೇಂಕಟೇಶಾಖ್ಯಯಾ
ವಿಖ್ಯಾತಸ್ಯ ಗುರೋರ್ವಿಶುದ್ಧಮನಸೋ ವಿದ್ಯಾನಿಧೇಃ ಸೂನುನಾ |
ಭಕ್ತ್ಯೈತಾಂ ವರದಾಭಿಧೇನ ಭಣಿತಾಂ ಶ್ರೀವೇಂಕಟೇಶಸ್ತುತಿಂ
ಭವ್ಯಾಂ ಯಸ್ತು ಪಠೇದಮುಷ್ಯ ವಿತರೇಚ್ಛ್ರೇಯಃ ಪರಂ ಶ್ರೀಸಖಃ ||
ಇತಿ ವೇಂಕಟೇಶ ಸ್ತೋತ್ರಂ |
ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ಅನಂತ ಕರುಣೆ, ಮಹಿಮೆ ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಮೇಲಿನ ವಾತ್ಸಲ್ಯವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವ ಒಂದು ಪವಿತ್ರ ಕೃತಿಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಕೌಶಿಕ ವಂಶದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ, ವಿನಯವಂತರೂ, ವಾತ್ಸಲ್ಯಮೂರ್ತಿಗಳೂ, ಕರುಣಾನಿಧಿಗಳೂ ಆದ ಶ್ರೀನಿವಾಸಾರ್ಯರ ಪುತ್ರರಾದ ವರದದೇಶಿಕರಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರಗಳೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಗವಂತನ ದಿವ್ಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅವನ ಪಾದಕಮಲಗಳ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ, ಭಕ್ತರಿಗೆ ಮೋಕ್ಷ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ನೀಡುವ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಸ್ತೋತ್ರವು ಶ್ರೀಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ದಿವ್ಯ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶನ ವಕ್ಷಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಆಕೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾ, ಭಕ್ತರ ಮೇಲೆ ದಯೆಯನ್ನು ಪ್ರಸರಿಸುತ್ತಾ, ಕರುಣೆಯ ಸಾಕಾರ ರೂಪವಾಗಿ ವಿರಾಜಮಾನಳಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ನಮ್ಮ ಆಚಾರ್ಯರು ಕರುಣೆಯಿಂದ ತೋರಿಸಿದ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶನ ಪಾದಕಮಲಗಳು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ನೀಡುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಬ್ರಹ್ಮಾದಿ ದೇವತೆಗಳು, ಋಷಿಮುನಿಗಳು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಭಕ್ತರಿಂದ ಸ್ತುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಆ ಶ್ರೀಚರಣಗಳನ್ನು ನಾವು ಆಶ್ರಯಿಸುತ್ತೇವೆ. ಭಗವಂತನ ಈ ಪಾದಗಳು ಕೇವಲ ದರ್ಶನ ಮಾತ್ರದಿಂದಲೇ ಸಕಲ ಪಾಪಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿ, ಪರಮ ಶ್ರೇಯಸ್ಸನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ.
ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶನ ಮಹಿಮಾನ್ವಿತ ಗುಣಗಳನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು ಪದಗಳು ಸಾಲವು. ಅತ್ಯಂತ ಸಮರ್ಥ ಕವಿಗಳೂ ಸಹ ಅವನ ಗುಣಸೀಮೆಯನ್ನು ತಲುಪಲು ಅಸಮರ್ಥರಾಗುತ್ತಾರೆ. ವೃಷಾದ್ರಿನಾಥನಾದ ಆ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುವುದೇ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಕೇವಲ ಅವನ ಪಾದಸ್ಪರ್ಶದಿಂದಲೇ ಒಂದು ಶಿಲೆಯು ಸ್ತ್ರೀ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು, ಮತ್ತು ಒಬ್ಬ ರಾಜನು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಆಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಗಳಿಸಿದನು. ಇಂತಹ ಅದ್ಭುತ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಆ ಅಂಜನಾಚಲದ ಅಧಿಪತಿಯಾದ ಕರುಣಾಮಯಿ ಹರಿಯನ್ನು ನಾವು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇವೆ. ಅವನ ಪಾದಗಳಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವ ಮಣಿಗಳ ಕಾಂತಿಯಿಂದ ದೇವಸ್ಥಾನವು ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ದಿವ್ಯ ಚರಣಗಳನ್ನು ನೋಡುವ ಭಾಗ್ಯವೇ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಪರಮ ಮಂಗಳವಾಗಿದೆ.
ಗೋಪಿಕೆಯರ ಅಕ್ಕರೆಯ ಆಲಿಂಗನಕ್ಕೆ ಪಾತ್ರನಾದ, ಶ್ರೀಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿಯಿಂದ ಸೇವೆಗೈಯಲ್ಪಟ್ಟ ಆ ವೇಂಕಟೇಶನ ಪಾದಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ನಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಬೇಕು. ನೀಲಮೇಘದಂತೆ ಶ್ಯಾಮಲ ವರ್ಣದಿಂದ ಕೂಡಿದ, ಕೆಂಪು ಕಮಲದಂತೆ ಸುಂದರವಾದ ಆ ಚರಣಗಳು ಸಕಲ ಪಾಪಗಳನ್ನು ದಹಿಸುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ದೇವತೆಗಳಿಂದ ವಂದಿಸಲ್ಪಟ್ಟ, ಮಣಿಮಕುಟಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಆ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶನ ಚರಣಗಳನ್ನು ನಾವು ವಂದಿಸುತ್ತೇವೆ. ಅವು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಚಿಂತಾಮಣಿಯಂತೆ ಇಷ್ಟಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವವು. ತತ್ತ್ವಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದ ಮುನಿವರ್ಯರಿಂದ ವರ್ಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಆ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶನ ಚರಣಗಳೇ ನಮ್ಮ ಪರಮಗಮ್ಯ. ಲೌಕಿಕ ಸಂಕಟಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯಲು, ಸೂರ್ಯನ ತಾಪದಿಂದ ಆಶ್ರಯ ಪಡೆಯುವ ನೆರಳಿನಂತೆ, ಆ ಪಾದಯುಗಲವನ್ನು ಆಶ್ರಯಿಸಬೇಕು. ಅವುಗಳೇ ಶಾಂತಿ, ಅವುಗಳೇ ಮೋಕ್ಷ.
ಗೋಕುಲದಲ್ಲಿ ರಾಸಕ್ರೀಡೆಗಳನ್ನು ಆಡಿದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನೇ ವೇಂಕಟೇಶನಾಗಿ, ಕಲಿಯನಾಗನ ಹೆಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ನೃತ್ಯ ಮಾಡಿದ ಆ ಹರಿಯು ನಮ್ಮ ಪಾಪರಾಶಿಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ವೈಕುಂಠದಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳಿಗೂ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಿಗದ ಕೃಪೆಯು ವೇಂಕಟಗಿರಿಯಲ್ಲಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಲಭ್ಯವಿದೆ. ಆ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ಕೃಪೆಯು ವೈಕುಂಠಕ್ಕಿಂತಲೂ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾಗಿದೆ. ಪುಷ್ಪಗಳಿಂದ ಮತ್ತು ಮಣಿಗಳ ಕಾಂತಿಯಿಂದ ಶೋಭಾಯಮಾನವಾದ ತಿರುಮಲ ಪರ್ವತವು ಲೋಕ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ನಿತ್ಯವೂ ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂಜನಾಚಲದಲ್ಲಿ ಭಕ್ತರ ಮೇಲೆ ಕರುಣಾಕಟಾಕ್ಷ ಬೀರುತ್ತಾ, ಗೋಪಿಕೆಯರೊಂದಿಗೆ ಲೀಲೆಗಳನ್ನು ಆಡಿದ ಆ ಕೃಷ್ಣಸ್ವರೂಪಿ ವೇಂಕಟೇಶನು ಕರುಣಾಮೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ತಲೆಯಿಂದ ಪಾದದವರೆಗೆ ದಿವ್ಯರೂಪದಿಂದ, ಶಂಖಚಕ್ರಧಾರಿ, ಪೀತಾಂಬರಧಾರಿ, ತಿರುಮಲ ಶಿಖರದ ಮೇಲೆ ಬೆಳಗುತ್ತಿರುವ ವೇಂಕಟೇಶನ ರೂಪವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವುದು ಪರಮ ಮಂಗಳಕರ. ಮಣಿಗಳು, ಪುಷ್ಪಮಾಲೆಗಳು, ಆಭರಣಗಳಿಂದ ಅಲಂಕೃತನಾಗಿ, ಮಂದಹಾಸದಿಂದ ದಿವ್ಯಪ್ರಕಾಶ ನೀಡುವ ವೃಷಾದ್ರಿನಾಥನ ಸ್ತುತಿಯು ನಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಸಾರ್ಥಕಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...