ಓಂಕಾರರೂಪ ಶರಣಾಶ್ರಯ ಶರ್ವಸೂನೋ
ಸಿಂಗಾರ ವೇಲ ಸಕಲೇಶ್ವರ ದೀನಬಂಧೋ |
ಸಂತಾಪನಾಶನ ಸನಾತನ ಶಕ್ತಿಹಸ್ತ
ಶ್ರೀಕಾರ್ತಿಕೇಯ ಮಮ ದೇಹಿ ಕರಾವಲಂಬಂ || 1 ||
ಪಂಚಾದ್ರಿವಾಸ ಸಹಜಾ ಸುರಸೈನ್ಯನಾಥ
ಪಂಚಾಮೃತಪ್ರಿಯ ಗುಹ ಸಕಲಾಧಿವಾಸ |
ಗಂಗೇಂದು ಮೌಳಿ ತನಯ ಮಯಿಲ್ವಾಹನಸ್ಥ
ಶ್ರೀಕಾರ್ತಿಕೇಯ ಮಮ ದೇಹಿ ಕರಾವಲಂಬಂ || 2 ||
ಆಪದ್ವಿನಾಶಕ ಕುಮಾರಕ ಚಾರುಮೂರ್ತೇ
ತಾಪತ್ರಯಾಂತಕ ದಾಯಾಪರ ತಾರಕಾರೇ |
ಆರ್ತಾಽಭಯಪ್ರದ ಗುಣತ್ರಯ ಭವ್ಯರಾಶೇ
ಶ್ರೀಕಾರ್ತಿಕೇಯ ಮಮ ದೇಹಿ ಕರಾವಲಂಬಂ || 3 ||
ವಲ್ಲೀಪತೇ ಸುಕೃತದಾಯಕ ಪುಣ್ಯಮೂರ್ತೇ
ಸ್ವರ್ಲೋಕನಾಥ ಪರಿಸೇವಿತ ಶಂಭು ಸೂನೋ |
ತ್ರೈಲೋಕ್ಯನಾಯಕ ಷಡಾನನ ಭೂತಪಾದ
ಶ್ರೀಕಾರ್ತಿಕೇಯ ಮಮ ದೇಹಿ ಕರಾವಲಂಬಂ || 4 ||
ಜ್ಞಾನಸ್ವರೂಪ ಸಕಲಾತ್ಮಕ ವೇದವೇದ್ಯ
ಜ್ಞಾನಪ್ರಿಯಾಽಖಿಲದುರಂತ ಮಹಾವನಘ್ನೇ |
ದೀನವನಪ್ರಿಯ ನಿರಮಯ ದಾನಸಿಂಧೋ
ಶ್ರೀಕಾರ್ತಿಕೇಯ ಮಮ ದೇಹಿ ಕರಾವಲಂಬಂ || 5 ||
ಇತಿ ಶ್ರೀ ಕಾರ್ತಿಕೇಯ ಕರಾವಲಂಬ ಸ್ತೋತ್ರಂ |
ಶ್ರೀ ಕಾರ್ತಿಕೇಯ ಕರಾವಲಂಬ ಸ್ತೋತ್ರಂ, ಭಗವಾನ್ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯನಿಗೆ (ಕಾರ್ತಿಕೇಯ) ಸಮರ್ಪಿತವಾದ ಅತ್ಯಂತ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಾಗಿದೆ. 'ಕರಾವಲಂಬ' ಎಂದರೆ 'ಕೈ ಹಿಡಿದು ಮೇಲೆತ್ತಿ' ಎಂಬ ಅರ್ಥ. ಜೀವನದ ಸಂಕಷ್ಟಗಳ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಿರುವ ಭಕ್ತನನ್ನು ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕರುಣೆಯ ಕೈಯಿಂದ ಮೇಲೆತ್ತಿ ರಕ್ಷಿಸಬೇಕೆಂದು ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಮೂಲಕ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಕೇವಲ ಭೌತಿಕ ಸಂಕಷ್ಟಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿಗಾಗಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ ಹೊರಬರಲು ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಮುನ್ನಡೆಯಲು ಸಹಾಯಕವಾಗಿದೆ. ಇದು ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಭಕ್ತರು ತಮ್ಮ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಆಶ್ರಯವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಆಶ್ರಯಿಸಿದ ಪವಿತ್ರ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಿದೆ.
ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಭಕ್ತನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಶರಣಾಗತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಭಗವಂತನ ದಯೆಯೇ ಏಕೈಕ ಆಧಾರವೆಂದು ಮನಗಂಡು, ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ದೈವಿಕ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪಕ್ಕಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮನೋಭಾವ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನವಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲೂ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ ದೇವರ ವಿವಿಧ ನಾಮಗಳು, ಗುಣಗಳು ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಕೊಂಡಾಡುತ್ತಾ, ದುಃಖನಿವಾರಕನಾಗಿ, ಜ್ಞಾನಮೂರ್ತಿಯಾಗಿ, ದಯಾಸಾಗರನಾಗಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆವಾಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಜೀವನದ ಸವಾಲುಗಳು, ಭಯಗಳು ಮತ್ತು ದುಃಖಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯಲು ಈ ಸ್ತೋತ್ರವು ಒಂದು ಸೇತುವೆಯಂತೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ, ಭಕ್ತರಿಗೆ ಧೈರ್ಯ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ತುಂಬುತ್ತದೆ.
ಸ್ತೋತ್ರದ ಪ್ರತಿ ಶ್ಲೋಕವೂ ಕಾರ್ತಿಕೇಯನ ಅದ್ಭುತ ಗುಣಗಳನ್ನು ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. ಮೊದಲ ಶ್ಲೋಕವು ಭಗವಾನ್ ಕಾರ್ತಿಕೇಯನನ್ನು ಓಂಕಾರ ಸ್ವರೂಪನಾಗಿ, ಪಾಪಗಳಿಂದ ಆಶ್ರಯ ಕೋರಿದವರಿಗೆ ಶರಣು ನೀಡುವವನಾಗಿ, ದುಃಖಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವ ಶಕ್ತಿ ಹಸ್ತನಾಗಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತದೆ. 'ಓಂ' ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಮೂಲ ಧ್ವನಿಯಾಗಿದ್ದು, ಕಾರ್ತಿಕೇಯನು ಆ ಪರಮ ಸತ್ಯದ ಪ್ರತಿನಿಧಿ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಎರಡನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಪಂಚಾದ್ರಿ ಬೆಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ, ದೇವಸೇನಾಧಿಪತಿ, ಪಂಚಾಮೃತ ಪ್ರಿಯ, ಗಂಗಾಧರನ ಪುತ್ರ, ನವಿಲಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿರುವ ಗುಹಸ್ವರೂಪಿಯಾಗಿ ಕಾರ್ತಿಕೇಯನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಅವನ ದೈವಿಕ ಗುಣಗಳು ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತವೆ.
ಮೂರನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಆಪತ್ತುಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವ ಕುಮಾರನಾಗಿ, ತಾತ್ವತ್ರಯಗಳನ್ನು (ಆಧಿದೈವಿಕ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ, ಆಧಿಭೌತಿಕ) ನಾಶಮಾಡುವ ಕರುಣಾಮಯಿಯಾಗಿ, ತಾರಕಾಸುರನನ್ನು ಸಂಹರಿಸಿದವನಾಗಿ, ತ್ರಿಗುಣಗಳ (ಸತ್ವ, ರಜ, ತಮ) ಸ್ವರೂಪನಾಗಿ ಕಾರ್ತಿಕೇಯನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತದೆ. ನಾಲ್ಕನೇ ಶ್ಲೋಕವು ವಲ್ಲಿ ದೇವಿಯ ಪತಿಯಾಗಿ, ಪುಣ್ಯಮೂರ್ತಿಯಾಗಿ, ದೇವಲೋಕಗಳಲ್ಲಿ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಡುವ ಶಿವಪುತ್ರನಾಗಿ, ತ್ರಿಲೋಕಾಧಿಪತಿಯಾಗಿ, ಷಡಾನನ (ಆರು ಮುಖಗಳುಳ್ಳ) ಸ್ವಾಮಿಯಾಗಿ ಅವನನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತದೆ. ಆರು ಮುಖಗಳು ಅವನ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಕ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿವೆ. ಕೊನೆಯ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಜ್ಞಾನಸ್ವರೂಪನಾಗಿ, ವೇದಗಳ ಸಾರವಾಗಿ, ಜ್ಞಾನಪ್ರಿಯನಾಗಿ, ಭಯಾನಕ ಪಾಪಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವ ದಯಾಸಿಂಧುವಾಗಿ, ದೀನಬಂಧುವಾಗಿ ಭಗವಾನ್ ಕಾರ್ತಿಕೇಯನನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಶ್ಲೋಕದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಬರುವ 'ಶ್ರೀ ಕಾರ್ತಿಕೇಯ ಮಮ ದೇಹಿ ಕರಾವಲಂಬಂ' ಎಂಬುದು ಭಕ್ತನ ಆಳವಾದ ಆಸರೆಗಾಗಿನ ಕರೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ, 'ದೇವಾ! ನನ್ನನ್ನು ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯಿಂದ ಮೇಲೆತ್ತು' ಎಂದು ಭಗವಂತನನ್ನು ಬೇಡುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಯೋಜನಗಳು (Benefits):
Please login to leave a comment
Loading comments...