ಅಕ್ರೂರ ಉವಾಚ |
ನತೋಽಸ್ಮ್ಯಹಂ ತ್ವಾಖಿಲಹೇತುಹೇತುಂ
ನಾರಾಯಣಂ ಪೂರುಷಮಾದ್ಯಮವ್ಯಯಂ |
ಯನ್ನಾಭಿಜಾತಾದರವಿಂದಕೋಶಾ-
-ದ್ಬ್ರಹ್ಮಾಽಽವಿರಾಸೀದ್ಯತ ಏಷ ಲೋಕಃ || 1 ||
ಭೂಸ್ತೋಯಮಗ್ನಿಃ ಪವನಃ ಖಮಾದಿ-
-ರ್ಮಹಾನಜಾದಿರ್ಮನ ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ |
ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯಾರ್ಥಾ ವಿಬುಧಾಶ್ಚ ಸರ್ವೇ
ಯೇ ಹೇತವಸ್ತೇ ಜಗತೋಽಂಗಭೂತಾಃ || 2 ||
ನೈತೇ ಸ್ವರೂಪಂ ವಿದುರಾತ್ಮನಸ್ತೇ
ಹ್ಯಜಾದಯೋಽನಾತ್ಮತಯಾ ಗೃಹೀತಾಃ |
ಅಜೋಽನುಬದ್ಧಃ ಸ ಗುಣೈರಜಾಯಾ
ಗುಣಾತ್ ಪರಂ ವೇದ ನ ತೇ ಸ್ವರೂಪಂ || 3 ||
ತ್ವಾಂ ಯೋಗಿನೋ ಯಜಂತ್ಯದ್ಧಾ ಮಹಾಪುರುಷಮೀಶ್ವರಂ |
ಸಾಧ್ಯಾತ್ಮಂ ಸಾಧಿಭೂತಂ ಚ ಸಾಧಿದೈವಂ ಚ ಸಾಧವಃ || 4 ||
ತ್ರಯ್ಯಾ ಚ ವಿದ್ಯಯಾ ಕೇಚಿತ್ತ್ವಾಂ ವೈ ವೈತಾನಿಕಾ ದ್ವಿಜಾಃ |
ಯಜಂತೇ ವಿತತೈರ್ಯಜ್ಞೈರ್ನಾನಾರೂಪಾಮರಾಖ್ಯಯಾ || 5 ||
ಏಕೇ ತ್ವಾಖಿಲಕರ್ಮಾಣಿ ಸಂನ್ಯಸ್ಯೋಪಶಮಂ ಗತಾಃ |
ಜ್ಞಾನಿನೋ ಜ್ಞಾನಯಜ್ಞೇನ ಯಜಂತಿ ಜ್ಞಾನವಿಗ್ರಹಂ || 6 ||
ಅನ್ಯೇ ಚ ಸಂಸ್ಕೃತಾತ್ಮಾನೋ ವಿಧಿನಾಭಿಹಿತೇನ ತೇ |
ಯಜಂತಿ ತ್ವನ್ಮಯಾಸ್ತ್ವಾಂ ವೈ ಬಹುಮೂರ್ತ್ಯೇಕಮೂರ್ತಿಕಂ || 7 ||
ತ್ವಾಮೇವಾನ್ಯೇ ಶಿವೋಕ್ತೇನ ಮಾರ್ಗೇಣ ಶಿವರೂಪಿಣಂ |
ಬಹ್ವಾಚಾರ್ಯವಿಭೇದೇನ ಭಗವಾನ್ ಸಮುಪಾಸತೇ || 8 ||
ಸರ್ವ ಏವ ಯಜಂತಿ ತ್ವಾಂ ಸರ್ವದೇವಮಯೇಶ್ವರಂ |
ಯೇಽಪ್ಯನ್ಯದೇವತಾಭಕ್ತಾ ಯದ್ಯಪ್ಯನ್ಯಧಿಯಃ ಪ್ರಭೋ || 9 ||
ಯಥಾದ್ರಿಪ್ರಭವಾ ನದ್ಯಃ ಪರ್ಜನ್ಯಾಪೂರಿತಾಃ ಪ್ರಭೋ |
ವಿಶಂತಿ ಸರ್ವತಃ ಸಿಂಧುಂ ತದ್ವತ್ತ್ವಾಂ ಗತಯೋಽಂತತಃ || 10 ||
ಸತ್ತ್ವಂ ರಜಸ್ತಮ ಇತಿ ಭವತಃ ಪ್ರಕೃತೇರ್ಗುಣಾಃ |
ತೇಷು ಹಿ ಪ್ರಾಕೃತಾಃ ಪ್ರೋತಾ ಆಬ್ರಹ್ಮಸ್ಥಾವರಾದಯಃ || 11 ||
ತುಭ್ಯಂ ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತ್ವವಿಷಕ್ತದೃಷ್ಟಯೇ
ಸರ್ವಾತ್ಮನೇ ಸರ್ವಧಿಯಾಂ ಚ ಸಾಕ್ಷಿಣೇ |
ಗುಣಪ್ರವಾಹೋಽಯಮವಿದ್ಯಯಾ ಕೃತಃ
ಪ್ರವರ್ತತೇ ದೇವನೃತಿರ್ಯಗಾತ್ಮಸು || 12 ||
ಅಗ್ನಿರ್ಮುಖಂ ತೇಽವನಿರಂಘ್ರಿರೀಕ್ಷಣಂ
ಸೂರ್ಯೋ ನಭೋ ನಾಭಿರಥೋ ದಿಶಃ ಶ್ರುತಿಃ |
ದ್ಯೌಃ ಕಂ ಸುರೇಂದ್ರಾಸ್ತವ ಬಾಹವೋಽರ್ಣವಾಃ
ಕುಕ್ಷಿರ್ಮರುತ್ ಪ್ರಾಣಬಲಂ ಪ್ರಕಲ್ಪಿತಂ || 13 ||
ರೋಮಾಣಿ ವೃಕ್ಷೌಷಧಯಃ ಶಿರೋರುಹಾ
ಮೇಘಾಃ ಪರಸ್ಯಾಸ್ಥಿನಖಾನಿ ತೇಽದ್ರಯಃ |
ನಿಮೇಷಣಂ ರಾತ್ರ್ಯಹನೀ ಪ್ರಜಾಪತಿ-
-ರ್ಮೇಢ್ರಸ್ತು ವೃಷ್ಟಿಸ್ತವ ವೀರ್ಯಮಿಷ್ಯತೇ || 14 ||
ತ್ವಯ್ಯವ್ಯಯಾತ್ಮನ್ ಪುರುಷೇ ಪ್ರಕಲ್ಪಿತಾ
ಲೋಕಾಃ ಸಪಾಲಾ ಬಹುಜೀವಸಂಕುಲಾಃ |
ಯಥಾ ಜಲೇ ಸಂಜಿಹತೇ ಜಲೌಕಸೋ-
-ಽಪ್ಯುದುಂಬರೇ ವಾ ಮಶಕಾ ಮನೋಮಯೇ || 15 ||
ಯಾನಿ ಯಾನೀಹ ರೂಪಾಣಿ ಕ್ರೀಡನಾರ್ಥಂ ಬಿಭರ್ಷಿ ಹಿ |
ತೈರಾಮೃಷ್ಟಶುಚೋ ಲೋಕಾ ಮುದಾ ಗಾಯಂತಿ ತೇ ಯಶಃ || 16 ||
ನಮಃ ಕಾರಣಮತ್ಸ್ಯಾಯ ಪ್ರಳಯಾಬ್ಧಿಚರಾಯ ಚ |
ಹಯಶೀರ್ಷ್ಣೇ ನಮಸ್ತುಭ್ಯಂ ಮಧುಕೈಟಭಮೃತ್ಯವೇ || 17 ||
ಅಕೂಪಾರಾಯ ಬೃಹತೇ ನಮೋ ಮಂದರಧಾರಿಣೇ |
ಕ್ಷಿತ್ಯುದ್ಧಾರವಿಹಾರಾಯ ನಮಃ ಸೂಕರಮೂರ್ತಯೇ || 18 ||
ನಮಸ್ತೇಽದ್ಭುತಸಿಂಹಾಯ ಸಾಧುಲೋಕಭಯಾಪಹ |
ವಾಮನಾಯ ನಮಸ್ತುಭ್ಯಂ ಕ್ರಾಂತತ್ರಿಭುವನಾಯ ಚ || 19 ||
ನಮೋ ಭೃಗೂಣಾಂ ಪತಯೇ ದೃಪ್ತಕ್ಷತ್ರವನಚ್ಛಿದೇ |
ನಮಸ್ತೇ ರಘುವರ್ಯಾಯ ರಾವಾಣಾಂತಕರಾಯ ಚ || 20 ||
ನಮಸ್ತೇ ವಾಸುದೇವಾಯ ನಮಃ ಸಂಕರ್ಷಣಾಯ ಚ |
ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನಾಯಾನಿರುದ್ಧಾಯ ಸಾತ್ವತಾಂ ಪತಯೇ ನಮಃ || 21 ||
ನಮೋ ಬುದ್ಧಾಯ ಶುದ್ಧಾಯ ದೈತ್ಯದಾನವಮೋಹಿನೇ |
ಮ್ಲೇಚ್ಛಪ್ರಾಯಕ್ಷತ್ರಹಂತ್ರೇ ನಮಸ್ತೇ ಕಲ್ಕಿರೂಪಿಣೇ || 22 ||
ಭಗವನ್ ಜೀವಲೋಕೋಽಯಂ ಮೋಹಿತಸ್ತವ ಮಾಯಯಾ |
ಅಹಂ ಮಮೇತ್ಯಸದ್ಗ್ರಾಹೋ ಭ್ರಾಮ್ಯತೇ ಕರ್ಮವರ್ತ್ಮಸು || 23 ||
ಅಹಂ ಚಾತ್ಮಾತ್ಮಜಾಗಾರ ದಾರಾರ್ಥಸ್ವಜನಾದಿಷು |
ಭ್ರಮಾಮಿ ಸ್ವಪ್ನಕಲ್ಪೇಷು ಮೂಢಃ ಸತ್ಯಧಿಯಾ ವಿಭೋ || 24 ||
ಅನಿತ್ಯಾನಾತ್ಮದುಃಖೇಷು ವಿಪರ್ಯಯಮತಿರ್ಹ್ಯಹಂ |
ದ್ವಂದ್ವಾರಾಮಸ್ತಮೋವಿಷ್ಟೋ ನ ಜಾನೇ ತ್ವಾಽಽತ್ಮನಃ ಪ್ರಿಯಂ || 25 ||
ಯಥಾಬುಧೋ ಜಲಂ ಹಿತ್ವಾ ಪ್ರತಿಚ್ಛನ್ನಂ ತದುದ್ಭವೈಃ |
ಅಭ್ಯೇತಿ ಮೃಗತೃಷ್ಣಾಂ ವೈ ತದ್ವತ್ತ್ವಾಹಂ ಪರಾಙ್ಮುಖಃ || 26 ||
ನೋತ್ಸಹೇಽಹಂ ಕೃಪಣಧೀಃ ಕಾಮಕರ್ಮಹತಂ ಮನಃ |
ರೋದ್ಧುಂ ಪ್ರಮಾಥಿಭಿಶ್ಚಾಕ್ಷೈರ್ಹ್ರಿಯಮಾಣಮಿತಸ್ತತಃ || 27 ||
ಸೋಽಹಂ ತವಾಂಘ್ರ್ಯುಪಗತೋಽಸ್ಮ್ಯಸತಾಂ ದುರಾಪಂ
ತಚ್ಚಾಪ್ಯಹಂ ಭವದನುಗ್ರಹ ಈಶ ಮನ್ಯೇ |
ಪುಂಸೋ ಭವೇದ್ಯರ್ಹಿ ಸಂಸರಣಾಪವರ್ಗ-
-ಸ್ತ್ವಯ್ಯಬ್ಜನಾಭ ಸದುಪಾಸನಯಾ ಮತಿಃ ಸ್ಯಾತ್ || 28 ||
ನಮೋ ವಿಜ್ಞಾನಮಾತ್ರಾಯ ಸರ್ವಪ್ರತ್ಯಯಹೇತವೇ |
ಪುರುಷೇಶಪ್ರಧಾನಾಯ ಬ್ರಹ್ಮಣೇಽನಂತಶಕ್ತಯೇ || 29 ||
ನಮಸ್ತೇ ವಾಸುದೇವಾಯ ಸರ್ವಭೂತಕ್ಷಯಾಯ ಚ |
ಹೃಷೀಕೇಶ ನಮಸ್ತುಭ್ಯಂ ಪ್ರಪನ್ನಂ ಪಾಹಿ ಮಾಂ ಪ್ರಭೋ || 30 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀಮದ್ಭಾಗವತೇ ದಶಮಸ್ಕಂಧೇ ಚತ್ವಾರಿಂಶೋಽಧ್ಯಾಯೇ ಅಕ್ರೂರಸ್ತುತಿರ್ನಾಮ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಸ್ತೋತ್ರಂ ||
ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಸ್ತುತಿ (ಅಕ್ರೂರ ಕೃತಂ) ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಸಾರುವ ಒಂದು ಅತಿ ಪವಿತ್ರ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ. ಈ ಸ್ತುತಿಯನ್ನು ಅಕ್ರೂರನು ರಚಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಕಂಸನ ಆಜ್ಞೆಯಂತೆ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ಬಲರಾಮರನ್ನು ಮಥುರೆಗೆ ಕರೆತರಲು ವೃಂದಾವನಕ್ಕೆ ಬಂದ ಅಕ್ರೂರನು, ಯಮುನಾ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವಾಗ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನ ದಿವ್ಯರೂಪವನ್ನು ದರ್ಶಿಸಿ, ಪರಮಾನಂದಭರಿತನಾಗಿ ಈ ಸ್ತುತಿಯನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದನು. ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳ ಮುಂದೆ ಸಕಲ ಜಗತ್ತಿನ ಸೃಷ್ಟಿ, ಸ್ಥಿತಿ, ಲಯಗಳಿಗೆ ಕಾರಣನಾದ ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಕಂಡಾಗ ಅವನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯಿತು. ಇದು ಕೇವಲ ಒಂದು ಸ್ತೋತ್ರವಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಅಕ್ರೂರನ ಆಳವಾದ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನುಭವ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಕತ್ವದ ಕುರಿತಾದ ಅರಿವಿನ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ.
ಅಕ್ರೂರನು ತನ್ನ ಸ್ತುತಿಯನ್ನು ನಾರಾಯಣನಿಗೆ, ಸಕಲ ಕಾರಣಗಳಿಗೂ ಮೂಲ ಕಾರಣನಾದ ಆದಿಪುರುಷನಿಗೆ, ಅವ್ಯಯನಾದ ಭಗವಂತನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾನೆ. ಭಗವಂತನ ನಾಭಿಕಮಲದಿಂದ ಬ್ರಹ್ಮದೇವರು ಹುಟ್ಟಿ ಈ ಸಮಸ್ತ ಲೋಕವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು. ಭೂಮಿ, ನೀರು, ಅಗ್ನಿ, ಗಾಳಿ, ಆಕಾಶ, ಮಹತ್ ತತ್ವ, ಮನಸ್ಸು, ಇಂದ್ರಿಯಗಳು, ಇಂದ್ರಿಯಾರ್ಥಗಳು, ಮತ್ತು ದೇವತೆಗಳು – ಇವೆಲ್ಲವೂ ಭಗವಂತನ ಶಕ್ತಿ ಸ್ವರೂಪಗಳು, ಜಗತ್ತಿನ ಅವಯವಗಳಾಗಿವೆ. ಬ್ರಹ್ಮಾದಿ ದೇವತೆಗಳು ಸಹ ಗುಣಗಳ ಬಂಧನದಲ್ಲಿರುವ ಕಾರಣ ಭಗವಂತನ ನಿಜ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಅರಿಯಲು ಅಸಮರ್ಥರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಭಗವಂತನು ತ್ರಿಗುಣಾತೀತನು, ಸತ್ವ, ರಜಸ್, ತಮಸ್ ಎಂಬ ಗುಣಗಳಿಗೆ ಮೀರಿದವನು.
ಯೋಗಿಗಳು ಪರಮಪುರುಷನಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸರ್ವಾಧಿಪತಿಯಾಗಿ, ಭೂತಾತ್ಮನಾಗಿ, ದೇವಾತ್ಮನಾಗಿ ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ. ವೇದಾಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವ ದ್ವಿಜರು ಯಜ್ಞಗಳ ಮೂಲಕ, ಅನೇಕ ದೇವತೆಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನೇ ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ಜ್ಞಾನಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿರುವ ಜ್ಞಾನಿಗಳು ಸಕಲ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ಜ್ಞಾನಯಜ್ಞದ ಮೂಲಕ ಜ್ಞಾನಸ್ವರೂಪಿಯಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇತರ ಭಕ್ತರು ವಿವಿಧ ಮೂರ್ತಿಗಳ ಮೂಲಕ, ಆದರೆ ಆ ಏಕರೂಪಿಯಾದ ಭಗವಂತನನ್ನೇ ವಿಧಿವತ್ತಾಗಿ ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ. ಶೈವ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವವರು ಶಿವನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನೇ ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಎಲ್ಲ ದೇವತೆಗಳ ಮೂಲ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲ ಮಾರ್ಗಗಳ ಅಂತಿಮ ಗುರಿ ಭಗವಂತನೇ ಆಗಿದ್ದಾನೆ. ಪರ್ವತಗಳಿಂದ ಹರಿದು ಬರುವ ನದಿಗಳು ಕೊನೆಗೆ ಸಾಗರವನ್ನು ಸೇರುವಂತೆ, ಎಲ್ಲ ಆರಾಧನೆಗಳು, ಭಕ್ತಿ ಮಾರ್ಗಗಳು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಭಗವಂತನನ್ನೇ ತಲುಪುತ್ತವೆ.
ಸತ್ವ, ರಜಸ್, ತಮಸ್ ಎಂಬ ಮೂರು ಗುಣಗಳು ಭಗವಂತನ ಪ್ರಕೃತಿಯಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದವು. ಇವುಗಳ ಮೂಲಕವೇ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಚಕ್ರವು ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಅಗ್ನಿ ಭಗವಂತನ ಮುಖ, ಭೂಮಿ ಅವನ ಪಾದಗಳು, ಸೂರ್ಯ ಅವನ ಕಣ್ಣು, ಆಕಾಶ ಅವನ ನಾಭಿ, ಸಮುದ್ರಗಳು ಅವನ ಬಾಹುಗಳು, ವೃಕ್ಷಗಳು ಅವನ ರೋಮಗಳು – ಹೀಗೆ ಸಮಸ್ತ ಜಗತ್ತೇ ಭಗವಂತನ ದಿವ್ಯ ಶರೀರ. ಭಗವಂತನು ಲೋಕದ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಪಾಪಗಳನ್ನು ಕಳೆಯಲು ಮತ್ಸ್ಯ, ಹಯಗ್ರೀವ, ಕೂರ್ಮ, ವರಾಹ, ನರಸಿಂಹ, ವಾಮನ, ಪರಶುರಾಮ, ರಾಮ, ಕೃಷ್ಣ, ಬುದ್ಧ, ಕಲ್ಕಿ ಮುಂತಾದ ಅನೇಕ ಅವತಾರಗಳನ್ನು ತಾಳಿದ್ದಾನೆ. ಈ ಎಲ್ಲ ಅವತಾರಗಳಿಗೆ ಅಕ್ರೂರನು ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಅಕ್ರೂರನು ಭಗವಂತನ ಮಾಯೆಯಿಂದ ಮೋಹಿತನಾಗಿ, "ನಾನು" ಮತ್ತು "ನನ್ನದು" ಎಂಬ ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುವ ತನ್ನ ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಕಾಮ ಕರ್ಮಗಳ ಬಂಧನದಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಗಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಪಾದಾರವಿಂದಗಳಿಗೆ ಶರಣಾಗತನಾಗಿ, ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಮತ್ತು ನಿರಂತರ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಓ ಜ್ಞಾನಸ್ವರೂಪನೇ, ಸರ್ವಶಕ್ತಿಮಂತನೇ, ವಾಸುದೇವನೇ, ಹೃಷಿಕೇಶನೇ, ನಿನ್ನನ್ನೇ ನಾನು ಶರಣು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...