ನಮಾಮಿ ಭಕ್ತವತ್ಸಲಂ ಕೃಪಾಲು ಶೀಲಕೋಮಲಂ
ಭಜಾಮಿ ತೇ ಪದಾಂಬುಜಂ ಹ್ಯಕಾಮಿನಾಂ ಸ್ವಧಾಮದಂ |
ನಿಕಾಮಶ್ಯಾಮಸುಂದರಂ ಭವಾಂಬುವಾರ್ಧಿಮಂದರಂ
ಪ್ರಫುಲ್ಲಕಂಜಲೋಚನಂ ಮದಾದಿದೋಷಮೋಚನಂ || 1 ||
ಪ್ರಲಂಬಬಾಹುವಿಕ್ರಮಂ ಪ್ರಭೋಽಪ್ರಮೇಯವೈಭವಂ
ನಿಷಂಗಚಾಪಸಾಯಕಂ ಧರಂ ತ್ರಿಲೋಕನಾಯಕಂ |
ದಿನೇಶವಂಶಮಂಡನಂ ಮಹೇಶಚಾಪಖಂಡನಂ
ಮುನೀಂದ್ರಚಿತ್ತರಂಜನಂ ಸುರಾರಿಬೃಂದಭಂಜನಂ || 2 ||
ಮನೋಜವೈರಿವಂದಿತಂ ಹ್ಯಜಾದಿದೇವಸೇವಿತಂ
ವಿಶುದ್ಧಬೋಧವಿಗ್ರಹಂ ಸಮಸ್ತದೂಷಣಾಪಹಂ |
ನಮಾಮಿ ಜಾನಕೀಪತಿಂ ಸುಖಾಕರಂ ಸತಾಂ ಗತಿಂ
ಭಜೇ ಸಶಕ್ತಿಸಾನುಜಂ ಶಚೀಪತಿಪ್ರಿಯಾನುಜಂ || 3 ||
ತ್ವದಂಘ್ರಿಸೀಮ ಯೇ ನರಾ ಭಜಂತಿ ಹೀನಮತ್ಸರಾಃ
ಪತಂತಿ ನೋ ಭವಾರ್ಣವೇ ವಿತರ್ಕವೀಚಿಸಂಕುಲೇ |
ವಿವಿಕ್ತವಾಸಿನಃ ಸದಾ ಭಜಂತಿ ಮುಕ್ತಯೇ ಮುದಾ
ನಿರಸ್ಯ ಹೀಂದ್ರಿಯಾದಿಕಂ ಪ್ರಯಾಂತಿ ತೇ ಗತಿಂ ಸ್ವಕಂ || 4 ||
ತ್ವಮೇಕಮದ್ಭುತಂ ಪ್ರಭುಂ ನಿರೀಹಮೀಶ್ವರಂ ವಿಭುಂ
ಜಗದ್ಗುರುಂ ಚ ಶಾಶ್ವತಂ ತುರೀಯಮೇವ ಕೇವಲಂ |
ಭಜಾಮಿ ಭಾವವಲ್ಲಭಂ ಸುಯೋಗಿನಾಂ ಸುದುರ್ಲಭಂ
ಸ್ವಭಕ್ತಕಲ್ಪಪಾದಪಂ ಸಮಸ್ತಸೇವ್ಯಮನ್ವಹಂ || 5 ||
ಅನೂಪರೂಪಭೂಪತಿಂ ನತೋಽಹಮುರ್ವಿಜಾಪತಿಂ
ಪ್ರಸೀದ ಮೇ ನಮಾಮಿ ತೇ ಪದಾಬ್ಜಭಕ್ತಿ ದೇಹಿ ಮೇ |
ಪಠಂತಿ ಯೇ ಸ್ತವಂ ತ್ವಿದಂ ಸದಾದರೇಣ ತೇ ಪದಂ
ವ್ರಜಂತಿ ನಾತ್ರ ಸಂಶಯಂ ತ್ವದೀಯ ಭಕ್ತಿಸಂಯುತಾಃ || 6 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರ ಸ್ತುತಿಃ ||
ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ಸ್ತುತಿಯು ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀರಾಮನ ದಿವ್ಯ ಗುಣಗಳನ್ನು, ಅವರ ಕರುಣೆ, ಶೌರ್ಯ, ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಮೇಲಿನ ಅಚಲ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಕೊಂಡಾಡುವ ಒಂದು ಸುಂದರ ಭಕ್ತಿಗೀತೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಸ್ತುತಿಯು ಶ್ರೀರಾಮನ ಅದ್ಭುತ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು, ಅವರ ಭಕ್ತವತ್ಸಲ ಗುಣವನ್ನು, ಮತ್ತು ಅವರು ಹೇಗೆ ತಮ್ಮ ಭಕ್ತರನ್ನು ಸಂಸಾರ ಸಾಗರದಿಂದ ಪಾರುಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಮನೋಹರವಾಗಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಪಠಿಸುವುದರಿಂದ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಶಾಂತಿ, ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಪಾಪ ವಿಮೋಚನೆ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ.
ಮೊದಲ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಸ್ತುತಿಕಾರರು ಭಕ್ತರ ಮೇಲೆ ಅಪಾರ ಪ್ರೀತಿ ಹೊಂದಿರುವ, ಕರುಣಾಮಯಿ ಮತ್ತು ಶಾಂತ ಸ್ವಭಾವದ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಪಾದಕಮಲಗಳನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುವುದರಿಂದ ಭೌತಿಕ ಆಸೆಗಳು ದೂರವಾಗಿ ಆತ್ಮಶಾಂತಿ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ. ರಾಮನು ಕಪ್ಪು-ನೀಲಿ ವರ್ಣದ ಸುಂದರ ರೂಪವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಸಂಸಾರ ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟಲು ಮಂದರ ಪರ್ವತದಂತೆ ಆಧಾರವಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಅವರ ಅರಳಿದ ಕಮಲದಂತಹ ಕಣ್ಣುಗಳು ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಇತರ ದೋಷಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುತ್ತವೆ.
ಎರಡನೇ ಶ್ಲೋಕವು ರಾಮನ ಶೌರ್ಯ ಮತ್ತು ವೈಭವವನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಅವರು ಉದ್ದನೆಯ ತೋಳುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಅಪ್ರಮೇಯವಾದ ವೈಭವದಿಂದ ಮೂರು ಲೋಕಗಳ ಅಧಿಪತಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿದ ಅವರು ಸೂರ್ಯವಂಶದ ಆಭರಣವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಶಿವನ ಧನಸ್ಸನ್ನು ಮುರಿದು ಮುನಿಗಳ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಆನಂದಪಡಿಸಿದ ರಾಮನು, ರಾಕ್ಷಸರ ಸಮೂಹವನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿದವನು.
ಮೂರನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಕಾಮದೇವರ ವೈರಿ (ಶಿವ) ಯಿಂದ ವಂದಿತನಾದ, ಬ್ರಹ್ಮಾದಿ ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಸೇವಿಸಲ್ಪಟ್ಟ, ಶುದ್ಧ ಜ್ಞಾನದ ಮೂರ್ತಿಯಾದ, ಸಮಸ್ತ ದೋಷಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವ ಸೀತಾರಾಮನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸಜ್ಜನರಿಗೆ ಸುಖವನ್ನು ನೀಡುವ ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಆಶ್ರಯನಾದ ರಾಮನನ್ನು, ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಮತ್ತು ಹನುಮಂತನ ಸಹಿತವಾಗಿ ಭಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರು ಇಂದ್ರನಿಗೆ ಪ್ರಿಯನಾದ ಸಹೋದರ.
ನಾಲ್ಕನೇ ಶ್ಲೋಕವು ರಾಮನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಪೂಜಿಸುವ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಸಿಗುವ ಫಲವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಹಂಕಾರ ರಹಿತರಾಗಿ ರಾಮನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುವವರು, ತರ್ಕದ ಅಲೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ ಸಂಸಾರ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವವರು, ಇಂದ್ರಿಯಾದಿಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಯಸಿ ರಾಮನನ್ನು ಭಜಿಸಿದರೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಗತಿಯನ್ನು (ಮೋಕ್ಷವನ್ನು) ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಐದನೇ ಶ್ಲೋಕವು ರಾಮನ ಅಸಾಧಾರಣ ಮತ್ತು ನಿರಾಪೇಕ್ಷ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಅವರು ಅದ್ಭುತ, ಆಸೆಯಿಲ್ಲದ, ಜಗತ್ತಿಗೆ ಗುರು, ಶಾಶ್ವತ ಮತ್ತು ಕೇವಲ ತುರೀಯ ಸ್ವರೂಪದ ಪರಮಾತ್ಮ. ಭಾವಗಳಿಗೆ ಪ್ರಿಯನಾದ, ಯೋಗಿಗಳಿಗೆ ಅತಿ ದುರ್ಲಭನಾದ, ತಮ್ಮ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಕಲ್ಪವೃಕ್ಷದಂತೆ ಇರುವ ಮತ್ತು ನಿತ್ಯವೂ ಎಲ್ಲರಿಂದಲೂ ಸೇವಿಸಲ್ಪಡುವ ರಾಮನನ್ನು ಭಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಅನುಪಮ ರೂಪವನ್ನು ಹೊಂದಿದ, ಭೂಮಿಯ ಅಧಿಪತಿಯಾದ, ಸೀತಾಪತಿಯಾದ ರಾಮನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪಠಿಸುವವರು ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲದೆ ರಾಮಲೋಕವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...